Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Biotechnologia w ochronie środowiska

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: R.6s.BOS.NI.ROSXX
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Biotechnologia w ochronie środowiska
Jednostka: Katedra Mikrobiologii i Biomonitoringu
Grupy: Ochrona środowiska, 6 sem, niestacj. inż. obowiązkowe
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

KIERUNEK STUDIÓW: OCHRONA ŚRODOWISKA / ECTS: 4 / semestr: 6

Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: NI

status: kierunkowy

Wymagania wstępne: brak

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze znaczeniem biotechnologii dla ochrony środowiska ze szczególnym uwzględnieniem zielonego i białego działu biotechnologii.

Pełny opis:

Wykłady:

1.Charakterystyka biologicznych metod oczyszczania ścieków.

2. Wykorzystanie osadu czynnego w procesie biologicznego oczyszczania ścieków i usuwania substancji biogennych.

3. Organizmy występujące w osadzie czynnym i ich znaczenie w procesie biologicznego oczyszczania ścieków.

4. Bioindykatory.

5-6. Wykorzystanie biopreparatów w ochronie środowiska.

7-8. Biopaliwa jako odnawialne źródło energii.

9-10. Mikroorganizmy w ochronie roślin - wirusy owadobójcze, bakteriofagi, bakterie jako grupa mikroorganizmów o największym znaczeniu praktycznym w rolnictwie, grzyby owadobójcze i antagonistyczne.

11-12. Pasożyty, parazytoidy i drapieżcy - definicje, przegląd gatunków i biopestycydów.

13-14. Przegląd i praktyczne wykorzystanie związków pochodzenia roślinnego w ochronie roślin.

15-16. Substancje semiochemiczne o działaniu międzygatunkowym i wewnątrzgatunkowym - podział i ich wykorzystanie w rolnictwie.

Ćwiczenia:

1. BHP na ćwiczeniach z biotechnologii w ochronie środowiska. Podstawowa aparatura i metody stosowane w badaniach biotechnologicznych.Morfologia kłaczków osadu czynnego jako wskaźnik jego pracy.

2. Organizmy występujące w osadzie czynnym. Przyczyny pęcznienia osadu czynnego. Identyfikacja mikroorganizmów nitkowatych. Barwienie polifosforanów w komórkach bakterii osadu czynnego.

3. Pierwotniaki i tkankowce występujące w osadzie czynnym. Znaczenie wskaźnikowe organizmów osadu czynnego.

4. Obserwacje makro- i mikroskopowe osadu czynnego. Sporządzanie karty biologicznej oceny osadu czynnego.

5. Izolacja mikroorganizmów owadobójczych z gleby metodą owadów pułapkowych.

6.Obliczanie koncentracji komórek z wykorzystaniem hemocytometrów.

7. Izolacja patogenów grzybowych z materiału roślinnego

8. Hodowla czystych kultur i jednozarodnikowa.

9. Metody pomiaru wzrostu, zarodnikowania i reakcji antagonistycznych wybranych patogenów grzybowych i grzybów

antagonistycznych.

10. Opracowanie wyników - zestawienie, wnioskowanie, dyskusja.

Struktura aktywności studenta:

zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 46 ECTS** 1,5

w tym:

wykłady 16 godz.

ćwiczenia i seminaria 24 godz.

konsultacje 2 godz.

udział w badaniach 2 godz.

obowiązkowe praktyki i staże 0 godz.

udział w egzaminie i zaliczeniu 2 godz.

e-learning 0 godz.

praca własna (3,5 ECTS**) 105 godz.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Klimiuk E., Łebkowska M.: Biotechnologia w ochronie środowiska. PWN, Warszawa, 2005

2. Miksch K.: Biotechnologia środowiska. Biblioteka Fundacji Ekologicznej, Katowice, 1995

3. Zamorska J., Papciak D.: Wybrane zagadnienia biotechnologii środowiskowej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów, 2001

4. Malais M.H., Ravensberg W.J. Knowing and recognizing. The biology of glasshouse pests and their natural enemies. Reed Business

information, 2003.

5. Heimpel G.E., Mills N.J. Biological Control: Ecology and Applications. Cambridge University Press, 2017.

Literatura uzupełniająca:

1. Buraczewski G. Biotechnologia osadu czynnego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994.

2. Fiałkowska E., Fyda J., Pajdak – Stós A., Wiąckowski K. Osad czynny biologia i analiza mikroskopowa. Oficyna wydawnicza Impuls, Kraków, 2005.

3. Bazeli M. Mikroorganizmy osadu czynnego. Klucz. Gdańska Fundacja Wody, Gdańsk, 2001.

Najnowsze publikacje naukowe.

Efekty uczenia się:

Po zakończeniu kursu student:

Wiedza:

- zna podstawowe grupy drobnoustrojów i opisuje procesy zachodzące z ich udziałem w środowisku i wybranych działach biotechnologii

- zna biologiczną ochronę roślin

- ma podstawową wiedzę na temat źródeł zanieczyszczenia środowiska oraz biotechnologicznych metod jego ochrony

Umiejętności:

- potrafi wykonywać samodzielnie lub w zespole pod kierunkiem opiekuna proste zadania badawcze związane z obserwacjami środowiskowymi

- potrafi posługiwać się podstawowymi technikami pracy laboratoryjnej

- potrafi ocenić przydatność odnawialnych źródeł energii

Kompetencje społeczne:

- jest wrażliwy na zachowanie zasobów środowiska naturalnego i rozumie potrzebę ich ochrony

- jest gotów samodzielnie i/lub w zespole pełnić określone role; potrafi określić priorytety służące realizacji zadań dbając o zachowanie bezpieczeństwa i higieny pracy

Metody i kryteria oceniania:

Wykład:

Egzamin pisemny - test jednokrotnego wyboru.

Przyjęto procentową skalę efektów kształcenia, definiowana w sposób następujący:

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U, K) przedmiotowych

efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej jednej z trzech składowych (W, U, K) przedmiotowych efektów

kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U, K) efektów

kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczenia ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 średnio

81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio>90%).

Ćwiczenia:

Ocena podsumowująca jest składową: ocena za wykonanie raportu z badań w zespołach 2 - 3 osobowych uwzględniająca umiejętność

pracy w zespole, ocena zaangażowania w dyskusji, umiejętność podsumowania

Ocena końcowa = 0,6 x ocena z egzaminu (wykłady) + 0,4 x ocena podsumowująca (ćwiczenia)

---

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego

przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)