Chemia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.1s.CHE.SI.ROSXX.T |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Chemia |
Jednostka: | Instytut Chemii |
Grupy: |
Ochrona środowiska, 1 sem, stacj. inż. obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Program obejmuje najważniejsze zagadnienia z chemii ogólnej i nieorganicznej ze szczególnym uwzględnieniem budowy materii, kinetyki reakcji, równowagi w roztworach elektrolitów i procesów oksydacyjno-redukcyjnych. Poszerza i ugruntowuje niezbędną wiedzę zdobytą w szkole średniej. Student nabywa umiejętności pracy w laboratorium chemicznym, zapoznaje się z podstawowymi czynnościami w zakresie jakościowej i ilościowej analizy chemicznej (ważenie, odmierzanie cieczy z różną dokładnością, sporządzanie roztworów, w tym roztworów mianowanych, analiza ilościowa w zakresie alkacymetrii i oksydymetrii, pomiar pH i.t.d.). |
Pełny opis: |
Wykład Elementy budowy materii. Cząstki elementarne. Elektronowa struktura atomu. Elektroujemność. Potencjał jonizacji. Wiązania chemiczne. Zależność między budową atomu a właściwościami chemicznymi pierwiastków na tle ich położenia w układzie okresowym. Kinetyka reakcji. Szybkość reakcji chemicznych. Reakcje odwracalne i stan równowagi chemicznej. Stała równowagi reakcji chemicznej. Reguła przekory. Równowagi w roztworach elektrolitów. Dysocjacja elektrolityczna, stała i stopień dysocjacji. Teorie kwasów i zasad. Iloczyn jonowy wody, wykładnik stężenia jonów wodorowych pH. Hydroliza soli. Roztwory buforowe. Iloczyn rozpuszczalności. Procesy oksydacyjno-redukcyjne. Powstawanie potencjału elektrod. Równanie Nernsta. Potencjał normalny i szereg napięciowy pierwiastków. Typy elektrod. Kierunek reakcji samorzutnej. Reakcje utlenienia i redukcji. Wybrane zagadnienia systematyki nieorganicznej, charakterystyka pierwiastków bloków s, p, d. Ćwiczenia laboratoryjne 1. Organizacja ćwiczeń, regulamin pracowni chemicznej, zasady BHP. Klasyfikacja związków nieorganicznych. 2. Podstawowe czynności laboratoryjne: odmierzanie cieczy, ogrzewanie nad palnikiem, rozpuszczanie, krystalizacja, sączenie, dekantacja. Obliczenia stechiometryczne. 3. Reakcje chemiczne: syntezy, analizy, wymiany, zobojętnienia, redoks, wytrącanie i rozpuszczanie osadów. Równania reakcji. 4. Kolokwium: Reakcje chemiczne i właściwości podstawowych grup związków nieorganicznych. Obliczenia stechiometryczne. Sposoby wyrażania stężeń, obliczenia. 5.Równowagi w roztworach elektrolitów: dysocjacja, iloczyn jonowy wody, pH. Hydroliza soli, potencjometryczne wyznaczanie pH roztworów. 6. Wstęp do ilościowej analizy objętościowej, sporządzanie roztworów HCl i NaOH o stężeniu ok. 0,1M. Obliczenia ze stężeń. 7. Mianowanie roztworu NaOH i wykorzystanie go do prostych oznaczeń alkacymetrycznych. 8. Mianowanie roztworu HCl i wykorzystanie go do prostych oznaczeń alkacymetrycznych. 9. Kolokwium: Obliczenia ze stężeń. Alkacymetria. Wstęp do oksydymetrycznych metod ilościowej analizy objętościowej. 10. Mianowanie roztworu manganianu(VII) potasu i oznaczanie zawartości jonów żelaza(II) w roztworze. 11. Mianowanie roztworu tiosiarczanu(VI) sodu i oznaczanie zawartości jonów miedzi(II) w roztworze. 12. Kolokwium: Oksydymetria. Poprawa nie zaliczonych ćwiczeń praktycznych. 13. Twardość wody i jej usuwanie, oznaczanie twardości wody metodą kompleksometryczną 14. Nauka ważenia. 15. Uzupełnianie zaległości, zaliczenia. Statystyka przedmiotu: 1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: 200; ECTS: 8 2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: -; ECTS: - 3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 90; ECTS: 3,6 4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 60; ECTS: 2,4 5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 110; ECTS: 4,4 |
Literatura: |
1. Erndt A. "Podstawy chemii ogólnej i nieorganicznej", PWN Warszawa 1986. 2. Erndt A. i współpr. "Chemia nieorganiczna i analityczna" skrypt do ćwiczeń, wyd. AR Kraków, 1989. 3. Szymońska J., Szlachcic P., Kulig E., Michalski O., Wisła A., „Chemia I. Skrypt do ćwiczeń laboratoryjnych”. Kraków 2009. 4. Litwin M., Styka-Wlazło S., Szymońska J. „Chemia ogólna i nieorganiczna”, Nowa Era, Warszawa 2004. (w zakresie podstawowym i rozszerzonym) 5. Tomasik P. "Podstawy chemii. Cz.I. Chemia ogólna, chemia nieorganiczna", Wyd. AR Kraków, 1998. 6. Bielański A. „Podstawy chemii nieorganicznej”, PWN Warszawa 1987. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu kursu student posiada wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne oraz ogólne obycie w warunkach laboratorium chemicznego przydatne w realizacji następnych przedmiotów: chemia rolna, gleboznawstwo, biochemia, mikrobiologia itd. Potrafi pracować samodzielnie i w zespole. Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy własnej i zespołowej. Wiedza: 1. Zna podstawowe zależności między budową atomu a właściwościami chemicznymi pierwiastków. 2. Rozumie procesy równowagowe zachodzące w roztworach elektrolitów. 3. Charakteryzuje procesy oksydacyjno-redukcyjne. Umiejętności 1. Posługuje się podstawowym sprzętem laboratoryjnym. 2. Pisze równania reakcji chemicznych. 3. Wykonuje obliczenia stechiometryczne i dotyczące objętościowej analizy ilościowej. Kompetencje społeczne: 1. Rozwiązuje postawione zadania w zespole lub samodzielnie. 2. Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy własnej i zespołowej. 3. Dostrzega potrzebę ciągłego pogłębiania wiedzy i umiejętności. |
Metody i kryteria oceniania: |
Student opracowuje podlegające weryfikacji sprawozdanie z każdego wykonanego samodzielnie ćwiczenia. W ciągu semestru pisze trzy kolokwia dotyczące kolejnych partii materiału. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest zaliczenie wszystkich sprawozdań i pozytywne oceny z kolokwiów. Ocena końcowa jest średnią ocen z kolokwiów. Przedmiot kończy się egzaminem w formie pisemnej. -- 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.