Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Choroby zakaźne zwierząt gospodarskich

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: W.7s.CZZ.SJ.WETXZ
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Choroby zakaźne zwierząt gospodarskich
Jednostka: Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej
Grupy: Weterynaria, 7 semestr, przedmioty obowiązkowe
Punkty ECTS i inne: 5.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Student potrafi sporządzać przejrzyste opisy przypadków oraz prowadzi dokumentację zgodnie z obowiązującymi, w tym zakresie, przepisami w formie zrozumiałej dla właściciela zwierzęcia i czytelnej dla innych lekarzy.Potrafi pobrać, zabezpieczyć i przesłaćpróbki materiału patologicznego do laboratorium, a następnie właściwie zinterpretować uzyskane wyniki badań

Potrafi wykonać badanie anatomo-patologiczne zwłok zwierzęcia wraz z opisem, pobrać próbki do badań diagnostycznych i odpowiednio je zabezpieczyć przed wysyłką do laboratorium.

Pełny opis:

Wykłady:

Zagadnienia ogólne z zakresu zwalczania chorób zakaźnych – regulacje prawne.

Podstawowe pojęcia z zakresu epidemiologii. Źródła oraz drogi szerzenia się chorób zakaźnych. Postępowanie przeciwepidemiczne. Choroby zakaźne podlegające obowiązkowi zwalczania oraz obowiązkowi rejestracji.

Choroby zakaźne świń o przebiegu posocznicowym (klasyczny pomór świń, afrykański pomór świń, różyca) – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka różnicowa.

Choroby zakaźne układu nerwowego u świń (choroba Aujeszkyego, enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia świń, streptokokoza, choroba Glassera) – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka różnicowa.

Choroby zakaźne zaburzające rozród świń (zespół rozrodczo-oddechowy świń – PRRS, zakażenia parwowirusowe świń, leptospiroza, zakażenia PCV2 u świń) – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka.

Choroby układu oddechowego u świń (pleuropneumonia, zakaźne zanikowe zapalenie

nosa, grypa świń, mykoplazmowe zapalenie płuc) – etiopatogeneza, epidemiologia,

diagnostyka różnicowa.

Choroby przewodu pokarmowego świń (dyzenteria, rozrostowa enteropatia świń, TGE,

PED) – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka różnicowa.

Zaliczenie chorób zakaźnych świń (wykłady i ćwiczenia).

Choroby pryszczycopodobne (choroba pęcherzykowa świń, pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej, choroba niebieskiego języka, księgosusz, pomór małych przeżuwaczy) – etiopatogeneza, epidemiologia, rozpoznawanie i zwalczanie.

Gorączka Q, gorączka doliny Rift, gorączka Zachodniego Nilu - etiopatogeneza, epidemiologia, rozpoznawanie oraz możliwości zwalczania.

Zakażenia bydła, owiec i kóz wirusem Schmallenberg, guzowata choroba skóry bydła, zaraza płucna – etiopatogeneza, epidemiologia oraz możliwości zwalczania.

Chlamydofilozy bydła, enzootyczne ronienie owiec, kampylobakterioza, salmonelozy – etiopatogeneza, epidemiologia, rozpoznawanie i zwalczanie.

Listerioza i choroby układu nerwowego owiec: choroba skokowa, choroba kłusowa, choroba meadi-visna, zakaźne zapalenie stawów i mózgu kóz, choroba bornaska – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka różnicowa, możliwości zwalczania. Listerioza jako zoonoza.

Wąglik i choroby układu oddechowego owiec:choroba maedi, pastereloza, adenomatoza – etiopatogeneza, epidemiologia oraz możliwości zwalczania.

Najważniejsze choroby zakaźne kóz i owiec: ospa owiec i kóz, zakaźna bezmleczność owiec i kóz, gruczolakowatość płuc u owiec i kóz, serowaciejące zapalenie węzłów chłonnych – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka różnicowa, zwalczanie.

Immunoprofilaktyka przeżuwaczy; zaliczenie chorób zakaźnych bydła (wykłady, ćwiczenia)

Ćwiczenia:

Najważniejsze akty prawne regulujące postępowanie i zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt gospodarskich; choroby zwalczane z urzędu, choroby podlegające rejestracji.

Klasyczny pomór świń, afrykański pomór świń – rozpoznawanie, stan prawny,

postępowanie.

Choroba Aujeszkyego, choroba Cieszyńska/Talfańska – rozpoznawanie, stan prawny i postępowanie, możliwości zwalczania.

Aujeszky disease, Teschen disease – clinical signs and lesions, diagnosis, prevention and c ontrol.

PRRS, zakażenia parwowirusowe – rozpoznawanie, możliwości profilaktyki oraz całkowitej eliminacji patogenów z populacji świń.

Choroby układu oddechowego świń – rozpoznawanie, diagnostyka różnicowa, możliwości profilaktyki, terapii oraz eliminacji ze stada świń.

Choroby przewodu pokarmowego świń – diagnostyka różnicowa, możliwości profilaktyki i terapii.

Diagnostyka laboratoryjna chorób zakaźnych świń.

Pryszczyca – etiopatogeneza, epidemiologia, rozpoznawanie, zwalczanie, stan prawny i postępowanie

Enzootyczna białaczka bydła, IBR/IPV – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnostyka, zwalczanie, stan prawny i postępowanie.

Gruźlica i para tuberkuloza bydła i innych gatunków zwierząt – rozpoznawanie, postępowanie, stan prawny. Gruźlica jako zoonoza.

BVD-MD i inne wirusowe biegunki bydła (rotawirusy, korona wirusy) – epidemiologia, możliwości profilaktyki oraz zwalczania, postępowanie.

Bruceloza u bydła, kóz, owiec i świń. Gąbczaste encefalopatie przeżuwaczy (BSE) – epidemiologia, zwalczanie, akty prawne.

Syndrom oddechowy bydła: enzootyczna bronchopneumonia cieląt, zakażenia wirusem syncytialnym układu oddechowego bydła, adenowirusem bydlęcym, wirusem para influenzy 3, manheimioza płucna, Histophilus somnus syndrome, zakażenia Pasteurella multocida, posocznica krwotoczna bydła (choroba Bollingera, zakażenia mykoplazmowe) – epidemiologia, diagnostyka różnicowa, możliwości profilaktyki i terapii, postępowanie.

Beztlenowcowe choroby owiec i bydła: beztlenowcowa enterotoksemia owiec, enterotoksemia bydła, dyzenteria jagniąt, bradsot północny i niemiecki; hemoglobinuria zakaźna, szelestnica, obrzęk złośliwy – epidemiologia, rozpoznawanie, możliwości zwalczania.

Diagnostyka laboratoryjna chorób zakaźnych zwierząt gospodarskich

Literatura:

Podstawowa:

Diseases of swine. Praca zbiorowa pod redakcją Barbary Straw (wydanie 9-te, 2006) lub pod redakcją Jeffa Zimmermana (wydanie 10-te, 2013)

Zygmunt Pejsak: Ochrona Zdrowia Świń.. PWR.Poznań, 2007.

Choroby zakaźne zwierząt z zarysem epidemiologii weterynaryjnej i zoonoz. Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Glińskiego i Krzysztofa Kostro. PWRiL. Warszawa, 2011.

Uzupełniająca:

Medycyna Weterynaryjna

Życie Weterynaryjne

Lecznica Dużych Zwierząt

Efekty uczenia się:

Student zna i rozumie przyczyny wywołujące choroby zakaźne świń, bydła i małych przeżuwaczy, źródła zakażenia oraz drogi i wektory ich szerzenia się na fermach.

Zna i rozumie mechanizmy rozwoju procesu chorobowego wywołanego przez poszczególne czynniki infekcyjne u zwierząt gospodarskich.

Zna i rozumie objawy kliniczne oraz zasady przeprowadzania badania klinicznego, jak również zna zmiany patomorfologiczne charakterystyczne dla chorób wywoływanych przez te czynniki.

Zna i rozumie zasady przeprowadzania dochodzenia epizootycznego oraz postępowania przeciwepidemicznego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zna i rozumie zasady przeprowadzania postępowań mających na celu monitoring występowania chorób zakaźnych zwierząt gospodarskich, doboru odpowiednich metod diagnostycznych służących potwierdzeniu lub wykluczeniu chorób tych zwierząt oraz zna zasady ich interpretacji.

Zna i rozumie zasady farmakoterapii chorób zakaźnych świń, bydła i małych przeżuwaczy oraz zasady profilaktyki, w tym immunoprofilaktyki.

Student potrafi przeprowadzić pełny wywiad lekarsko-weterynaryjny oraz badanie kliniczne zarówno pojedynczego zwierzęcia jak i stada.

Potrafi pobrać, zabezpieczyć i przesłać próbki materiału patologicznego do

laboratorium, a następnie właściwie zinterpretować uzyskane wyniki

badań.

Potrafi podjąć właściwą decyzję w przypadku podejrzenia choroby zwalczanej z urzędu lub podlegającej obowiązkowi zgłaszania oraz podjąć odpowiednie działania przeciwepidemiczne zgodne z obowiązującymi przepisami.

Potrafi umiejętnie dobrać i stosować programy immunoprofilaktyczne dla świń, bydła, owiec i kóz.

Ma świadomość zagrożeń toksylogicznych występujących u zwierząt gospodarskich.

Metody i kryteria oceniania:

Wykłady:

Egzamin końcowy z przedmiotu ma formę pisemną (pytania opisowe) - 10 pytań z zakresu chorób świń i 10 pytań z zakresu chorób bydła, owiec i kóz. Każde pytanie oceniane wg skali od 0 do 2. Z każdej części można uzyskać po 20 pkt, w sumie z całości egzaminu 40 pkt. Zaliczenie egzaminu wymaga uzyskania co najmniej 24 pkt (60%), w tym co najmniej po 10 pkt z każdej części. Brak zaliczenia egzaminu skutkuje uzyskaniem oceny końcowej 2 (ndst) z pierwszego terminu.

W przypadku zaliczenia egzaminu ocena końcowa wystawiana jest na podstawie łącznej ilości punktów uzyskanych z egzaminu końcowego i kolokwiów sprawdzających umiejętności praktyczne. W sumie z całości można uzyskać 50 pkt.

0-59,5% (0-29,5 pkt)– 2,0 (ndst.)

60-68% (30-34 pkt) – 3,0 (dst.)

68,5-76% (34,5-38 ) – 3,5 (dst. plus)

76,5-84% (38,5-42 pkt) – 4,0 (db.)

84,5-92% (42,5-46 pkt) – 4,5 (db. plus)

92,5-100% (46,5-50 pkt) – 5 (bdb)

Ćwiczenia:

Dwa kolokwia obejmujące umiejętności praktyczne , jedno z zakresu chorób zakaźnych świń, drugie z zakresu chorób zakaźnych przeżuwaczy. Każde po 5 pytań otwartych, ocenianych wg skali, 0; 0,25; 0,5; 0,75; 1.

Zaliczenie kolokwium wymaga uzyskania co najmniej 3 pkt (60%).

W przypadku nieuzyskania wymaganej liczby punktów z każdego kolokwium, student dopuszczany jest do II terminu zaliczenia. W przypadku niezaliczenia obu kolokwiów w II terminie student jest niedopuszczony do egzaminu końcowego.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-02-26
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia laboratoryjne, 45 godzin więcej informacji
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Zbigniew Arent, Kazimierz Tarasiuk
Prowadzący grup: Zbigniew Arent, Kazimierz Tarasiuk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-25
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia laboratoryjne, 45 godzin więcej informacji
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Zbigniew Arent, Kazimierz Tarasiuk
Prowadzący grup: Zbigniew Arent, Kazimierz Tarasiuk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)