Elektyw I: Przetwórstwo węglowodanów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | T.KTW.9WGLD.SI.TTZBX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Elektyw I: Przetwórstwo węglowodanów |
Jednostka: | Katedra Technologii Węglowodanów |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawową problematyką przetwórstwa węglowodanów w przemyśle spożywczym. |
Pełny opis: |
Treść kształcenia Węglowodany –właściwości, jako pochodna budowy. Sacharoza, jako podstawowy środek słodzący – surowce i technologie otrzymywania. Przetwórstwo surowców skrobiowych– otrzymywanie skrobi. Otrzymywanie i zastosowanie hydrolizatów skrobiowych. Metody modyfikacji i skrobi - zastosowanie, właściwości żywieniowe otrzymanych modyfikatów. Otrzymywanie i zastosowanie nieskrobiowych hydrokoloidów polisacharydowych w technologii żywności. Otrzymywanie uszlachetnionych wyrobów z ziemniaka – frytki, chipsy, susze ziemniaczane. Znaczenie żywieniowe wybranych produktów węglowodanowych. Miód, jako tradycyjny środek słodzący – otrzymywanie i właściwości. Podstawowe analizy ziemniaka, jako surowca skrobiowego. Klasyfikacja ziemniaków na cele kulinarne. Analiza podstawowych wyróżników jakościowych uszlachetnionych produktów z ziemniaka. Analiza sensoryczna smażonych wyrobów ziemniaczanych otrzymanych metodą laboratoryjną. Oznaczenie cech fizykochemicznych skrobi naturalnych i modyfikowanych. Oznaczenie cech jakościowych dekstryn skrobiowych. Oznaczenie czystości cukru handlowego. Analiza jakościowa miodów naturalnych. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Mosen Asadi. Beet-Sugar Handbook. Wiley-Interscience, December 2006. 2. A. Philip Draycott. Sugar Beet. Wiley-Blackwell, 1 edition, March 2006. 3. Ann-Charlotte Eliasson. Starch in Food: Structure, function and applications. CRC, 1edition, September 2004. 4. Wilbur A. Gould. Potato Production, Processing & Technology. CTI Publications, July 1999. 5. G. Lisinska and W. Leszczynski. Potato Science and Technology. Springer, 1 edition, July 1989. 6. K. Nowakowska M. Boruch. Technologia spozywczych suszów ziemniaczanych. Politechnika Łódzka, 1996. 7. M. Pałasinski (Red.). Technologia Przemysłów Weglowodanowych. PTTZ, 2005. Literatura uzupełniająca: 1. A. Golachowski P. Regiec A. Peksa A. Kita G. Lisinska, W. Leszczynski. Cwiczenia z technologii przetwórstwa weglowodanów. Akademia Rolnicza we Wrocławiu, 1996. 2. S Nikiel. Cukrownictwo. WSiP, Warszawa, 1996. 3. Joseph F. Guenthner. The International Potato Industry. Woodhead Publishing Ltd, 2002. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Zna i potrafi wskazać podstawowe cechy węglowodanów. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami wykorzystywanymi do otrzymywania cukru. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami otrzymywania skrobi natywnych i modyfikowanych oraz hydrolizatów skrobiowych. Zna budowę i zastosowanie podstawowych hydrokoloidów polisacharydowych w technologii żywności, potrafi zaproponować użycie poszczególnych hydrokoloidów w wybranych grupach produktów spożywczych. Wyjaśnia podstawowe żywieniowe znaczenie produktów węglowodanowych w diecie człowieka Umiejętności Wyznacza skrobiowość i typ kulinarny ziemniaków, określa zawartości chlorków metodą Mohra i tłuszczu w smażonych wyrobach ziemniaczanych metodą refraktometryczną, wykonuje analizę sensoryczną uszlachetnionych wyrobów ziemniaczanych. Potrafi wykonać i zanalizować charakterystyka kleikowania wybranych skrobi naturalnych i modyfikowanych. Oznacza lepkość, rozpuszczalność i kwasowość dekstryn zgodnie z wymaganiami normatywnymi. Potrafi oznaczyć zawartości sacharozy i substancji redukujących w cukrze handlowym, potrafi oznaczyć kwasowość miodu oraz jego liczbę diastazową miodu, wykrywa wybranych zafałszowania w miodach. Kompetencje społeczne Nabiera dbałości o miejsce pracy, nabiera odpowiedzialności za działanie w grupie, kreatywnie rozwiązuje postawione mu problemy. Nabiera umiejętności krytycznej oceny przedstawianych wiadomości, umiejętność wyrażania opinii zgodnie z zasadami etyki. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę 2 Nie zna i nie potrafi wskazać podstawowych cechy węglowodanów. Nie zna i nie potrafi wskazać różnic pomiędzy różnymi technologiami wykorzystywanymi do otrzymywania cukru. Nie zna budowy i zastosowania podstawowych hydrokoloidów poli-sacharydowych w technologii żywności, nie potrafi zaproponować użycia poszczególnych hydrokoloidów w wybranych grupach produktów spożywczych Nie wyznacza skrobiowości i typu kulinarnego ziemniaków, nie określa zawartości chlorków metodą Mohra. Nie oznacza rozpuszczalności i kwasowości dekstryn. Nie potrafi oznaczyć zawartości sacharozy i substancji redukujących w cukrze handlowym Nie wykazuje umiejętności krytycznej oceny przedstawianych wiadomości. Nie wykazuje dbałości o miejsce pracy. Na ocenę 3 Zna i potrafi wskazać podstawowe cechy węglowodanów. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami wykorzystywanymi do otrzymywania cukru. Zna budowę i zastosowanie podstawowych hydrokoloidów polisacharydowych w technologii żywności, potrafi zaproponować użycie poszczególnych hydrokoloidów w wybranych grupach produktów spożywczych Wyznacza skrobiowość i typ kulinarny ziemniaków, określa zawartości chlorków metodą Mohra. Oznacza rozpuszczalność i kwasowość dekstryn zgodnie z wymaganiami normatywnymi. Potrafi oznaczyć zawartości sacharozy i substancji redukujących w cukrze handlowym Wykazuje umiejętności krytycznej oceny przedstawianych wiadomości. Wykazuje dbałości o miejsce pracy. Na ocenę 4 Zna i potrafi wskazać podstawowe cechy węglowodanów. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami wykorzystywanymi do otrzymywania cukru. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami otrzymywania skrobi natywnych Zna budowę i zastosowanie podstawowych hydrokoloidów polisacharydowych w technologii żywności, potrafi zaproponować użycie poszczególnych hydrokoloidów w wybranych grupach produktów spożywczych. Częściowo wyjaśnia podstawowe żywieniowe znaczenie produktów węglowodanowych w diecie człowieka Wyznacza skrobiowość i typ kulinarny ziemniaków, określa zawartości chlorków metodą Mohra i tłuszczu w smażonych wyrobach ziemniaczanych metodą refraktometryczną, Oznacza lepkość, rozpuszczalność i kwasowość dekstryn zgodnie z wymaganiami normatywnymi. Potrafi oznaczyć zawartości sacharozy i substancji redukujących w cukrze handlowym, potrafi oznaczyć kwasowość miodu oraz jego liczbę diastazową Wykazuje umiejętności krytycznej oceny przedstawianych wiadomości, umiejętność wyrażania opinii. Wykazuje dbałości o miejsce pracy, nabiera odpowiedzialności za działanie w grupie. Na ocenę 5 Zna i potrafi wskazać podstawowe cechy węglowodanów. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami wykorzystywanymi do otrzymywania cukru. Zna i potrafi wskazać różnice pomiędzy różnymi technologiami otrzymywania skrobi natywnych i modyfikowanych oraz hydrolizatów skrobiowych. Zna budowę i zastosowanie podstawowych hydrokoloidów polisacharydowych w technologii żywności, potrafi zaproponować użycie poszczególnych hydrokoloidów w wybranych grupach produktów spożywczych. Wyjaśnia podstawowe żywieniowe znaczenie produktów węglowodanowych w diecie człowieka Wyznacza skrobiowość i typ kulinarny ziemniaków, określa zawartości chlorków metodą Mohra i tłuszczu w smażonych wyrobach ziemniaczanych metodą refraktometryczną, wykonuje analizę sensoryczną uszlachetnionych wyrobów ziemniaczanych. Potrafi wykonać i zanalizować charakterystykę kleikowania wybranych skrobi naturalnych i modyfikowanych. Oznacza lepkość, rozpuszczalność i kwasowość dekstryn zgodnie z wymaganiami normatywnymi. Potrafi oznaczyć zawartości sacharozy i substancji redukujących w cukrze handlowym, potrafi oznaczyć kwasowość miodu oraz jego liczbę diastazową, wykrywa wybrane zafałszowania w miodach. Wykazuje umiejętności krytycznej oceny przedstawianych wiadomości, umiejętność wyrażania opinii zgodnie z zasadami etyki. Wykazuje dbałości o miejsce pracy, nabiera odpowiedzialności za działanie w grupie, kreatywnie rozwiązuje postawione mu problemy. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.