Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Mikrobiologia żywności

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: T.3s.MIZY.SI.TTZIX.T
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Mikrobiologia żywności
Jednostka: Katedra Technologii Fermentacji i Mikrobiologii Technicznej
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi grupami drobnoustrojów, szczególnie tych zasiedlających środowiska naturalne oraz obecnych w surowcach przemysłu spożywczego. W trakcie zajęć studenci zapoznają się z rolą mikroorganizmów w życiu człowieka, zarówno z ich korzystnym wpływem i możliwościami praktycznego wykorzystania, jak i z drobnoustrojami powodującymi skażenia i zagrożenia mikrobiologiczne charakterystyczne dla surowców przemysłu spożywczego, przetwórstwa i przechowalnictwa żywności.

Pełny opis:

Treść kształcenia

Ogólna charakterystyka przedmiotu, historia mikrobiologii, system 3 domen wg Carl’a Woese’go, różnorodność mikroorganizmów, porównanie organizmów prokariotycznych i eukariotycznych.

Budowa komórki bakteryjnej. Bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne oraz kwasoodporne. Charakterystyka fizjologiczna bakterii: ruch bakterii, rozmnażanie (czas generacji, krzywa wzrostu). Endospory i inne formy przetrwalne mikroorganizmów.

Charakterystyka morfologiczna i fizjologiczna grzybów. Rola grzybów drożdżowych i strzępkowych w życiu człowieka, możliwości wykorzystania w przemyśle.

Wirusy i priony. Budowa wirionu, rodzaje wirusów (różne systemy klasyfikacji), propagacja i replikacja wirusów, cykl lityczny i lizygeniczny. Choroby wirusowe (zatrucia pokarmowe wirusami Norwalk i pochodnymi, rotawirusy), metody wykrywania i inaktywacji wirusów. Priony – budowa, właściwości, choroby prionowe.

Sposoby pozyskiwania energii, oddychanie tlenowe, beztlenowe (azotanowe, węglanowe, siarczanowe i in.), fermentacja - typy.

Sposoby odżywiania mikroorganizmów. Czynniki wpływające na wzrost drobnoustrojów (składniki odżywcze, źródła energii, węgla, azotu, pH, temperatury kardynalne, aktywność wody, obecność gazów i inne).

Mikrobiologiczna analiza żywności. Metody identyfikacji mikroorganizmów (klasyczne, molekularne, biosensory, immunologiczne). Metody oznaczania liczebności mikroorganizmów – tradycyjne i nowoczesne.

Przemysłowe wykorzystanie mikroorganizmów. Najważniejsze produkty uzyskiwane na skalę przemysłową z udziałem mikroorganizmów (kwasy organiczne, enzymy, aminokwasy, antybiotyki, witaminy, biopolimery, bakteryjne plastiki, leki, biocydy, bioinsektycydy, bioemulsyfikatory biopaliwa). Procesy fermentacji mlekowej, propionowej, octowej, masłowej, kwasów mieszanych.

Drobnoustroje środowisk naturalnych jako źródła zanieczyszczeń mikrobiologicznych w przemyśle spożywczym. Mikroflora powietrza, gleby, wody oraz surowców i produktów spożywczych. Psucie się żywności – procesy rozkładu białek, tłuszczów, węglowodanów. naturalne bariery ochronne.

Metody utrwalania żywności jako sposoby zapobiegania psuciu się żywności i zatruciom pokarmowym. Metody termiczne, chemiczne, osmoaktywne, biologiczne, niekonwencjonalne.

Ciepłooporność mikroorganizmów – czynniki wpływające. Ocena skuteczności utrwalania termicznego, krzywa przeżycia drobnoustrojów, czas decymalnej redukcji D, współczynnik ciepłooporności Z, krzywa czasu śmierci cieplnej (TDT), punkt śmierci cieplnej, czas śmierci cieplnej, sterylizacja 12D i 5D.

Patogeny w żywności. Cechy decydujące o wywołaniu choroby, Mechanizmy wirulencji bakteryjnej (adherencja, kolonizacja, infekcyjność, toksyny bakteryjne). Dawka zakaźna. Toksykoinfekcje i intoksykacje. Mikotoksyny. Enterotoksyny gronkowcowe i neurotoksyny C. botulinum. Bakteryjne zatrucia pokarmowe – charakterystyka najważniejszych patogenów, objawy zatrucia, sposoby zapobiegania, dawki infekcyjne.

Zasady bezpieczeństwa pracy w laboratorium mikrobiologicznym. Laboratorium mikrobiologiczne – pomieszczenia i wyposażenie. Podstawowa aparatura i sprzęt mikrobiologiczny (urządzenia do sterylizacji, do hodowli drobnoustrojów oraz podstawowe szkło laboratoryjne). Definicje dezynfekcji, pasteryzacji i sterylizacji oraz metody sterylizacji. Pożywki hodowlane – składniki i rodzaje pożywek.

Budowa i zasada działania mikroskopu świetlnego. Podstawowe parametry opisujące mikroskop (powiększenie mikroskopu, zdolność rozdzielcza, odległość i przestrzeń robocza). Inne typy mikroskopów (ciemnego pola, fluorescencyjny, elektronowy i in.). Hodowla drobnoustrojów warunkach laboratoryjnych – posiewy mikrobiologiczne. Charakterystyka wzrostu mikroorganizmów na podłożach stałych na szalce Petriego, na skosie, w hodowli kłutej oraz płynnej.

Mikroflora skóry. Technika mycia rąk. Technika wykonania preparatu mikrobiologicznego (przygotowanie rozmazu, utrwalanie preparatu). Preparaty przyżyciowe i utrwalone – rodzaje i sposoby wykonania. Barwienie preparatów (barwniki, rodzaje barwienia). Barwienie proste pozytywowe i negatywowe. Izolacja Bacillus z gleby. Morfologia bakterii.

Barwienie metodą Grama – barwienie złożone, zasada barwienia. Identyfikacja bakterii – zasady. Charakterystyka wybranych Gram-dodatnich bakterii kulistych (rodzaje Micrococcus, Staphylococcus, Streptococcus, Enterococcus, Lactococcus). Fermentacja mlekowa i propionowa, charakterystyka, najważniejsi przedstawiciele, możliwości wykorzystania w przemyśle. Probiotyki. Testy identyfikacyjne (test na katalazę, na koagulazę i hemoliza). Posiew redukcyjny Bacillus.

Charakterystyka bakterii Gram-dodatnich cylindrycznych (rodzaje: Bacillus, Clostridium oraz Lactobacillus). Sposoby pozyskiwania energii. Fermentacja masłowa. Oddychanie azotanowe – test na redukcję azotanów. Zdolności enzymatyczne bakterii (hydroliza skrobi, żelatyny, celulozy). Barwienie przetrwalników bakterii Bacillus metodą Schaeffera-Fultona.

Charakterystyka bakterii Gram-ujemnych o dużym znaczeniu w technologii żywności. Bakterie z rodziny Enterobacteriaceae (podłoża diagnostyczne, testy identyfikacyjne, morfologia, fizjologia, choroby), Escherichia, Salmonella, Shigella, Yersinia). Bakterie kwasu octowego – charakterystyka rodziny Acetobacteraceae oraz proces produkcji octu. Ruch bakterii w kropli wiszącej. Barwienie otoczek bakteryjnych. Podział mikroorganizmów ze względu na wartości temperatur kardynalnych, pH, osmolarność i aktywność wody. Ekstremofile.

Morfologia i charakterystyka grzybów – sposoby rozmnażania. Ogólna charakterystyka najważniejszych rodzajów drożdży (przegląd rodzajów). Drożdże szlachetne, drożdże dzikie i drożdże killerowe. Fermentacja etanolowa. Metody pomiaru wielkości komórek. Fizjologia drożdży i testy identyfikacyjne (test na żywotność, test na odżywienie, zymogramy, auksanogramy). Metody ilościowego oznaczania drobnoustrojów (bezpośrednie). Budowa komory Thoma, zasada liczenia i wyprowadzenie wzoru.

Oznaczanie liczebności populacji drożdży za pomocą komory Thoma. Ocena zarodnikowania drożdży – barwienie zarodników drożdży metodą Schaeffera-Fultona. Budowa komórki drożdżowej jako przykład komórki eukariotycznej - barwienie organelli komórkowych drożdży, obserwacja mitochondriów, wakuoli, substancji zapasowych. Pośrednie metody oznaczania liczebności mikroorganizmów (hodowlane i inne)

Ogólna charakterystyka, morfologia i właściwości grzybów pleśniowych z rodzajów Mucor, Rhizopus, Aspergillus, Penicillium, Alternaria, Cladosporium, Geotrichum, Fusarium, Trichoderma i innych. Pozytywne i negatywne działanie grzybów (drożdży i grzybów pleśniowych) w przemyśle spożywczym i innych. Identyfikacja pleśni z „hodowli” własnej. Charakterystyka mikotoksyn.

Mikroflora środowisk naturalnych. Mikroflora powietrza. Sposoby poboru prób powietrza do badań. (metoda sedymentacyjna Kocha, oddziaływanie bioaerozoli na organizmy żywe i środowisko, mikroorganizmy wskaźnikowe). Mikroflora gleby (izolacja i identyfikacja drobnoustrojów). Morfologia i charakterystyka promieniowców glebowych. Mikroorganizmy produkujące antybiotyki. Barwienie bakterii kwasoodpornych metodą Ziehl-Nielsena.

Woda jako środowisko życia oraz surowiec w przemyśle spożywczym. Mikroflora wody, patogeny obecne w wodzie. Mikroorganizmy wskaźnikowe. Wymagania dla wody pitnej. Sanitarna ocena wody (metoda filtrów membranowych, określanie liczby bakterii psychro- i mezofilnych, miano coli). Ocena skuteczności dezynfekcji wody przy użyciu preparatu handlowego Javel Aquatab.

Źródła zakażeń w przemyśle spożywczym – kontrola sanitarna pomieszczeń, analiza mikrobiologiczna pomieszczeń, aparatury, linii produkcyjnych itp. Sposoby utrwalania żywności. Zapewnienie bezpieczeństwa podczas produkcji żywności i jej przechowywania (jałowienie, sterylizacja, dezynfekcja). Wyznaczanie krzywej wzrostu drobnoustrojów metodą pomiaru gęstości optycznej. Wpływ ciśnienia osmotycznego środowiska na wzrost drobnoustrojów. Ocena wrażliwości E. coli na środki dezynfekujące. Ocena aktywności bakteriostatycznej fenolu – wyznaczanie MIC. Ocena skuteczności jałowienia za pomocą lampy UV. Analiza czystości mikrobiologicznej opakowań i powierzchni.

Surowce jako źródło mikroorganizmów w żywności. Mikroflora surowców pochodzenia roślinnego oraz mięsa. Izolacja i identyfikacja mikroorganizmów z pomidorów świeżych i zepsutych oraz mięsa rozdrobnionego świeżego i zepsutego. Psucie się żywności – zachodzące procesy i odpowiadające za nie mikroorganizmy

Ocena umiejętności manualnych (praca w warunkach jałowych, przygotowanie rozmazu, barwienie preparatów, umiejętność posługiwania się mikroskopem immersyjnym, analiza obrazu mikroskopowego).

Odczyty posiewów mikrobiologicznych – obliczenia i interpretacja wyników w odniesieniu do norm, wymagań i rozporządzeń.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Salyers A.A., Whitt D.D.: Mikrobiologia, PWN, Warszawa 2003.

2. Schlegel H.G.: Mikrobiologia ogólna, PWN, Warszawa 1996.

3. Singleton P.: Bakterie w biologii, biotechnologii i medycynie, PWN, Warszawa 2000.

4. Szostak-Kotowa J.: Ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej i przemysłowej, Wyd. AE, Kraków, 2002.

5. Żakowska Z., Stobińska H.: Mikrobiologia i higiena w przemyśle spożywczym, Wyd. Politechniki, Łódź 2000

Literatura uzupełniająca:

1. Bell Ch., Neaves P., Williams A.P.: Food Microbiology and Laboratory Practice, Blackwell Publishing Oxford 2006.

2. Duszkiewicz-Reinhard W., Grzybowski R., Sobczak E.: Teoria i ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej i technicznej, Wyd. SGGW. Warszawa 2003.

3. Jay J.M.: Modern food microbiology, wyd. Aspen Publishers, Inc. Gaithersburg, Maryland 2000.

4. Prescott H.: Laboratory Exercises in Microbiology, wyd. The McGraw-Hill Companies, New York 2002.

5. Ray B., Brunia A.: Fundamental Food Microbiology, CRC Press, USA, 2008.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu mikrobiologii, rozpoznaje i opisuje poszczególne grupy drobnoustrojów oraz ich oddziaływanie na zdrowie człowieka, środowisko oraz surowce i produkty spożywcze.

Umie ocenić korzyści i zagrożenia wynikające z obecności drobnoustrojów i wirusów w żywności, potrafi objaśnić ich pozytywną i negatywną rolę.

Zna metody destrukcji mikroorganizmów w żywności i metody osiągania bezpieczeństwa mikrobiologicznego.

Umiejętności

Potrafi posługiwać się mikroskopem świetlnym, wykonać i zinterpretować preparaty mikroskopowe.

Potrafi wykonać proste czynności związane z pracą w warunkach sterylnych oraz wskazać urządzenia do sterylizacji i hodowli drobnoustrojów.

Umie wyizolować, posiać i zidentyfikować drobnoustroje różnych środowisk (w tym wykonać proste obliczenia) oraz zinterpretować otrzymane wyniki korzystając ze stosownych rozporządzeń i norm.

Kompetencje społeczne

Ma świadomość potrzeby dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Dostrzega zagrożenia mikrobiologiczne i potrafi stosować środki profilaktyczne.

Potrafi pracować indywidualnie i w grupie.

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę 2

Wiedza

Nie definiuje podstawowych pojęć z dziedziny mikrobiologii. Nie rozpoznaje poszczególnych grup drobnoustrojów oraz nie objaśnia ich oddziaływania na środowisko, surowce i produkty spożywcze.

Nie rozpoznaje zagrożeń wynikających z obecności drobnoustrojów i wirusów

w żywności. Nie objaśnia pozytywnego i negatywnego znaczenia mikroorganizmów

w przemyśle spożywczym.

Nie zna metod destrukcji drobnoustrojów w żywności.

Nie objaśnia zasadności stosowania metod osiągania bezpieczeństwa mikrobiologicznego.

Umiejętności

Nie umie posługiwać się mikroskopem świetlnym. Nie potrafi samodzielnie prawidłowo wykonać preparatu ani zinterpretować oglądanego preparatu.

Nie pracuje w warunkach jałowych. Nie zna urządzeń do sterylizacji i hodowli drobnoustrojów.

Nie zna zasad jałowienia.

Nie potrafi pobrać próby mikrobiologicznej z różnych surowców i środowisk.

Nie potrafi przeszczepić, namnożyć ani zidentyfikować żadnej grupy drobnoustrojów.

Nie potrafi sporządzić krótkiego raportu z badania/doświadczenia.

Obliczenia wykonuje z poważnymi błędami lub nie wykonuje ich wcale.

Kompetencje społeczne

Nie jest świadomy konieczności ciągłego doskonalenia i pogłębiania swojej wiedzy.

Nie dostrzega lub ignoruje zagrożenia mikrobiologiczne środowiskowa dla jakości i bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia konsumenta.

Nie potrafi pracować samodzielnie, wymaga stałego nadzoru.

Nie potrafi współpracować w grupie.

Na ocenę 3

Wiedza

Definiuje podstawowe pojęcia

z zakresu mikrobiologii. Rozpoznaje najważniejsze drobnoustroje występujące

w środowisku żywności, ale nie opisuje ich oddziaływania w przyrodzie i przemyśle spożywczym.

Opisuje zagrożenia wynikające

z bytowania drobnoustrojów

i wirusów w żywności, ale nie wskazuje poszczególnych gatunków odpowiedzialnych za psucie się produktów spożywczych. Nie objaśnia pozytywnego

i negatywnego oddziaływania mikroorganizmów w przemyśle spożywczym.

Zna metody zapobiegania skażeniom surowców

i produktów spożywczych. Rozpoznaje najważniejsze metody osiągania stabilności biologicznej żywności.

Umiejętności

Umie posługiwać się mikroskopem świetlnym, ale tylko w jednym wariancie (albo obiektyw suchy, albo immersyjny). Potrafi przygotować preparat mikrobiologiczny (przyżyciowy lub utrwalony). Potrafi wykonać barwienie korzystając z dostarczonego protokołu.

Pracuje w warunkach sterylnych w stopniu podstawowym (czasem „opuszcza” strefę jałową).

Zna podstawowe urządzenia laboratoryjne służące do sterylizacji oraz hodowli drobnoustrojów, ale nie potrafi ich wykorzystać lub nie zna zasad ich działania.

Potrafi pobrać próby mikrobiologiczne z różnych surowców i środowisk na podstawie dostarczonej instrukcji.

Potrafi przeszczepić drobnoustroje, ale nie potrafi samodzielnie dobrać odpowiedniej metody.

Potrafi zidentyfikować najważniejsze grupy drobnoustrojów.

Sporządza krótki raport z badania/doświadczenia.

Obliczenia wykonuje z drobnymi błędami. Nie umie samodzielnie zinterpretować uzyskanych wyników.

Kompetencje społeczne

Jest świadomy, że uzyskana wiedza i umiejętności z czasem tracą na aktualności, jednak nie wykazuje inicjatywy by to zmienić.

Zna zagrożenia mikrobiologiczne dla jakości i bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia konsumenta, ale nie uwzględnia ich w praktycznym działaniu.

Nie potrafi pracować samodzielnie, wymaga stałego nadzoru.

Potrafi pracować w grupie pod kierunkiem silnego lidera, który go poprowadzi i skontroluje.

Na ocenę 4

Wiedza

Prawidłowo definiuje pojęcia z obszaru mikrobiologii. Identyfikuje grupy mikroorganizmów w surowcach i żywności. Rozpoznaje poszczególne gatunki drobnoustrojów oraz właściwie tłumaczy ich oddziaływanie na środowisko i produkty spożywcze.

Prawidłowo opisuje zagrożenia będące skutkiem obecności drobnoustrojów i wirusów

w żywności. Wymienia źródła zanieczyszczeń mikrobiologicznych w przemyśle spożywczym. Identyfikuje grupy drobnoustrojów patogennych i saprofitycznych

w surowcach i żywności, prawidłowo objaśniając ich negatywną i pozytywną rolę.

Zna metody przeciwdziałania rozwojowi drobnoustrojów

w żywności. Objaśnia zasadność stosowania metod utrwalania żywności. Rozpoznaje czynniki determinujące destrukcję drobnoustrojów. Identyfikuje metody badania czystości linii produkcyjnych.

Umiejętności

Umie prawidłowo korzystać z mikroskopu świetlnego (oba warianty – obiektyw suchy i immersyjny). Potrafi wykonać preparat mikrobiologiczny zarówno utrwalony, jak i przyżyciowy.

Potrafi wybrać metodę barwienia w zależności od założonego celu analizy.

Opisuje obraz spod mikroskopu, ale nie potrafi go prawidłowo zinterpretować.

Pracuje w warunkach sterylnych w stopniu zaawansowanym.

Zna i rozumie zasadę działania podstawowych urządzeń laboratoryjnych służących do sterylizacji.

Zna i prawidłowo wykorzystuje urządzenia do hodowli różnych typów drobnoustrojów.

Samodzielnie potrafi pobrać próby z różnych surowców i środowisk stosując odpowiednią technikę.

Potrafi przeszczepić drobnoustroje, samodzielnie dobierając odpowiednią metodę.

Potrafi dobrać odpowiednie podłoże w celu namnożenia i identyfikacji wybranych grup drobnoustrojów.

Potrafi zidentyfikować zaprezentowane podczas zajęć grupy drobnoustrojów.

Sporządza raport z badania/doświadczenia.

Obliczenia wykonuje bez błędów, ale nie potrafi zinterpretować wyników.

Kompetencje społeczne

Jest świadomy, że uzyskana wiedza i umiejętności z czasem tracą na aktualności, stara się dokształcać, wykazuje inicjatywę.

Jest świadomy mikrobiologicznych zagrożeń środowiskowych i częściowo uwzględnia w swoich działaniach.

Potrafi pracować indywidualnie, wymagając co najwyżej nieznacznej pomocy.

Potrafi pracować w grupie przyjmując w niej różne role.

Na ocenę 5

Wiedza

Prawidłowo definiuje pojęcia

z zakresu dziedziny mikrobiologii

i terminologii właściwej dla przedmiotu. Charakteryzuje poszczególne grupy drobnoustrojów pod względem cech morfologicznych

i fizjologicznych oraz opisuje zjawiska wywołane przez mikroorganizmy w przemyśle spożywczym. Właściwie definiuje mikroflorę środowiska, prawidłowo tłumacząc związki

i zależności zachodzące

w przyrodzie.

Ma pogłębioną wiedzę z zakresu zagrożeń mikrobiologicznych. Prawidłowo identyfikuje grupy drobnoustrojów odpowiedzialnych za zanieczyszczenia surowców

i żywności oraz wywoływane zatrucia pokarmowe. Rozpoznaje ryzyko wystąpienia zagrożenia podczas wszystkich etapów procesów produkcji żywności. Objaśnia korzystne i szkodliwe znaczenie drobnoustrojów dla surowców

i produktów spożywczych, tłumacząc ich wzajemne relacje

w środowisku żywności.

Zna metody destrukcji mikroorganizmów w żywności. Prawidłowo tłumaczy rolę procesów utrwalania żywności

w kształtowaniu jej jakości mikrobiologicznej. Szczegółowo objaśnia metody osiągania stabilności biologicznej produktów spożywczych. Rozpoznaje drogi przenoszenia drobnoustrojów w procesie produkcji żywności. Zna techniki mycia i dezynfekcji w przemyśle spożywczym.

Umiejętności

Umie prawidłowo korzystać z mikroskopu świetlnego (oba warianty – obiektyw suchy i immersyjny) oraz dobiera optymalne parametry obserwacji, usuwa podstawowe „przeszkody”.

Potrafi wykonać rozmaz mikrobiologiczny niezależnie od rodzaju materiału wyjściowego

Potrafi wybrać metodę barwienia w zależności od założonego celu analizy – proponuje modyfikacje w celu poprawienia jakości preparatu.

Dokonuje identyfikacji i klasyfikacji drobnoustrojów na podstawie obrazu mikroskopowego.

Zawsze pracuje w warunkach sterylnych. Potrafi dobrać odpowiednie metody i urządzenia do sterylizacji w zależności od typu doświadczenia.

Zna, prawidłowo dobiera i właściwie wykorzystuje urządzenia do hodowli różnych typów drobnoustrojów.

Samodzielnie potrafi dobrać odpowiednią metodę w celu wyizolowania, namnożenia i zidentyfikowania drobnoustrojów z różnych surowców i środowisk.

Potrafi zaproponować i zastosować odpowiednie metody potrzebne w celu identyfikacji drobnoustrojów.

Sporządza raport z badania/doświadczenia.

Obliczenia wykonuje bez błędów, potrafi krytycznie ocenić i zinterpretować uzyskane wyniki i zastosowaną metodę.

Kompetencje społeczne

Ma świadomość odpowiedzialności, jaką technolog żywności bierze za produkcję zdrowej żywności. Zdaje sobie sprawę z dezaktualizowania się uzyskanych umiejętności i wiedzy i ciągłej potrzeby doskonalenia. Wykazuje inicjatywę w kierunku dokształcania i doskonalenia zawodowego.

Jest świadomy mikrobiologicznych zagrożeń środowiskowych dla jakości i bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia konsumenta. Przypisuje im znaczącą wagę i uwzględnia w swoich działaniach

Potrafi pracować w grupie przyjmując w niej różne role. Potrafi planować i koordynować działaniami małej grupy, przyjmuje odpowiedzialność za swoje działania.

Potrafi pracować całkowicie indywidualnie, nie wymaga nadzoru, pomocy, naprowadzania. Samodzielnie planuje prace, wykonuje zadania i interpretuje wyniki.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)