Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Chemia II

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: T.2s.CHE2.SI.TBSBY.T
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Chemia II
Jednostka: Instytut Chemii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Pełny opis:

Wykłady

Tematyka zajęć:

Chemia organiczna jako chemia związków węgla. Atom węgla, hybrydyzacja orbitali atomowych, wiązania w związkach organicznych pojedyncze i wielokrotne, kształt cząsteczek. Rzędowość atomów węgla, karbokationy , rodniki węglowe – trwałość i powstawanie. Podział związków organicznych. Ogólne zasady nazewnictwa.

Wzory związków organicznych, efekty elektronowe: indukcyjny, mezomeryczny. Izomeria konstytucyjna i konfiguracyjna. Kwasy i zasady w chemii organicznej, cząsteczki reaktywne: elektrofil, nukleofil, wolne rodniki.

Typy reakcji w chemii organicznej, przykłady reakcji substytucji, addycji, i eliminacji elektrofilowej, nukleofilowej i rodnikowej.

Węglowodory – podział, nazewnictwo, nazwy grup alkilowych i arylowych. Alkany, alkeny, cykloalkany, alkadieny, alkiny, węglowodory aromatyczne – budowa cząsteczek, charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie ważniejszych węglowodorów.

Chlorowcopochodne węglowodorów – nazewnictwo, charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie, wpływ na środowisko naturalne.

Alkohole i fenole – budowa cząsteczek, nazewnictwo, właściwości fizyczne i charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie ważniejszych związków tej grupy, wpływ na środowisko naturalne. Polialkohole i polifenole – występowanie w przyrodzie, znaczenie dla żywienia człowieka.

Aldehydy i ketony – budowa cząsteczek, nazewnictwo, charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie w produkcji żywności ważniejszych połączeń tej grupy.

Kwasy jedno i wielo-karboksylowe, nasycone i nienasycone oraz ich pochodne: sole, bezwodniki i chlorki kwasowe, amidy, estry – budowa cząsteczek, charakterystyczne reakcje chemiczne, otrzymywanie, występowanie w przyrodzie, znaczenie dla żywienia człowieka.

Kwasy tłuszczowe i tłuszcze – budowa cząsteczek, nazewnictwo, właściwości fizyczne i charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie ważniejszych połączeń tej grupy. Przemiany zachodzące podczas produkcji żywności, znaczenie dla żywienia człowieka.

Aminy – budowa cząsteczek, nazewnictwo, właściwości fizyczne i charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie ważniejszych przedstawicieli tej grupy związków. Aminy biogenne, alkaloidy - znaczenie dla żywienia człowieka.

Izomeria optyczna związków organicznych, przykłady związków chiralnych, zależność właściwości funkcjonalnych od konfiguracji izomerów optycznych. Chiralność w analizie żywności.

Związki wielofunkcyjne: hydroksykwasy, aminokwasy, peptydy, białka – budowa cząsteczek, nazewnictwo, właściwości fizyczne i charakterystyczne reakcje chemiczne, występowanie, otrzymywanie i zastosowanie ważniejszych przedstawicieli tej grupy połączeń organicznych, znaczenie dla żywienia człowieka.

Węglowodany – podział, budowa cząsteczek, nazwy i wzory strukturalne cukrów prostych i disacharydów, właściwości fizyczne i charakterystyczne reakcje chemiczne cukrów prostych i disacharydów (sacharozy, maltozy i laktozy), występowanie, otrzymywanie i zastosowanie ważniejszych węglowodanów. Polisacharydy – budowa cząsteczek i właściwości chemiczne, rola węglowodanów w środowisku naturalnym i w żywieniu człowieka.

Ćwiczenia laboratoryjne

Tematyka zajęć:

Omówienie zagadnień dotyczących pracy z odczynnikami organicznymi: zasady bhp, sprzęt i szkło laboratoryjne, stosowane rozpuszczalniki, podstawowe czynności laboratoryjne (ogrzewanie, sączenie osadów, wyznaczanie temperatury wrzenia i topnienia), korzystanie z poradników chemicznych, pisanie sprawozdania. Wykrywanie węgla, wodoru, tlenu, azotu i siarki w substancjach organicznych.

Metody rozdzielania mieszanin i oczyszczania związków organicznych: krystalizacja, sublimacja, destylacja prosta, destylacja z parą wodną, ekstrakcja, chromatografia TLC.

Węglowodory – budowa, podział, wzory, nazewnictwo, izomeria, reakcje charakterystyczne alkanów, alkenów i węglowodorów aromatycznych.

Alkohole i fenole – budowa i nazewnictwo, reakcje charakterystyczne alkoholi i fenoli.

Aldehydy i ketony – budowa, nazewnictwo, reakcje charakterystyczne aldehydów i ketonów.

Kwasy karboksylowe i ich pochodne: budowa, wzory, nazwy, reakcje charakterystyczne kwasów karboksylowych oraz bezwodników, chlorków i amidów kwasów jedno i wielokarboksylowych.

Kwasy tłuszczowe i tłuszcze.- budowa cząsteczek, wzory, nazwy, otrzymywanie i właściwości estrów. Hydroliza kwasowa i zasadowa tłuszczów. Reakcje charakterystyczne estrów i tłuszczów.

Związki zawierające azot: aminy i aminokwasy – budowa cząsteczek , wzory, nazewnictwo, właściwości, reakcje charakterystyczne amin i aminokwasów.

Peptydy, białka – budowa cząsteczek, nazewnictwo, właściwości, reakcje charakterystyczne białek.

Węglowodany: budowa cząsteczek cukrów prostych i disacharydów, właściwości, reakcje charakterystyczne węglowodanów: cukrów prostych, disacharydów i polisacharydów.

Literatura:

Podstawowa

1. A.Kołodziejczyk, K.Dzierżbicka. Podstawy chemii organicznej. Tom I i II. Wydawnictwo politechniki Gdańskiej. Gdańsk 2015.

2. Hart H.i współpracownicy „Chemia organiczna – krótki kurs”, Wydawnictwa Lekarskie, PZWL, Warszawa, 2009.

Uzupełniająca

1. P.Mastalerz. Elementarna chemia organiczna. Wydawnictwo Chemiczne. Wrocław. 2012.

2. McMurry J. Chemia organiczna. Tom 1-5. PWN. Warszawa 2017.

Efekty uczenia się:

WIEDZA - absolwent zna i rozumie:

podstawowe pojęcia i prawa dotyczące reakcji pomiędzy związkami organicznymi.

zasady klasyfikacji poszczególnych grup substancji organicznych. Wyjaśnia zależność pomiędzy budową związku a jego właściwościami chemicznymi.

właściwości poszczególnych grup związków organicznych. Prezentuje równania reakcji rozpoznawczych dla różnych połączeń organicznych.

równania reakcji przebiegających z udziałem związków organicznych będących składnikami żywności i przewiduje ich skutki.

procesy chemiczne zachodzące w procesie produkcji i przetwarzania żywności oraz podczas analizy żywności.

szkodliwość substancji chemicznych stosowanych jako składniki żywności.

UMIEJĘTNOŚCI - absolwent potrafi:

posługiwać się podstawowym sprzętem i szkłem laboratoryjnym stosowanym w laboratorium chemii organicznej. Opisuje wykonane doświadczenia chemiczne.

stosować fizykochemiczne metody rozdzielania mieszanin związków organicznych na składniki.

rozwiązać praktyczne zadania dotyczące analizy jakościowej substancji organicznych. Interpretuje obserwowane wyniki reakcji chemicznych. Przygotowuje pisemne sprawozdania na temat przeprowadzonych doświadczeń laboratoryjnych.

używać właściwych metod postępowania z substancjami szkodliwymi i odpadami chemicznymi. Wykorzystuje nowoczesne technologie informatyczne i zasoby internetowe.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE - absolwent jest gotów do:

odpowiedzialnego zachowania w laboratorium chemicznym oraz używania substancji chemicznych.

prezentowania umiejętności współpracy w zespole

ciągłego dokształcania się i podnoszenia kwalifikacji zawodowych

Metody i kryteria oceniania:

Wykłady

Egzamin w formie pisemnej; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 51% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania. Udział oceny z zaliczenia wykładów w ocenie końcowej wynosi 60%.

Ćwiczenia laboratoryjne

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie:

- indywidualnych sprawozdań z prac laboratoryjnych (średnia z uzyskanych ocen) - udział w ocenie końcowej modułu 20%,

- 4 kolokwiów cząstkowych z zakresu ćwiczeń (ocena pozytywna dla min. 51% punktów) - udział w ocenie końcowej modułu 20%.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)