Rośliny dla przyszłości
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.F2.ROP.NM.ROSXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Rośliny dla przyszłości |
Jednostka: | Katedra Mikrobiologii i Biomonitoringu |
Grupy: |
Ochrona środ. 2 stopień, niestacj. 2 sem., fakultety |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z potrzebami i możliwościami pozakonsumpcyjnego wykorzystania roślin uprawnych, poszerzenie listy roślin uprawnych z uwagi na inne możliwości ich wykorzystania oraz przedstawienie założeń ochrony takich roślin przed chorobami i szkodnikami. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1. Współczesne potrzeby związane z uprawą roślin i ich wykorzystaniem - znaczenie cywilizacyjne. Wymogi społeczno-ekonomiczne oraz zachowanie bioróżnorodności. 2. Rola roślin dla środowiska naturalnego (zieloni zaborcy i rośliny sprzyjające ochronie środowiska). 3. Dawne gatunki roślin dla przyszłych pokoleń. Program ochrony zasobów genowych roślin użytkowych. 4. Wykorzystanie niekonsupcyjne roślin uprawnych. 5. Rośliny modyfikowane genetycznie - znaczenie, korzyści i zagrożenia. Ćwiczenia: 1 - 2. Szkodniki roślin poplonowych, rozpoznawanie, znaczenie, sposoby zwalczania. 3 - 4. Szkodniki roślin energetycznych, rozpoznawanie, znaczenie, sposoby zwalczania. 5 - 6. Wybrane szkodniki ziół, rozpoznawanie, znaczenie, sposoby zwalczania. 7. Szkodniki roślin wykorzystywanych do fitoremediacji, rozpoznawanie, znaczenie, sposoby zwalczania. 8. Projekt ochrony przed szkodnikami i chorobami wybranej grupy roślin 9 - 10. Choroby roślin poplonowych – prognozy szkodliwości i znaczenia w przyszłości, diagnostyka, metody zapobiegania i zwalczania, nowe wyzwania dla ochrony roślin. 11 - 13. Choroby roślin przeznaczonych na cele energetyczne – prognozy szkodliwości i znaczenia w przyszłości, diagnostyka, metody zapobiegania i zwalczania, nowe wyzwania dla ochrony roślin. 14 - 15. Choroby roślin wykorzystywanych do fitoremediacji – prognozy szkodliwości i znaczenia w przyszłości, diagnostyka, metody zapobiegania i zwalczania, nowe wyzwania dla ochrony roślin. Statystyka przedmiotu: 1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: - 2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 50; ECTS: 2 3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 20; ECTS: 0,8 4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 10; ECTS: 0,4 5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 30; ECTS: 1,2 |
Literatura: |
1. Mackenzie A., Ball A. S., Virdee S. R. 2007. Ekologia. Krótkie wykłady. PWN. Warszawa. 2. Pullin A. S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody. PWN Warszawa. 3. Ożarowski A. Jaroniewski W. 1987. Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie. Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa. 4. Malepszy S. 2009. Biotechnologia roślin. PWN. |
Efekty uczenia się: |
wiedza: - student posiada pogłębioną wiedzę na temat roli, znaczenia i zmian zachodzących w świecie roślin - student ma wiedzę o gatunkach roślin i możliwościach ich pozakonsumpcyjnego wykorzystania - student wykazuje znajomość chorób i szkodników omawianych roślin i metod ich zwalczania umiejętności: - dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w świecie roślin - zna gatunki roślin o znaczeniu pozakonsumpcyjnym oraz rozpoznaje choroby i szkodniki tych roślin kompetencje społeczne: --umie pracować w grupach - rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji, - przewiduje skutki działalności w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa i środowiska |
Metody i kryteria oceniania: |
Oceny formujące (ćwiczenia): 1. Oceny za wykonywanie projektów realizowanych w zespołach 3 osobowych. Przy ocenianiu brana jest pod uwagę umiejętność merytorycznego uzasadniania, innowacyjność w przedstawianiu argumentów, efektywność i organizacja pracy zespołu, zaangażowanie w pracę grupy (ćw. 8). 2. Prezentacje ustne przygotowane w zespołach (ćw. 9-15) 3. Oceny ze sprawdzianów testowych wiedzy (ćw.1-7). Ocena końcowa: średnia ocen formujących uzyskanych na zajęciach. Wykłady: zaliczenie pisemne w formie testu, ograniczone czasowo z wiedzy przedstawionej na wykładach i ćwiczeniach. - 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.