Biologiczne i biochemiczne aspekty odporności roślin
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.F2.BAO.SM.ROSXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Biologiczne i biochemiczne aspekty odporności roślin |
Jednostka: | Katedra Mikrobiologii i Biomonitoringu |
Grupy: |
Ochrona środ. 2 stopień, stacj. 2 sem. Monitoring ekologiczny środowiska Ochrona środ. 2 stopień, stacj. 2 sem., fakultety |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
KIERUNEK STUDIÓW: Ochrona Środowiska, / ECTS: 2/ semestr: 2 Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SM status: fakultatywny Wymagania wstępne: podstawowa wiedza biologiczna Celem przedmiotu w formie wykładów jest przekazanie studentom wiedzy w zakresie biologicznych i biochemicznych aspektów odporności roślin na agrofagi i zrozumienia tych problemów wpływających na wielkość szkód wyrządzanych przez choroby i szkodniki oraz działań zwiększających potrzebę ochrony roślin. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1. Pojęcia i terminy związane z odpornością roślin na agrofagi. 2. Klasyfikacja stopni odporności 3. Pozorna odporność na szkodniki 4. Biologiczne podstawy powiązań między szkodnikami i roślinami 5. Reakcje roślin na uszkodzenia przez fitofagi 6. Rodzaje odporności roślin zależnie od czynników genetycznych 7. Mechanizmy odporności na szkodniki - definicje. 8-10.Odporność roślin na nicienie i roztocze 11-13.Odporność roślin na owady roślinożerne. 14-15. Mechanizmy odporności roślin na czynniki patogeniczne. Struktura aktywności studenta: zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego 20 godz. w tym: wykłady 15 godzin ćwiczenia i seminaria 0 godz. konsultacje 2 godz. udział w badaniach 0 godz. obowiązkowe praktyki i staże 0 godz. udział w egzaminie i zaliczeniu 3 godz. e-learning 0 godz. praca własna 40 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: 1. Kozłowska M., Konieczny G. 2003. Biologia odporności roślin na patogeny i szkodniki. Akademia Rolnicza, Poznań, 2. Dąbrowski Z.T. 1988. Podstawy odporności roślin na szkodniki PWRiL, Warszawa 3. Harborne J. B. 1997. Ekologia biochemiczna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Uzupełniająca: 1. Oleszek W., Głowniak K., Leszczyński B. 2001. Biochemiczne oddziaływania środowiskowe. AM, Lublin. 2. Biniaś B., Gospodarek J., Rusin M. 2015. Wpływ niechemicznych metod ochrony roślin na występowanie szkodliwych chrząszczy w uprawie współrzędnej bobu. Inżynieria Ekologiczna, Vol. 44: 109-114. |
Efekty uczenia się: |
wiedza: - posiada pogłębioną wiedzę odnośnie oddziaływania środowiska na odporność roślin wobec agrofagów - zna podstawowe pojęcia, podział i mechanizmy odporności i roślin umiejętności: - rozumie interakcje: patogen/szkodnik- rośiln - zna działania zwiększające poziom ochrony roślin przed agrofagami. kompetencje społeczne: - rozumie potrzebę poszerzenia wiedzy w zakresie ochrony roślin. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykłady: zaliczenie pisemne (test mieszany: jednokrotnego wyboru oraz pytania otwarte), ograniczony czasowo z całości wiedzy przedstawionej na wykładach Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący: 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.