Prognozowanie i modelowanie produkcji roślinnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.9z7.PM.NI.RROAX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Prognozowanie i modelowanie produkcji roślinnej |
Jednostka: | Zakład Szczegółowej Uprawy Roślin |
Grupy: |
Rolnictwo, 7 sem, niestacj. inż. fakultety |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest poznanie metod szacowania plonu ważniejszych roślin uprawnych oraz wybranych modeli deterministycznych opisujących przebieg procesów w układzie gleba-roślina-atmosfera.W czasie zajęć zostaną omówione cele i zadania prognozowania, zostanie przeprowadzony przegląd metod prognostycznych (metody matematyczne i niematematyczne). Omówione zostaną wybrane metody stosowane w prognozowaniu plonowania roślin w Polsce i w wybranych krajach UE oraz zostaną scharakteryzowane etapy i cele modelowania, przegląd wybranych modeli deterministycznych, jak również wykorzystanie technik teledetekcyjnych w prognozowaniu.Cele kształcenia: umiejętność szacowania plonu wybranych roślin rolniczych, zrozumienie funkcjonowania modeli deterministycznych wykorzystywanych w produkcji roślinnej |
Pełny opis: |
Tematy wykładów: 1. Cele prognozowania w produkcji roślinnej. Ogólne uwarunkowania prognozowania – trendy plonowania ważniejszych grup roślin rolniczych 2. Metodyka szacunku produkcji stosowana przez GUS. Prognozowanie wielkości plonu ziarna zbóż. 3. Prognozowanie plonowania roślin okopowych. 4. Prognozowanie plonowania roślin strączkowych i rzepaku. 5. Prognozowanie plonowania roślin pastewnych, łąk i pastwisk. 6-7.Cele i etapy modelowania wzrostu i rozwoju roślin. 8. Teoretyczne podstawy modelu wzrostu i rozwoju roślin 9-10. Charakterystyka wybranych modeli deterministycznych Ćwiczenia: 1. Analiza stanu zasiewu zbóż w okresach przydatnych do prognozowania, szacowanie potencjału produkcyjnego łanu w charakterystycznych fazach rozwojowych 2. Determinanty potencjału plonowania roślin okopowych 3.. Określenie elementów strukturalnych oraz prognozowanie plonu roślin strączkowych 4. Ocena przezimowania rzepaku ozimego 5. Obliczanie plonu runi użytków zielonych i roślin pastewnych z upraw polowych 6. Obliczanie progów termicznych dla faz rozwojowych. 7. Obliczanie asymilacji fotosyntezy brutto łanu 8. Obliczanie oddychania bytowego i wzrostowego 9-10. Symulowanie przebiegu wzrostu i rozwoju roślin za pomocą modelu APSIM (zespoły 2-osobowe) |
Literatura: |
Stańko S., 1994. Prognozowanie w rolnictwie. Wyd. SGGW, Warszawa.Analiza stosowalności zagranicznych metod prognozowania plonów w warunkach Polski. IUNG Pulawy, 1996 (praca zbiorowa) Materiały unieszczane przez wykładowców na stronie internetowej. B.Kulig. 2008 (w druku). Modelowanie wzrostu i rozwoju roślin (materiały do ćwiczen i wykładów - skrypt zostanie udostępniony w wersji elektronicznej do czasu jego wydania) |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: 1. Wykazuje znajomość metod prognozowania plonu 2. Identyfikuje i charakteryzuje główne determinanty plonowania roślin rolniczych Umiejętności: 1. Szacuje plony roślin i stopień przezimowania plantacji 2. Oblicza wydajność fotosyntetyczną łanu, z wykoszystaniem arkusza kalkulacyjnego 3. Wykonuje symulację plonowania roślin w zadanych warunkach siedliskowych (projekt zespołowy) Kompetencje społeczne: 1. Rozwiązuje postawione zadania w zespole lub samodzielnie 2. Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji oraz docenia potrzebę zastosowania technologii informacyjnych w naukach rolniczych |
Metody i kryteria oceniania: |
Oceny formujące (ćwiczenia): 1) Oceny sprawozdań z wykonania zadań obliczeniowych 2) Projekt symulacji komputerowej z wykorzystaniem modelu rośłinnego(w zespołach 2-osobowych) lub obliczeń wykonywanych za pomioca arkusza kalkulacyjnego; w ocenie uwzględniana będzie poprawność rozwiązania, efektywność i organizacja pracy zespołu, stopień wykorzystania komputera do rozwiązywania zadań. Ocena końcowa: średnia ocen formujących uzyskanych na zajęciach. Wykłady: egzamin pisemny (zadania problemowe i/lub obliczeniowe) 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.