Komputerowe doradztwo nawozowe w strategii ochrony środowiska

Obciążenie środowiska składnikami pokarmowymi w kontekście tzw "Dyrektywy Azotanowej". Podstawowe prawa nawozowe i funkcje produkcji. Matematyczne modele pobierania składników pokarmowych przez korzenie roślin. Potrzeby nawozowe i czynniki kształtujące efektywność nawożenia. Dobór założeń do systemu doradztwa nawozowego, zalecenia nawozowe w uprawach rolnych, wstępna ocena potrzeb nawożenia mikroelementami, technologiczne doradztwo. Zintegrowany system diagnozy i zaleceń nawozowych.

cel i kompetencje: umiejętność wykonania planu nawożenia uwzględniająca wymagania produkcji i ochrony środowiska.

Systemy i skuteczność doradztwa nawozowego w aspekcie zagrożeń dla środowiska. Pobieranie prób glebowych. Liczby graniczne, podstawowe metody oznaczania składników pokarmowych - testy biologiczne, chemiczne i fizykochemiczne. Zalecenia nawozowe na gruntach ornych - forma tabelaryczna.

Czynniki kształtujące efektywność nawożenia oraz podstawy programów NAW-1 i NAW-2 - poznanie zasad działania programów. 3 godz.

NAW-3, Agronom; weryfikacja baz danych, wykorzystanie programu do ustalenia planów nawożenia pola, gospodarstwa, listy zakupów nawozów mineralnych. 3 godz.

Określenie opłacalności produkcji wybranych gatunków roślin uprawianych w różnych warunkach glebowych.

Zawartość mikroelementów w glebach i podstawy nawożenia mikroelementami. Wstępna ocena potrzeb nawożenia mikroelementami - program Infoplant. 3 godz.

Bilansowanie składników pokarmowych; Macrobil. Nowe programy nawozowe; Naw-Sald. Nawożenie precyzyjne (wykorzystanie techniki GPS). 3 godz.

Bilans materii organicznej w gospodarstwie. PlanoRS;

Obszary Szczególnie Narażone, zagrożenia wynikające z Dyrektywy Azotanowej.

Indywidualna praca z dowolnymi, poznanymi programami nawozowymi. 3 godz.

Zajęcia prowadzone w grupach laboratoryjnych przy indywidualnym stanowisku komputerowym.

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: -

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 100; ECTS: 4

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem

akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 20; ECTS: 0,8

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne,

projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do

realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 80; ECTS: 3,2

Kopeć M., Gondek K. 2002. Materiały do ćwiczeń z zakresu doradztwa nawozowego. Wydanie I, poprawione i uzupełnione, Wyd. DEKA Kraków, ss. 100. (poz. dostępna na stronie www)

Dz. U. 2007.147.1033 Ustawa o nawozach i nawożeniu

Rozp. wykonawcze do ustawy

wiedza

zna zasady obiegu składników pokarmowych w gopodarstwie i czynniki powodujące ich nadmiar w środowisku

umiejętności

student umie wykonać bilans nawożenia dla wybranego gospodarstwa z uwzględnieniem wymagań dla Obszarów Szczególnie Narażonych

student interpretuje wyniki zgodnie z zasadami Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej i przepisami

kompetencje społeczne

umie dyskutować przedstawiając soje racje w zakresie ograniczenia rozpraszania składników pokarmowych

sporządzenie projektu obejmującego plan nawożenia w gospodarstwie z produkcją roślinną i zwierzęcą, uwzględniającego następstwo roślin, zmiany ilości nawozów naturalnych, zmienność opadów

-

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U

lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów

kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub

K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad

dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego

przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami

formalnymi.