Ekoturystyka

Celem przedmiotu jest przedstawienie istoty ekoturystyki, jej form oraz czynników rozwoju w Polsce i na swiecie.

Wsród nich nacisk kładzie sie na obszary przyrodniczo cenne, w tym obszary chronione oraz na dziedzictwo

kulturowo-historyczne.

Wykłady:

1. Istota ekoturystyki - 2 godz.

2. Czynniki rozwoju ekoturystyki - 2 godz.

3. Formy ekoturystyki- 2 godz.

4. Turystyka kwalifikowana- 2 godz.

5. Agroturystyka - 2 godz.

Cwiczenia:

1. Istota ekoturystyki i uwarunkowania jej rozwoju w Polsce

2. Zarzadzanie ekoturystyka w regionie

3. Marketing usług ekoturystycznych

4. Formy dziedzictwa kulturowego

5. Formy obszarów chronionych w Polsce

Jalinik M., Agroturystyka na obszarach przyrodniczo cennych, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2002.

Wiedza:

- student posiada ogólną wiedzę nt. istoty i czynników rozwoju ekoturystyki,

- student poznaje formy ekoturystyki uprawiane w Polsce.

Umiejętności:

- w oparciu o zdobytą wiedzę student potrafi definiować pojęcia i zagadnienia dotyczące istoty i czynnikow rozwoju ekoturystyki,

- student potrafi okreslić wpływ różnych form działalności marketingowej na rozwój i zarządzanie ekoturystyką,

- student potrafi przedstawić najważniejsze elementy dziedzictwa kulturowo-historycznego.

Kompetencje społeczne:

- student dostrzega znaczenie różnych czynników w celu promowania ekoturystyki, opartej na zwiedzaniu obszarów przyrodniczo cennych i regionów obfitujących w walory kulturowe

- efektem nauczania jest swiadomość studenta dotyczacą potrzeby wspierania rozwoju ekoturystyki.

Zaliczenie ćwiczeń odbywa się w formie pisemnej. Podstawą przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń, a

następnie uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego.

Bilans nakładu pracy studenta:

wykłady - 10 godz.

ćwiczenia - 5 godz.

egzamin końcowy - 1 godz.

konsultacje - 2 godz.

Razem: 18 godz.

Przygotowanie do ćwiczeń: 16 godz.

Przygotowanie do egzaminu: 16 godz.

Razem: 32

50 godz. : 25 = 2 (2 pkt. ECTS)

OGÓŁEM: 2 pkt ECTS

Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%)

Podobny sposób obliczenia ocen jak przedstawiony przy ocenie 3,5 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) oraz bardzo dobrej (5,0 - średnio > 90%).