Mikologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.9s2.MIK.SM.ROSXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Mikologia |
Jednostka: | Katedra Mikrobiologii i Biomonitoringu |
Grupy: |
Ochrona środ. 2 stopień, stacj. 2 sem. Monitoring ekologiczny środowiska Ochrona środ. 2 stopień, stacj. 2 sem., fakultety |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z pozycją grzybów wśród organizmów, ich rolą w ekosystemach oraz zwrócić uwagę studentów na różnorodne sposoby wykorzystania grzybów przez człowieka. W trakcie zajęć omówione zostaną zagadnienia dotyczące roli grzybów w środowisku i wykorzystania grzybów w procesach biotechnologicznych. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1. Pozycja grzybów wśród organizmów. 2. Morfologia, fizjologia i systematyka grzybów. Bioróżnorodność i zdolności adaptacyjne grzybów. 3-4. Warunki rozwoju grzybów - wymagania minimalne i specyficzne, rozprzestrzenienie geograficzne grzybów. Rola grzybów w ekosystemie: saprotrofy, biotrofy, pasożyty. Grzyby a zmiany środowiska. 5-7. Ekologia grzybów miejsce grzybów w strukturze zbiorowisk roślinnych (endofity, porosty, mikoryza). 8-9. Biochemiczne uzdolnienia grzybów, biotechnologia grzybów - produkcja żywności, używek i pasz (drożdże). 10-11. Biochemiczne uzdolnienia grzybów, biotechnologia grzybów - produkcja żywności i substancji pomocniczych w przemyśle spożywczym (grzyby strzępkowe). 12-13. Szkody wyrządzane przez grzyby - choroby roślin, psucie się produktów, choroby zwierząt i ludzi, biodeterioracja. 14-15. Dziko rosnące grzyby jadalne i trujące. Ćwiczenia: 1. Cechy morfologiczne grzybów - budowa plechy, typy strzępek wegetatywnych. 3. Cechy morfologiczne grzybów - rodzaje zarodnikowania, typy zarodników i owocników. Różnorodność grzybów wielkoowocnikowych. 4. Podstawowe techniki badań laboratoryjnych w mikologii. 5. Sposoby sporządzania podłoży do hodowli grzybów - pożywki podstawowe. 6. Sposoby sporządzania podłoży do hodowli grzybów - pożywki selektywne. 7. Uzyskiwanie czystych kultur i ich przechowywanie. 8. Metody badań mikologicznych w terenie. 9. Metody izolacji grzybów z materiału roślinnego. 10. Metody izolacji grzybów z gleby i ryzosfery. 11. Metody inokulacji roślin wybranymi patogenami. 12. Sprawdzanie patogeniczności grzybów dla roślin. 13. Metody oceny porażenia roślin przez grzyby. 14. Metody oznaczania zasiedlenia nasion przez grzyby. 15. Grzyby antagonistyczne. Statystyka przedmiotu: 1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: - 2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 50; ECTS: 2 3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2 4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6 5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 20; ECTS: 0,8 |
Literatura: |
Gumińska B., Wojewoda W. 1985. Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa LaessoeT., Del Conte A. 1997. Grzyby - Wielka Księga. Wiedza i Życie, Warszawa Libudzisz Z., Kowal K., Żakowska Z. 2007. Mikrobiologia techniczna. PWN, Warszawa MullerE., Loeffler W. 1987. Zarys mikologii dla przyrodników i lekarzy. PWRiL, Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: - student posiada wiedzę o roli grzybów w środowisku - zna możliwości wykorzystania grzybów przez człowieka w procesach biotechnologicznych do uzyskania różnych produktów na skalę przemysłową. Umiejętności: - potrafi dobrać odpowiednie metody izolacji grzybów ze środowiska i prowadzenia hodowli grzybów, - umie rozpoznawać elementy morfologiczne wybranych rodzajów grzybów, - ma umiejętność wskazania czynników wpływających na przebieg procesów biotechnologicznych z wykorzystaniem grzybów. Kompetencje społeczne: - rozwój zdolności interpersonalnych, takich jak: gotowość do pracy w grupie, organizowanie działań zespołowych, dobra komunikacja z zespołem, umiejętność rozwiązywania problemów, - rozumie potrzebę zdobywania nowych umiejętności i wiedzy związaną z ciągłym postępem nauki i techniki w biotechnologii oraz rozwojem społecznym. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ćwiczenia: Oceny formujące: 1. Oceny za praktyczne wykonywanie projektów realizowanych indywidualnie lub w zespołach 2 osobowych. Przy ocenianiu brana jest pod uwagę umiejętność zrozumienia poleceń prowadzącego, efektywność i organizacja pracy zespołu, zaangażowanie w pracę grupy (ćw. 1-15). 2. Oceny ze sprawozdań z projektów. Ocena uwzględnia poprawność opisania celu i metodyki projektu oraz obliczeń i interpretacji wyników, a także umiejętność wyciągania wniosków (ćw. 9, 14). Ocena końcowa: średnia ocen formujących uzyskanych na zajęciach. Wykłady: Test pisemny zawierający pytania problemowe, ograniczony czasowo. --- 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.