Grafika inżynierska z elementami ergonomii

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami rzutów prostokątnych i wykonywania dokumentacji technicznej zgodnie z obowiązującymi normami. Student po ukończeniu części praktycznej kursu powinien znać program AutoCAD w stopniu umożliwiającym samodzielne tworzenie rysunków płaskich oraz prostych rysunków 3D, w tym także rysunków stanowiących kompozycję grafiki rastrowej i wektorowej. Zdobyte umiejętności praktyczne w zakresie obsługi programu AutoCAD powinny być wykorzystywane przez studenta dla graficznego opracowania ćwiczeń projektowych z innych przedmiotów oraz stanowić fundament w przypadku poznawania innego oprogramowania typu CAD. Definicje, cele i zakres ergonomii; Podstawowy układ ergonomiczny; Obciążenie człowieka pracą; Parametry charakteryzujące sylwetkę człowieka; Twory techniki jako elementy układu ergonomicznego; Parametry przestrzenne stanowiska pracy przy projektowaniu.

Szczegółowy program zajęć audytoryjnych

• rzuty prostokątne, rzutnia, układ rzutów, zasady rzutowania, ilość rzutów, aksonometria, wymiarowanie

• rzuty Monge’a; rzutnia, zasady, punkt, prosta, płaszczyzna, obroty, kłady, przenikanie

• okno dialogowe AutoCAD, filozofia rysowania (rysowanie linii w różnym układzie, posługiwanie się rysowaniem wielokątami – czworokąt, wielokąt), rysowanie okręgów różnymi metodami zaczepienia, opisywanie tekstu oknem dialogowym W Tekst i OdTekst – teksty jednowiekowe i ułamkowe, formatowanie stylu opisu i stylu wymiarowania, rysowanie szykiem kołowym i kwadratowym, zmiana elementu w AutoCAD za pomoca funkcji: utnij, przedłuż, wymaż, oraz za pomocą aktywnego zaczepu

• scalanie i rozbijanie elementów wykonanego rysunku, dodawanie i odejmowanie aktywnych zaczepów, zakładanie i formatowanie warstw rysunkowych oraz zarządzanie tymi warstwami, zmiana właściwości obiektów na rysunku, globalnie i jednostkowo,

• rysowanie brył w aksonometrii prostej,

• definicje, cele i zakres ergonomii,

• parametry przestrzenne stanowiska pracy przy projektowaniu.

Szczegółowy program ćwiczeń projektowych

• zasady rzutowania,

• konfiguracja AutoCAD, poznanie narzędzi rysunkowych, linie, okręgi, łuki, elipsa, wieloboki

• narzędzia modyfikacji rysunku, komendy: szyk, lustro, odsunięcie, rysowanie precyzyjne, formatowanie stylu wymiarowania,

• opis rysunku, komendy zarządzania tekstem, eksportowanie plików i ich przetwarzanie w innych programach

• rysunek aksonometryczny, rzutowanie prostokątne elementu na podstawie rysunku aksonometrycznego,

• wymiarowanie elementu, wymiarowanie zadanych elementów plaskich

• przekrój prosty w zadanym elemencie, wykonanie rzutów

• przekrój złożony zadanego elementu

• półwidok-półprzekrój dla zadanego modelu

• połączenia części maszyn, połączenie spawane, wykonanie rysunku, stopnie uproszczeń w oznaczaniu spoin

• rysowanie uproszczone osi, wałów, łożysk, sprzęgieł, rysunek wykonawczy wału stopniowego

• czytanie rysunków, zwięzły opis przedstawionego na rysunku elementu

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: 75; ECTS: 3

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: -; ECTS: -

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem

akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne,

projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 20; ECTS: 0,8

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do

realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 45; ECTS: 1,8

Rachwał T. Geometria wykreślna, t.I, PWN, Warszawa, 1984

Pikoń A. AutoCAD dla Windows, Helion, Gliwice, 1995

Piekarz H., Stabryła A., Podstawy ergonomii w organizacji procesu pracy, WAE, Kraków 1983

Krause M., Ergonomia. Praktyczna wiedza o człowieku i jego środowisku, ŚOT, Katowice 1992

Dobrzański T. Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa, 2001 Rysunek techniczny i rysunek techniczny maszynowy. Zbiór Polskich Norm, t I i II, Wydawnictwa Normalizacyjne ALFA-WERO, Warszaw, 1997

Wiedza

Student

- ma podstawową wiedzę z zakresu rysunku technicznego

- potrafi czytać dokument inżynierski

- zna podstawowe zasady projektowania

Umiejętności:

- posiada umiejętność stosowania grafiki inżynierskiej do rozwiązywania problemów technicznych z zakresu ochrony środowiska

- wykonuje odręczny rysunek techniczny oraz umie wykorzystć systemy komputerowe do wspomagania projektowania CAD

Kompetencje społeczne:

- docenia potrzebę doskonalenia umiejętności inżynierskich

Zaliczenie na ocenę ćwiczeń audytoryjnych:

Student wykonuje test, który ma pokazać stopień opanowania i rozumienia wiedzy z zakresu rysunku technicznego i podstaw ergonomii.

Zaliczenie ćwiczeń projektowych:

Student wykonuje sprawozdania rysunkowe na formatach A4 z treści tematycznych omawianych na ćwiczeniach projektowych. Poznaje możliwości wspomagania projektowania CAD i wykonuje sprawozdania w programie AutoCAD. Na podstawie umiejętności posługiwania się w programie AutoCAD i wykonanych sprawozdań uczestnik kursu otrzymuje zaliczenie ćwiczeń projektowych.

--

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U

lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów

kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub

K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad

dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego

przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami

formalnymi.