Teoria i praktyka gospodarki rynkowej

KIERUNEK STUDIÓW: ROLNICTWO / ECTS: 3 / semestr: 6

Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: NI

Status: specjalnościowy/obowiązkowy

Wymagania wstępne: podstawy mikro i makroekonomii

Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami i problemami funkcjonowania współczesnej gospodarki rynkowej.

W związku z transformacją rynkową polskiej gospodarki i integracją z Unią Europejską przygotowanie studentów w zakresie tej wiedzy obejmuje: charakterystykę modelową systemu rynkowego, znaczenie transformacji dla integracji z UE, mikro- i makroekonomiczne aspekty gospodarki rynkowej.

Wykłady:

1-2. Gospodarka rynkowa kontra komunizm - 2 godz.

3-4. Homo Economicus czyli konsument maksymalizujący zadowolenie przy świadomości własnych ograniczeń - 2 godz.

5-6. Teoria funkcjonowania przedsiębiorstwa w gospodarce rynkowej - 2 godz.

7. Pieniądz i zmiany jego wartości - 1 godz.

8. Zrozumieć przyczyny recesji - cykl koniunkturalny i jego znaczenie dla gospodarki rynkowej - 1 godz.

9. Co łączy rynek samochodów używanych z ubezpieczeniami klientów?

10. Dziesięć kuszących błędów czyli efekty kiepskiego wnioskowania ekonomicznego - 1 godz.

Ćwiczenia:

1-2. Charakterystyka systemu rynkowego oraz porównanie z innymi systemami gospodarczymi - wady i zalety systemów - 2 godz.

3-4. Teoria zachowań konsumenta - zadania obliczeniowe - 2 godz.

5-6. Teoria przedsiębiorstwa - zadania obliczeniowe - 2 godz.

7-8. Pieniądz - kapitalizacja i dyskontowanie - zadania obliczeniowe - 2 godz.

9-10. Zmiany aktywności gospodarczej - identyfikacja przebiegu cykli koniunkturalnych w gospodarce i sektorze rolnym - 2 godz.

Struktura aktywności studenta:

zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 30 ECTS** 1,0

w tym:

wykłady - 10 godz.

ćwiczenia i seminaria - 10 godz.

konsultacje - 6 godz.

udział w badaniach - 0 godz.

obowiązkowe praktyki i staże - 0 godz.

udział w egzaminie i zaliczeniu - 4 godz.

praca własna (2,0 ECTS**) - 60 godz.

Podstawowa:

1. Nasiłowski M. 2002. System rynkowy. Wyd. Key Text, Warszawa.

2. Milewski R. 1999. Elementarne zagadnienia ekonomii. Wyd. PWN, Warszawa.

3. Siekierski J. 2000. Teoria i praktyka gospodarki rynkowej.[w] Zarządzanie i marketing w agrobiznesie.Pr. zb. pod red. J. Żmiji i L. Strzelczaka Wyd. AR Kraków.

Uzupełniająca:

1. Acocella N. 2002. Zasady polityki gospodarczej.Wyd. naukowe PWN,W-wa 2002.

2. Dach Z. 1998. Podstawy mikroekonomii.Wyd. naukowe Synaba, Kraków.

3. Dach Z. (red.). 2004. Podstawy makroekonomii. PTE, Kraków.

Po zakończeniu kursu student:

Wiedza:

- definiuje podstawowe pojęcia ekonomiczne związane z gospodarka rynkową

- opisuje mechanizm działania praw ekonomicznych

- zna cechy charakterystyczne podstawowych systemów gospodarczych

Umiejętności:

- potrafi samodzielnie dokonać interpretacji zjawisk i procesów rynkowych

- potrafi samodzielnie opracować podstawowe wielkości ekonomiczne potrzebne przy podejmowaniu decyzji rynkowych

- oblicza koszty, utargi, zyski przedsiębiorstwa, kapitalizację i dyskontowanie strumieni pieniężnych

Kompetencje społeczne:

- ma świadomość ciągłych zmian w gospodarce i wynikającej z tego konieczności nieustannej obserwacji rynku

- zna i rozumie odmienność interesów ekonomicznych głównych podmiotów rynkowych

- umie wystąpić, argumentować i uzasadnić swoje wypowiedzi przed grupą i rozwiązywać problemy w kilkuosobowych zespołach

Wykłady:

egzamin pisemny - test lub pytania problemowe

Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący:

1. Ocena niedostateczna (2,0) wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0) wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5) wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia (średnia 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen: dobrej (4,0 - średni 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

Ćwiczenia:

Ocenę podsumowującą z ćwiczeń stanowi średnia arytmetyczna z ocen uzyskanych z: kolokwium zaliczeniowego, odpowiedzi ustnych na zajęciach, aktywności na zajęciach oraz zadań domowych.

Ocena końcowa = średnia ocen z powyższych ocen formujących, tj. oceny z egzaminu (wykłady) i oceny podsumowującej (ćwiczenia)

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.