Łąkarstwo

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z czynnikami dotyczącymi powstawania, występowania oraz klasyfikacji trwałych użytków zielonych.

Program zajęć uwzględnia gospodarcze znaczenie użytków zielonych jako źródła paszy dla zwierząt oraz pozarolnicze funkcje w ochronie środowiska naturalnego, walory przyrodnicze, estetyczne i rosnące znaczenie energetyczne.

Kompetencje: umiejętność oceny istniejących użytków zielonych, stanu ich zagospodarowania i racjonalności użytkowania. Nabyta wiedza i umiejętności pozwalają również na przygotowanie projektu zagospodarowania terenu na użytek zielony.

Tematyka wykładów: 15 godz.

1. Geneza powstania i występowanie użytków zielonych świata.

2. Powierzchnia użytków zielonych w Polsce, ich typologia i potencjał produkcyjny.

3. Biologia roślin łąkowych.

4. Ekosystemy trawiaste i specyfika tworzenia się biomasy na użytkach zielonych.

5. Fitosocjologiczna klasyfikacja zbiorowisk trawiastych.

6. Dynamika wzrostu roślinności łąkowo-pastwiskowej.

7. Nawożenie a wartość gospodarcza roślinności łąkowo-pastwiskowej.

8. Użytkowanie łąk i metody konserwacji pasz z trwałych użytków zielonych.

9. Organizacja i użytkowanie pastwisk.

10. Mechanizacja prac na użytkach zielonych.

11. Przyczyny degradacji oraz metody regeneracji użytków zielonych.

12. Rola użytków zielonych w ochronie środowiska.

13. Użytki zielone jako źródło energii odnawialnej.

Tematyka ćwiczeń laboratoryjnych: 10 godz.

1. Systematyka i morfologia traw. Zasady oznaczania nasion ważniejszych gatunków traw i motylkowatych. Oznaczanie materiału siewnego wybranych gatunków traw.

2. Zasady oznaczania ważniejszych gatunków traw na podstawie budowy kwiatostanów. Oznaczanie wybranych traw w stanie kwiatowym.

3. Zasady oznaczania traw w stanie bezkwiatowym. Oznaczanie wybranych gatunków roślin łąkowych w stanie bezkwiatowym.

4. Zasady układania mieszanek na trwałe i przemienne użytki zielone.

5. Metody oceny składu florystycznego runi użytków zielonych. Metody określania jakości siedlisk oraz wartości gospodarczej łąk i pastwisk.

Tematyka ćwiczeń terenowych: 5 godz.

1. Zebranie ważniejszych gatunków traw, roślin motylkowatych i ziół występujących na oglądanych użytkach zielonych, połączone z utrwaleniem ważniejszych cech taksonomicznych.

2. Ocena wartości produkcyjnej i prawidłowości użytkowania oraz nawożenia i pielęgnacji łąk i pastwisk.

3. Ocena siedliska na podstawie szaty roślinnej wybranych obiektów.

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: 100; ECTS: 4

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: -; ECTS: -

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 15; ECTS: 0,6

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 70; ECTS: 2,8

Doboszyński L. i in. 1988. Przewodnik łąkarski. PWRiL Warszawa.

Rogalski M. i in. 2004. Łąkarstwo. Wyd. Kurpisz, Poznań.

Falkowski M. i in. 1974. Trawy uprawne i dziko rosnące. PWRiL Warszawa.

Włodarczyk S. 1964. Botanika łąkarska. PWRiL Warszawa.

Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1967. Rośliny Polskie, PWN, Warszawa.

wiedza:

- student zna zagadnienia dotyczące sposobu gospodarowania na użytkach zielonych i ich funkcje

- zna pochodzenie i rozmieszczenie zbiorowisk trawiastych w Polsce i na świecie

umiejętności:

- rozpoznaje gatunki traw i roślin dwuliściennych występujące na użytkach zielonych,

- szacuje plonowanie runi w określonych warunkach siedliskowych

kompetencje społeczne:

- organizuje i wykonuje prace w zespole w celu realizacji określonego zadania,

- potrafi wprowadzać technologie innowacyjne do produkcji roślinnej

Metody: wykłady, ćwiczenia laboratoryjne i ćwiczenia terenowe

Kryteria oceniania:

ćwiczenia laboratoryjne - test wielokrotnego wyboru + demonstracja praktycznych umiejętności

Ocena końcowa (formująca): średnia z ocen formujących

ćwiczenia terenowe - raport z ćwiczeń + zielnik

wykłady - egzamin ustny

---

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.