Ochrona roślin

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z ochroną roślin przed chorobami, podziałem czynników chorobotwórczych, symptomami chorób, cechami patogenów, przebiegiem choroby zakaźnej, metodami ochrony roślin w okresie wegetacji.

W czasie ćwiczeń zostaną przedstawione choroby infekcyjne roślin w uprawie polowej, ich szkodliwość i przykłady ograniczenia rozwoju, zwalczania.

Wykłady:

1 – 2. Zadania i podział fitopatologii. Diagnostyka fitopatologiczna.

3 – 4. Czynniki chorobotwórcze, ich podział i identyfikacja. Budowa, rozmnażanie i systematyka fitopatogenów.

5 – 6. Pasożytnictwo i patogeniczność, cechy patogenów, rodzaje pasożytów. Rozwój choroby zakaźnej.

7-8. objawy chorób infekcyjnych roślin. Choroby nieinfekcyjne - przykłady.

9. Odporność roślin na choroby - rodzaje i mechanizmy. Epidemie chorób roślin.

10 – 11. Metody agrotechniczne w ochronie przed chorobami.

12 – 13. Chemiczna ochrona roślin przed chorobami.

14 – 15. Kwarantanna roślin.

16 -17. Zadania, historia ochrony roślin przed szkodnikami. Typy uszkodzeń roślin powodowanych przez szkodniki.

18 – 19. Metody monitoringu szkodników i progi zagrożenia

20 – 21. Metoda mechaniczna i fizyczna zwalczania szkodników

22 – 23. Metoda agrotechniczna w zwalczaniu i zapobieganiu szkodnikom

24 - 25. Metoda biologiczna zwalczania szkodników

26 – 27. Metoda hodowlana w zwalczaniu szkodników

28 – 29. Chemiczna ochrona przed szkodnikami

30. Szkodniki kwarantannowe

Ćwiczenia:

1 – 2. Diagnostyka chorób wirusowych roślin - szkodliwość, objawy, zasady ochrony roślin.

3 – 5. Diagnostyka bakterioz roślin - szkodliwość, objawy, zasady ochrony roślin; wybrane choroby bakteryjne.

6 – 7. Diagnostyka grzybów z gromady śluzorośle pasożytnicze - charakterystyka gromady, wybrane choroby, szkodliwość, objawy, rozwój, zasady zwalczania.

8– 9. Diagnostyka chorób roślin powodowanych przez grzyby z podgromady biczykowate (charakterystyka podgromady i zestaw chorób; wybrane choroby, szkodliwość, objawy, rozwój, zasady zwalczania).

10 – 12. Diagnostyka chorób roślin powodowanych przez grzyby z podgromady workowce (charakterystyka podgromady i zestaw chorób; wybrane choroby - szkodliwość, objawy, rozwój, zasady zwalczania).

13 – 15. Diagnostyka chorób roślin powodowanych przez grzyby z podgromady podstawczaki (charakterystyka podgromady i zestaw chorób; wybrane choroby - szkodliwość, objawy, rozwój, zasady zwalczania).

16 – 18. Diagnostyka chorób roślin powodowanych przez grzyby z podgromady grzyby niedoskonałe (charakterystyka podgromady i zestaw chorób; wybrane choroby - szkodliwość, objawy, rozwój, zasady zwalczania).

19 – 22. Aktualny przegląd fungicydów stosowanych w uprawach roślin rolniczych.

23 – 25. Planowanie ochrony wybranych roślin przed chorobami. Ocena raportu.

26 – 28. Obliczanie efektywności ekonomicznej zabiegów ochrony roślin przed chorobami w grupach 2 osobowych.

29 – 30. Systematyka, morfologia i rozwój roślinożernych nicieni i roztoczy

31 – 33. Systematyka, morfologia i rozwój owadów

34 – 36. Diagnostyka szkodników wielożernych - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

37 – 39. Diagnostyka szkodników roślin okopowych - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

40 – 42. Diagnostyka szkodników zbóż - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

43 – 46. Diagnostyka szkodników rzepaku i innych roślin przemysłowych - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

47 – 51. Diagnostyka szkodników roślin bobowatych - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

52 – 53. Diagnostyka szkodników warzyw - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

54 – 55. Diagnostyka szkodników roślin sadowniczych - szkodliwość, bionomia, zasady zwalczania

Ćwiczenia terenowe:

56– 60. Diagnostyka makroskopowa chorób roślin oraz szkodników w terenie w grupach 10 osobowych. Ocena zbioru zielnika z symptomami chorobowymi roślin oraz okazami szkodników.

Podstawowa:

1.Kryczyński S., Weber Z. 2010. Fitopatologia. PWRiL, Poznań.

2.Borecki Z. 2001. Nauka o chorobach roślin. Wyd. PWRiL Warszawa

3. Wnuk A. 1998. Entomologia dla rolników. Wyd. AR Kraków

Uzupełniająca:

1.Häni F. i in. 1998. Ochrona roślin rolniczych w uprawie integrowanej. Wyd. PWRiL

2.Kochman J., Węgorek W. 1997. Ochrona roślin. Wyd. Plantpress, Kraków

3.Zalecenia ochrony roślin. IOR Poznań. (materiały dostępne na ćwiczeniach)

Wiedza:

-posiada ogólną wiedzę odnośnie ochrony roślin uprawnych przed czynnikami chorobotwórczymi oraz szkodnikami i metod ochrony roślin w uprawie polowej.

Umiejętności:

-potrafi rozpoznać choroby i szkodniki roślin

-umie zaplanować właściwą ochronę wybranego gatunku rośliny

-potrafi izolować patogeny z materiału roślinnego

Kompetencje społeczne:

-rozwiązuje postawione zadania w zespole lub samodzielnie

-rozumie potrzebę poszerzenia wiedzy i dokształcania się

-ma świadomość ryzyka i skutków stosowania środków ochrony roślin

Struktura aktywności studenta:

Zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego 96 godz., ECTS 3,8

w tym: wykłady 30 godz.

ćwiczenia i seminaria 60 godz.

konsultacje 2 godz.

udział w badaniach 0 godz.

obowiązkowe praktyki i staże 0 godz.

udział w egzaminie i zaliczeniu 4 godz.

obowiązkowe praktyki i staże 0 godz.

e-learning 0 godz.

Praca własna 4 godz. 0,2 ECTS

Wykłady:

egzamin pisemny, ograniczony czasowo - test jednokrotnego wyboru.

Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący:

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

Ćwiczenia:

Oceny podsumowująca:

-oceny z kolokwiów

-ocena z rozpoznawania chorób roślin

-ocena za wykonanie zadania obliczeniowego w zespole

-ocena za wykonanie zielnika z objawami chorób roślin

-zaliczenie raportu z ćwiczeń terenowych.

Ocena końcowa = 0,6 x ocena z egzaminu (wykłady) + 0,4 x ocena podsumowująca (ćwiczenia)

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego

przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.