Ochrona roślin z podstawami przechowalnictwa I

KIERUNEK STUDIÓW: ROLNICTWO / ECTS: 4 / semestr: 4

Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SI

status: kierunkowy/obowiązkowy

Wymagania wstępne: brak

Celem przedmiotu jest przedstawienie ogólnych zasad ochrony roślin i przechowalni przed agrofagami oraz podstawowych metod i środków zwalczania agrofagów w roślinach uprawnych i przechowalniach.

Podczas zajęć zostaną omówione podstawowe grupy szkodników występujące w uprawach roślin oraz przechowalniach i metody wykorzystywane w celu ich ograniczenia, zwalczania.

Wykłady:

1-2. Rys historyczny ochrony roślin. Znaczenie ochrony roślin przed szkodnikami. Przegląd zwierząt będących szkodnikami roślin.

3-4. Podstawy ekologiczne rozprzestrzeniania się szkodników. Zdolności adaptacyjne szkodników do środowiska.

5-6. Typy uszkodzeń i pojęcie szkodliwości. Aspekty ekonomiczne ochrony roślin i progi ekonomicznej szkodliwości owadów. Lustracje, monitoring i prognozowanie.

7-8. Metody ochrony roślin stosowane do zwalczania szkodników. Metoda hodowlana. Metody mechaniczne i fizyczne.

9-10. Kwarantanna. Metody agrotechniczne.

11-12. Organizmy pożyteczne w ochronie roślin przed szkodnikami. Biologiczna ochrona roślin. Mikrobiologiczne zwalczanie szkodników. Biopestycydy z żywymi owadami.

13-14. Chemiczna ochrona roślin przed szkodnikami.

15-16. DPOR. Nowe kierunki w ochronie roślin przed szkodnikami. Ochrona roślin uwzględniająca ochronę środowiska.

17-18. Znaczenie gospodarcze szkodników magazynowych, ich biologia i ekologia oraz wykrywanie. Metody ochrony spichrzów i magazynów.

Ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne:

1 – 3. Budowa i systematyka nicieni. Diagnostyka ważniejszych roztoczy, skorupiaków i wijów. Budowa i systematyka owadów. Diagnostyka i rozpoznawanie uszkodzeń roślin.

4 – 6. Diagnostyka owadów bezskrzydłych - pierwotny brak skrzydeł. Diagnostyka owadów uskrzydlonych o przeobrażeniu niezupełnym i aparacie gębowym gryzącym. Diagnostyka owadów uskrzydlonych o przeobrażeniu niezupełnym i aparacie gębowym kłująco–ssącym.

7 – 9. Diagnostyka i podział owadów uskrzydlonych o przeobrażeniu zupełnym. Charakterystyka wybranych rodzin chrząszczy.

10 – 12. Entomologia stosowana. Diagnostyka szkodników wielożernych - bezkręgowce i kręgowce.

13 – 15. Diagnostyka szkodników zbóż i ich zwalczanie. Diagnostyka szkodników roślin okopowych. Szkodniki ziemniaka, buraka i ich zwalczanie.

16 – 18. Diagnostyka i zwalczanie szkodników roślin motylkowych grubo i drobnonasiennych.

19 – 21. Diagnostyka wybranych szkodników tytoniu i rzepaku oraz ich zwalczanie.

22 – 24. Diagnostyka ważniejszych szkodników warzyw, wybranych upraw sadowniczych i roślin ozdobnych.

25 – 27. Obliczanie efektywności ekonomicznej zabiegów ochrony roślin przed szkodnikami w grupach 2 osobowych. Planowanie ochrony wybranych roślin przed szkodnikami. Ocena raportu.

28 – 30. Diagnostyka szkodników magazynowych ziarna.

31 – 32. Diagnostyka szkodników surowców i produktów roślinnych.

Ćwiczenia terenowe:

33–35. Diagnostyka makroskopowa szkodników i uszkodzeń roślin w terenie w grupach 10 osobowych. Ocena zbioru szkodników roślin.

Struktura aktywności studenta:

zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 48, ECTS 2,0

w tym: wykłady 18 godz.

ćwiczenia i seminaria 35 godz.

konsultacje 3 godz.

udział w badaniach 0 godz.

obowiązkowe praktyki staże 0 godz.

udział w egzaminie i zaliczeniu 2 godz.

e-learning 0 godzin

praca własna 48 godz,. ECTS 2,0

Podstawowa:

1. Boczek J. 1998. Nauka o szkodnikach roślin uprawnych, Wyd SGGW, Warszawa.

2. Wilkaniec B. (pod red.) Entomologia cz. 1 i 2. 2010. PWRiL.

3. Jaworska M. Ochrona środowiska i ochrona roślin. UR 2012.

Uzupełniająca:

1. Borecki Z. 2001. Nauka o chorobach roślin. Wyd. PWRiL Warszawa

2. Kryczyński S., Weber Z. 2010. Fitopatologia. PWRiL, Poznań.

3. Häni F. i in. 1998. Ochrona roślin rolniczych w uprawie integrowanej. Wyd. PWRiL

Po zakończeniu kursu student:

Wiedza:

-Posiada ogólną wiedzę o metodach ochrony roślin

-Charakteryzuje rozwój, objawy oraz metody zwalczania chorób i szkodników

-Zna metody i warunki przechowywania podstawowych płodów rolnych oraz procesy fizjologiczne zachodzące podczas przechowywania

Umiejętności:

-Rozpoznaje szkodniki i choroby

-Planuje przeprowadzenie właściwej ochrony roślin z uwzględnieniem zasad BHP

-Potrafi izolować patogeny z materiału roślinnego

Kompetencje społeczne:

-Rozwiązuje postawione zadania w zespole lub samodzielnie

-Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych

-Rozumie potrzebę poszerzenia wiedzy i dokształcania się

-Ma świadomość ryzyka i skutków stosowania chemicznych oraz biologicznych środków ochrony roślin

Wykłady: egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionej na wykładach i ćwiczeniach, ograniczony czasowo - test jednokrotnego wyboru oraz pytania problemowe.

Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący:

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

Ćwiczenia: Oceny formujące:

1. Oceny z kolokwiów (I kolokwium- ćw. 1-9; II-10-18; III-19-24, 28-32)

2. Sprawdzian umiejętności rozpoznawania szkodników i chorób roślin podczas każdych zajęć.

3. Ocena za wykonanie zadania obliczeniowego w zespole (ćw. 25-27).

4. Ocena za wykonanie zbioru szkodników i zielnika z objawami chorób roślin (ćw. 33-35)

5. Zaliczenie raportu z ćwiczeń terenowych.

Ocena końcowa = 0,6 x ocena z egzaminu (wykłady) + 0,4 x ocena podsumowująca (ćwiczenia)

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.