Ekofilozofia

KIERUNEK STUDIÓW : ROLNICTWO / ECTS: 3 / semestr: 3

Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SM

status: podstawowy/fakultatywny

Wymagania wstępne: brak

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z różnorodną interakcji człowieka i przyrody ze szczególnym uwzględnieniem aspektów antropologicznych, etycznych i kulturowych.

Wykłady:

1 Pojęcie i przedmiot ekofilozofii (2h)

2 Etyka szacunku dla życia Alberta Schweitzera (2h)

3 Projekt etyki naukowej K. Twardowskiego a współczesne etyki ewolucjonistyczne (2h)

4 Ewolucjonizm (2h)

5 Człowiek wobec przyrody (2h)

6 Człowiek pomiędzy przyrodą a kulturą (2h)

7 Antropocentryzm (2h)

8 Biocentryzm (2h)

9 Idea zrównoważonego rozwoju (2h)

10 Wyzwania globalizacji

11 Wszechświat jako środowisko człowieka

Struktura aktywności studenta:

zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 26 ECTS 1.2

w tym:

wykłady 20 godz.

ćwiczenia i seminaria 0 godz.

konsultacje 5 godz.

udział w badaniach 0 godz.

obowiązkowe praktyki i staże 0 godz.

udział w egzaminie i zaliczeniu 1 godz.

e-learning 0 godz.

Praca własna (1,8 ECTS) 64 godz.

Podstawowa:

1. Konstańczuk S. 2005. Wybrane zagadnienia ekofilozofii. Wyd. Akademii Pomorskiej. Słupsk.

2. Najder-Stefaniak K. 2013. Wprowadzenie do ekofilozofii. Wyd. SGGW. Warszawa.

3. Papuziński A., Hull Z. 2001. Wokół eko-filozofii. Księga jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Henrykowi Skolimowskiemu dla uczczenia siedemdziesięciolecia urodzin. Wyd. Akademii Bydgoskiej. Bydgoszcz.

4. Piątek Z. 2008. Ekofilozofia. Wyd. UJ. Kraków.

Uzupełniająca:

1. Górny M. 1992. Ekofilozofia rolnictwa. Wyd. Ekoland. Krosno.

1. Heller M., Życiński J. 2019. Dylematy ewolucji. Wyd. Copernicus Center Press. Kraków.

2. Heller M. 2013. Logos Wszechświata. Zarys filozofii przyrody. Wyd. Znak. Kraków.

3. Skolimowski H. 1991. Ocalić Ziemię – Świt filozofii ekologicznej, Warszawa.

Po zakończeniu kursu student:

Wiedza:

- charakteryzuje ideę zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich

- ma pogłębioną wiedzę z zakresu kształtowania środowiska i procesów

zachodzących w biosferze

- zna i rozumie pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności

przemysłowej i prawa autorskiego oraz potrafi korzystać z zasobów

informacji patentowej

Umiejętności:

- posiada umiejętność korzystania z różnych źródeł i form informacji w

postaci dokumentów, osób, instytucji, okoliczności(konferencje)

zasobów medialnych i Internetu

- posiada umiejętność prezentacji własnych poglądów w różnych

formach, zrozumienia i właściwego odbioru poglądów

prezentowanych przez innych, dyskusji i osiągania wspólnego

stanowiska

Kompetencje społeczne:

- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji oraz potrafi

organizować szkolenie innych osób

- ma świadomość etycznej i prawnej odpowiedzialności, za jakość

produkcji rolniczej i stan środowiska przyrodniczego

- rozumie potrzeby ciągłego dokształcania się w zakresie

wykonywanego zawodu

Wykłady:

egzamin pisemny - test

Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący:

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W,

U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej

składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K)

efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U

lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%),

ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

Ocena końcowa = ocena z egzaminu (wykłady)

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych

danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej

kryteriami formalnymi.