Urządzanie ogrodów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.2s.UO.SM.RROXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Urządzanie ogrodów |
Jednostka: | Katedra Agrotechniki i Ekologii Rolniczej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami urządzania ogrodów pojawiającymi się na przestrzeni kilku tysięcy lat ich historii. Podczas zajęć omówione zostaną charakterystyczne dla określonej epoki cechy dotyczące kompozycji ogrodów jak również czynniki, które wywarły wpływ na ich formę. Omówione również będą słynne rozwiązania układów przestrzennych ogrodów oraz ich twórcy. |
Pełny opis: |
Wkłady: 1-2. Klasyfikacja i podstawowe pojęcia, wprowadzenie, literatura 3-4 Rodzaje ogrodów starożytnych 5-6 Ogrody średniowieczne 7-8 Ogrody renesansowe 9-10 Ogrody barokowe 11-12 Ogrody dalekiego Wschodu 13-14 Ogrody krajobrazowe i kolonialne 15 Ogrody miejskie – nowe tendencje w urządzaniu ogrodów Ćwiczenia: 1-3 Wprowadzenie do ćwiczeń. Przedstawienie wybranych ogrodów historycznych. Przygotowanie merytoryczne do zwiedzania założeń ogrodowych – opracowanie (zadanie) wybranego założenia. 4-6 Wirydarz klasztorny. Ogród OO. Karmelitów na Piasku – wizja w terenie – sprawozdanie (zadanie) z przebiegu ćwiczeń – praca w zespołach dwuosobowych 7-8 Ogród renesansowy – kompleks zabytkowy św. Michała – wizja w terenie. Sprawozdanie z przebiegu ćwiczeń – praca w zespołach dwuosobowych 9-11 Ogrody na Wawelu – wizja w terenie. Sprawozdanie z przebiegu ćwiczeń - praca w zespołach dwuosobowych 12-13 Planty – wizja w terenie – sprawozdanie z przebiegu ćwiczeń w zespołach dwuosobowych. 14-15 Ogrody miejskie pocz. XX wieku – J. Mehoffera, przy ul. S. Batorego – wizja w terenie sprawozdanie z przebiegu ćwiczeń w zespołach dwuosobowych. Statystyka przedmiotu: 1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: - 2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 75; ECTS: 3 3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2 4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6 5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 45; ECTS: 1,8 |
Literatura: |
1. Bogdanowski J. 1999. Polska sztuka Ogrodowa. Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica” Kraków 2. Bogdanowski J. 2000. Polskie ogrody ozdobne. Arkady. Warszawa 3. Majdecki L. 1993. Ochrona i konserwacja zabytkowych założeń ogrodowych PWN Warszawa 4. Majdecki L. 2009. Historia Ogrodów. PWN. Warszawa 5. Hobhoause P. 2005. Historia ogrodów. Arkady. Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: 1. Zna podstawowe pojęcia dotyczące sztuki ogrodowej 2. Charakteryzuje cechy stylów w założeniach ogrodów historycznych Umiejętności 1. Rozpoznaje style sztuki założeń ogrodowych 2. Identyfikuje charakterystyczne elementy ogrodów historycznych 3. Dokonuje wyboru właściwych artefaktów dla określonego stylu ogrodowego Kompetencje społeczne: 1. Docenia wagę uczenia się przez całe życie i doskonalenia swych umiejętności zawodowych, w celu jak najlepszego wykorzystania wzorców już istniejących w historycznych założeniach ogrodowych 2. Interpretuje odpowiednio zasadę zrównoważonego rozwoju we współczesnym świecie, opierając się na wiadomościach i rozwiązaniach zaczerpniętych z historycznych wzorców. 3. Rozwiązuje postanowione zadania w zespole lub samodzielnie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Oceny formujące (ćwiczenia): 1. Oceny za wykonane działania realizowane indywidualnie i w zespołach dwuosobowych w trakcie prac nad sprawozdaniami z ćwiczeń. Wyznacznikiem oceny będzie efektywność i organizacja zespołu oraz umiejętność korzystania z materiałów źródłowych, 2. Poprawność wykonania prac oraz oceny z kolokwiów. Ocena końcowa (formująca): średnia z ocen formujących Wykłady: Ocena podsumowująca: egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionej na wykładach i ćwiczeniach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.