Rośliny przyprawowe i używki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.1s.RPU.SM.RROTX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Rośliny przyprawowe i używki |
Jednostka: | Zakład Szczegółowej Uprawy Roślin |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z używkami oraz roślinami przyprawowymi wykorzystywanymi zarówno w sztuce kulinarnej, jak i lecznictwie, szczególnie przydatnymi w gospodarstwach agroturystycznych. Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z tradycją stosowania używek i przypraw w Polsce i na świecie, znaczeniem przypraw w żywieniu człowieka, ich składem chemicznym i oddziałaniem. Zakres ćwiczeń obejmuje ocenę sposobów parzenia i picia kawy i herbaty. Przygotowanie herbatek ziołowych. Identyfikację używek i przypraw w stanie świeżym i przetworzonym. |
Pełny opis: |
Wykłady 1-2. Historia uprawy i zwyczaju picia herbaty. Klasyfikacja herbaty w zależności od kolejności zbioru liści. Skład chemiczny liści. Technologia produkcji (fermentacja). Wykorzystanie herbaty. 3-4. Historia kawy. Gatunki kawy w obrocie towarowym. Marfologia roślin i plantacje kawy. Skład chemiczny ziarna. Sposoby parzenia i picia kawy. Wykorzystanie ziarna kawy. 5. Historia kakaowca. Systematyka i opis botaniczny rośliny. Zakładanie plantacji. Skład chemiczny i wykorzystanie ziarna. Znaczenie coli kończystej. Skład chemiczny ziarna. 6-7. Tytoń właściwy. Budowa morfologiczna rośliny. Technologia uprawy tytoniu. Skład chemiczny liści. Kryteria oceny jakości surowca. Wino. Właściwości prozdrowotne czerwonego wina. Zawartość substancji biologicznie aktywnych. 8-9. Historia zielarstwa na świecie i w Polsce. Tradycyjne ogrody zielarskie. Rola ziół w żywieniu człowieka. Zioła wspomagające trawienie. 10-11. Rośliny przyprawowe uprawiane w Polsce. Sposoby suszenia i przechowywania. Zastosowanie w sztuce kulinarnej i lecznictwie. 12-13. Olejki eteryczne. Surowce olejkowe. Wykorzystanie olejków w lecznictwie, aromaterapi i sztuce kulinarnej. 14-15. Przyprawy z importu. Wykorzystanie w sztuce kulinarnej i lecznictwie. Ćwiczenia 1-2. Zasady stosowania przypraw. Rodzaje surowców. Ocena metod parzenia herbaty. Herbatki ziołowe. Praca w zespołach. Ocena sprawozdania 3-4. Metody przetwarzania i utrwalania przypraw. Praca w zespołach. Ocena sprawozdania. 5-6. Alternatywne wykorzystanie roślin przyprawowych. Mieszanki zapachowe (pot-pourri). Praca w zespołach. Ocena sprawozdania 7-8. Identyfikacja przypraw z importu. Praca w zespołach. Ocena sprawozdania 9-10. Identyfikacja używek i przypraw w stanie przetworzonym. Praca w zespołach. Ocena sprawozdania 11-14. Identyfikacja używek i przypraw w stanie świeżym (Ogród botaniczny) 15. Aktualne tendencje w stosowaniu używek i przypraw i potrzeba ciągłego aktualizowania wiedzy z tego zakresu. Statystyka przedmiotu: 1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: - 2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 50; ECTS: 2 3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2 4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: -; ECTS: - 5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 20; ECTS: 0,8 |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Kołodziej B. (red). 2010. Uprawa ziół. PWRiL Sp.z o.o. Poznań 2. Pisulewska E. (red). 2008. Krajowe rośliny olejkowe. Wyd. Know-How. Kraków 3. Rum L. 2004. Ilustrowany leksykon kawy. Wyd. KURPISZ S.A. Literatura uzupełniająca: 1. Książkiewicz T. 2000. Ziołolecznictwo Ojców Bonifratrów. Oficyna wydawnicza RYTM. Warszawa. 2. Pahlow M. Zdrowe przyprawy. MedPharm Polska. |
Efekty uczenia się: |
Efekty uczenia: Wiedza: 1. Charakteryzuje podstawowe pojęcia związane z klasyfikacją herbaty w zależności od kolejności zbioru liści. 2. Zna skład chemiczny liści herbaty oraz ziarna kawy, kakaowca i koli kończystej. 3.Zna zasady stosowania przypraw. Umiejętności 1. Ocenia i rozpoznaje podstawowe używki i przyprawy w stanie świeżym i przetworzone 2. Ocenia od strony kulinarnej i leczniczej przyprawy produkowane w Polsce i importowane Kompetencje społeczne: 1. Rozwiązuje postawione zadania w zespole lub samodzielnie 2. Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania: Oceny formujące (ćwiczenia): 1. Oceny za wykonane działania realizowane indywidualnie i w zespołach kilkuosobowych w trakcie prac nad sprawozdaniami z ćwiczeń. Wyznacznikiem oceny będzie efektywność i organizacja zespołu oraz umiejętność korzystania z materiałów źródłowych, 2. Poprawność wykonania prac oraz oceny z kolokwiów. Ocena końcowa (formująca): średnia z ocen formujących Wykłady: Ocena podsumowująca: egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionej na wykładach i ćwiczeniach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.