Planowanie przestrzenne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.1s.PPS.NM.ROSXX.I |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Planowanie przestrzenne |
Jednostka: | Katedra Planowania,Organizacji i Ochrony Terenów Rolniczych |
Grupy: |
Ochrona środ. 2 stopień, niestacj. 1 sem. Zagrożenia ekosystemów |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Zapoznanie z podstawowymi aktami prawnymi planowania przestrzennego, realizacji ponadlokalnych celów publicznych w planowaniu przestrzennym, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, wybranych studiów i analiz wykonywanych do planów miejscowych. Poznanie aktów planistycznych, w szczególności z zakresu planowania miejscowego. Poznanie metod określania zmian zagospodarowania przestrzennego, w tym sposobu użytkowania terenów, zabudowy i zagospodarowania. Poznanie struktur funkcjonalno-przestrzennych oraz modeli wspomagających podejmowanie decyzji planistycznych kształtujących optymalne warunki przestrzenne, rozwój poszczególnych form zabudowy i zagospodarowania. |
Pełny opis: |
a) wykłady 1. Definicja przedmiotu, cele i zadania planowania przestrzennego, podstawa prawna planowania, instytucje planistyczne w Polsce. 2. System planowania przestrzennego oraz jego ewolucja po transformacji ustrojowej, kryteria ładu przestrzennego, zrównoważony rozwój. 3. Charakterystyka organów administracji publicznej w Polsce oraz ich zadania w odniesieniu do planowania i zagospodarowania przestrzennego. 4. Systematyka planów przestrzennych w Polsce. Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju. Plany zagospodarowania przestrzennego województw. 5. Proces miejscowego planowania przestrzennego w Polsce. Istota planowania miejscowego, podstawowe akty planistyczne. 6. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Istota studium, problematyka, bieg formalno-prawny, kierunki zagospodarowania przestrzennego. 7. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Szczegółowa problematyka, przeznaczenie terenu, strefy polityki przestrzennej, oznaczenia na rysunku planu, zasady zagospodarowania, wyrysy i wypisy z planu. 8. Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenów. Decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. 9. Zarys metodyki planowania przestrzennego. Studia demograficzne. Studia fizjograficzne. Studia zagospodarowania i zainwestowania terenu. 10. Metody kartograficzne stosowane w planowaniu przestrzennym. Metody interpretacji zjawisk przestrzennych. b) ćwiczenia 1. Miejscowe planowanie przestrzenne: studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. 2. Metodyka sporządzania map w planowaniu przestrzennym – wybrane przykłady. Kartogram, kartodiagram. 3. Studia wykonywane dla potrzeb miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 4. Kompetencje Biura Planowania Przestrzennego Miasta Krakowa. 5. Projekt obliczenia oraz charakterystyki: struktury ludności wg głównego źródła utrzymania oraz osób pełnozatrudnionych w rolnictwie, stopa bezrobocia, przyrost naturalny, gęstość zaludnienia, struktura obszarowa gospodarstw indywidualnych, bonitacja rzeźby terenu, zestawienie powierzchniowe kategorii uwilgotnienia gleb, kompleksów rolniczej przydatności gleb. 6. Studium zagospodarowania i zainwestowania terenu. Obliczenie wskaźników nasycenia obszaru sieciami, wyposażenia gospodarstw w przyłącza. Analiza wskaźników na przykładach wybranych sołectw. 7. Analiza SWOT – metoda analizy strategicznej – studium przypadku. 8. Analiza struktury funkcjonalnej wiejskiej sieci osadniczej. Określenie przestrzennego typu jednostek osadniczych. 9. Analiza rozmieszczenia usług w gminie z określeniem ciążeń teoretycznych. 10. Elementy geograficznego systemu informacji terenowej w planowaniu przestrzennym. Zastosowanie programu Quantum GIS – pojęcie warstwy, warstwy rastrowej, warstwy wektorowej, wektoryzacja. 11. Wykonanie uproszczonego projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Część kartograficzna (mapy wektorowe) i tekstowa (obliczenia). Prezentacja multimedialna. Statystyka przedmiotu: 1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: 75; ECTS: 3 2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: -; ECTS: - 3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2 4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6 5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 45; ECTS: 1,8 |
Literatura: |
1. Gawroński K. 2004. Funkcje środowiska przyrodniczego w gospodarce i planowaniu przestrzennym oraz instrumenty ochrony środowiska przyrodniczego w Polsce [w:] Kozłowski S. (red.) Regionalne i lokalne strategie rozwoju zrównoważonego. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok; 2. Gawroński K. 2007. Planowanie przestrzenne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem planowania miejscowego. Przegląd Geodezyjny 11/2007; 3. Kozłowski S., Słysz K. i in. 2005. Vademecum gospodarki przestrzennej. Wyd. Instytutu Rozwoju Miast w Krakowie, Kraków; 4. Niewiadomski Z. 2005. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – komentarz. Wyd. Prawnicze C.H. BECK, Warszawa; 5. Niewiadomski Z. 2003. Planowanie przestrzenne zarys systemu. Wyd. LexisNexis, Warszawa; 6. Piech J., Gawroński K. 1997. Zagospodarowanie przestrzenne a strategia rozwoju gminy. ZN AR we Wrocławiu nr 312, Konferencja XIV; 7. Ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym [Dz.U.30.03.163 z późn. zm.]; 8. Ziobrowski Z. 1996. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (poradnik metodyczny). Wyd. Instytutu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. o/Kraków; 9. Cymerman R. Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne w gospodarce nieruchomościami. Olsztyn 2001. 10. Cymerman R. Podstawy planowania przestrzennego i projektowania urbanistycznego. Olsztyn 2011. |
Efekty uczenia się: |
a) Wiedza: - zna uwarunkowania prawne dotyczące planowania przestrzennego oraz związki planowania przestrzennego z wybranymi dziedzinami pokrewnymi; - ma wiedzę nt. aspektów mających wpływ na podejmowanie decyzji planistycznych; - zna struktury funkcjonalno-przetrzenne oraz modele wspomagające podejmowanie decyzji planistycznych; - zna metody badania stanu i zmian zagospodarowania przestrzennego; b) Umiejętności: - wykonuje analizy demograficzne, fizjograficzne, rolnicze, dot. zainwestowania terenu, rozwoju sieci osadniczej; - wyjaśnia zmiany zagospodarowania terenu oraz sposobu użytkowania gruntów; - zestawia analizy wyciągając wnioski wspomagające podejmowanie decyzji planistycznych; - samodzielnie wykonuje projekt studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy; - zestawia mocne, słabe strony, szanse i zagrożenia wykonując analizę strategiczną (studium przypadku); - wykorzystuje techniki informacyjne do zobrazowania rozwiązań planistycznych; c) Kompetencje społeczne: - potrafi pracować w grupie projektowej i kierować małym zespołem; - ma świadomość skutków podejmowanych decyzji planistycznych w kształtowaniu krajobrazu kulturowego oraz rozwoju zrównoważonego; |
Metody i kryteria oceniania: |
a) Egzamin z wiedzy teoretycznej w formie pisemnej, ograniczony czasowo, bez dostępu do podręczników. b) Zaliczenie ćwiczeń po pozytywnej ocenie sprawdzianu umiejętności wykonania zadań obliczeniowych, oraz po wykonaniu projektu o charakterze zadania problemowego. - 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.