Metrologia i próbobiorstwo
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.0s.MPR.SM.RJBSZ |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Metrologia i próbobiorstwo |
Jednostka: | Katedra Chemii Rolnej i Środowiskowej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
KIERUNEK STUDIÓW: JAKOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO ŚRODOWISKA / ECTS:4/ semestr: 0 Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SM status: uzupełniający I stopień/obowiązkowy Wymagania wstępne: brak Cel kształcenia: zapoznanie z funkcjonowaniem infrastruktury metrologicznej, poznanie czynników wpływającymi na wynik pomiaru oraz sposobów sprawdzania ich wiarygodności, szacowania niepewności i zapewnienia jakości wyników pomiarów. Przedmiot obejmuje także zagadnienia dotyczące strategii, sposobów i narzędzi stosowanych przy pobieraniu różnych materiałów w zależności od przedmiotu badań, zgodnych z obowiązującym prawem i normami. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1.Wprowadzenie do metrologii - podstawowe pojęcia, działy metrologii 2. Infrastruktura metrologiczna 3. Układ jednostek miar 4. Zasady prowadzenia operacji na liczbach 5. Niepewność pomiarów 6. Metrologiczna spójność pomiarowa 7. Metrologiczna spójność pomiarowa cd 8. Podstawy walidacji procedury pomiarowej 9. Sterowanie jakością pomiarów 10. Podstawy pobierania próbek 11. Podstawy pobierania próbek cd 12. Prawodawstwo i dokumenty normatywne związane z pobieraniem próbek 13. Obowiązki i kwalifikacje próbobiorcy zgodne z wymogami prawodawstwa polskiego i UE 14. Podstawowe kryteria doboru metod i zasady poboru próbek przeznaczonych do badań mikrobiologicznych - wytyczne i normy 15. Przechowywanie i transport próbek w badaniach mikrobiologicznych w zależności od ich pochodzenia i kierunku badań Ćwiczenia: 1. Wyznaczanie gęstości ciał stałych na podstawie pomiaru wielkości geometrycznych 2. Pomiar wielkości elektrycznych i wyznaczanie oporu właściwego 3. Przygotowanie próbników, podłóż transportowych i namnażających do badań mikrobiologicznych. Wykonanie płytek Count-Tact do badania powierzchni 4. Dobór metod i pobór próbek środowiskowych i klinicznych przeznaczonych do badań mikrobiologicznych 5. Odczyt wyników analiz mikrobiologicznych oraz kontrola ich powtarzalności i wiarygodności 6. Określenie niepewności wyniku pomiarów chemicznych 7. Określenie niepewność związanej z pobraniem próbek 8. Określenie niepewność związanej z pobraniem próbek cd 9. Obliczanie podstawowych parametrów walidacyjnych metod analitycznych 10. Sporządzanie analizy ryzyka dla celów próbkobrania i opracowanie procedury pobierania próbek 11. Pobieranie próbek artykułów rolno-spożywczych do analiz chemicznych 12. Pobieranie próbek odpadów i próbek wyrobów 13. Pobieranie próbek odpadów i próbek wyrobów cd 14. Pobieranie próbek z pierwotnej produkcji rolniczej 15. Pobieranie próbek z pierwotnej produkcji rolniczej cd Struktura aktywności studenta: zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 45, ECTS: 1,8 w tym: wykłady 15 godz. ćwiczenia i seminaria 30 godz konsultacje 0 godz. obowiązkowe praktyki staże 0 godz. udział w egzaminie i zaliczeniu 0 godz. praca własna studenta (1,2 ECTS) 100 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: 1. E. Bulska. Metrologia chemiczna, Wydawnictwo Malamut, Warszawa, 2012 2. J. Namieśnik, J. Łukasiak, Z. Jamrózgiewicz. Pobieranie próbek środowiskowych do analizy PWN, Warszawa, 1995 3. P. Konieczka, J. Namieśnik (red). Ocena i kontrola jakości wyników pomiarów analitycznych, WNT, Warszawa 2007 4. Wyrażenie Niepewności Pomiaru: Przewodnik. Główny Urząd Miar, Warszawa 1999 5. PKN - ISO/IEC Guide 99:2010 Międzynarodowy słownik metrologii pojęcia podstawowe i ogólne oraz terminy z nimi związane (VIM), Warszawa, 2010 Uzupełniająca: 1. K. Rębilas. Wprowadzenie do metod opracowania wyników pomiarowych. ZF UR w Krakowie, 2016 2. W. Hyk, Z. Stojek. Analiza statystyczna w laboratorium analitycznym. Komitet Chemii Analitycznej PAN, 2000 3. P.H. Sydenham. Podręcznik metrologii - podstawy praktyczne, , Warszawa 1990 4. I.L. Pepper, C.P. Gerba, J.W. Brendecke. Environmental Microbiology – A Laboratory Manual. Academic Press, San Diego, 1995 5. J.G. Cappuccino, N. Sherman. Microbiology: A Laboratory Manual. Pearson, 2011 6. J. Siepak. Metody pobierania i przygotowania próbek wód, ścieków i osadów do analiz fizykochemicznych. Zakład Graficzny UAM, Poznań, 1997 7. PN-ISO 10381-1 - Jakość gleby. Pobieranie próbek. Część 1: Zasady dotyczące opracowania programów pobierania próbek 8. PN-ISO 10381-2 - Jakość gleby. Pobieranie próbek. Część 2: Zasady dotyczące techniki pobierania 9. PN-ISO 10381-3 - Jakość gleby. Pobieranie próbek. Część 3: Zasady dotyczące bezpieczeństwa 10. PN-EN 5667-1:2008 część 1 - Jakość wody. Pobieranie próbek. Część 1 – Wytyczne dotyczące opracowania programów pobierania próbek 11. PN-EN 5667-3:2005 - Jakość wody. Pobieranie próbek. Wytyczne dotyczące utrwalania i postępowania z próbkami" |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu kursu student: Wiedza: - zna infrastrukturę metrologiczną, rozumie znaczenie metrologii w aspekcie zapewnienia spójności pomiarowej oraz współpracy międzynarodowej - zna podstawowe pojęcia, definicje oraz przepisy i dokumenty normatywne związane z metrologią i pobieraniem prób - posiada wiedzę na temat metod i zasad postępowania zapewniających pobranie i dostarczenie do laboratorium reprezentatywnej próbki a także uzyskanie prawidłowego i wiarygodnego wyniku pomiaru Umiejętności: - umie wykonać wybrane pomiary wielkości fizycznych, chemicznych i parametrów mikrobiologicznych oraz opracować dane pomiarowe i obliczyć ich niepewność - wyznacza podstawowe parametry walidacji procedur pomiarowych - opracowuje procedurę poboru próbek dostosowaną do rodzaju próbki i celu badań, zgodnie z wymogami prawnymi i normami - potrafi przygotować materiały i narzędzia do poboru próbek oraz dokonać poboru reprezentatywnej próbki laboratoryjnej Kompetencje społeczne: - ma świadomość konieczności ciągłego aktualizowania i poszerzania wiedzy - potrafi samodzielnie i w zespole realizować powierzone zadania oraz wykazuje odpowiedzialność za jego rezultaty -dba o powierzony sprzęt badawczy |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład: egzamin pisemny (test z wyboru i uzupełnienia + zadania obliczeniowe) Przyjęto procentową skale oceny efektów kształcenia definiowana w sposób następujący: 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). Ćwiczenia: rozwiązywanie zadań na poszczególnych ćwiczeniach na bieżąco oceniane przez prowadzących pod względem poprawności ich rozwiązania oraz organizacji pracy w zespole. Ocena podsumowująca: średnia uzyskana z poszczególnych ćwiczeń. Ocena końcowa=0,5 x ocena z egzaminu (wykłady) + 0,5 x ocena podsumowująca (ćwiczenia) UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-24 |
Przejdź do planu
PN WT CWL
CWA
ŚR CZ WYK
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia audytoryjne, 15 godzin
Ćwiczenia laboratoryjne, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jerzy Wieczorek | |
Prowadzący grup: | Maria Chmiel, Marcin Niemiec, Agnieszka Szymocha, Jerzy Wieczorek | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.