Standardy jakości surowców i leków roślinnych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	O.RWZ.SJSL7.SI.OOGZX
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Standardy jakości surowców i leków roślinnych
Jednostka:	Katedra Roślin Warzywnych i Zielarskich
Grupy:	Ogr, Rośliny lecznicze i prozdrowotne, 7 sem, stacj. inż. obowiązkowe
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Skrócony opis:	Zapoznanie studentów ze sposobami standaryzacji i kontroli jakości leków roślinnych. Tematyka: Lek roślinny w układzie farmakologicznym, ocena jakości surowców i leków roślinnych. Regulacje prawne dotyczące fitoterapii w UE i Polsce.
Pełny opis:	Pojęcie leku roślinnego. Leki pochodzenia roślinnego w układzie farmakologicznym, skład, postać, działanie i zastosowanie, dawkowanie, preparaty rynkowe. Standaryzacja i normy jakości dla leków roślinnych. Metody oceny jakości surowców i leków roślinnych. Zasady wprowadzania leków roślinnych na rynek. Badanie zawartości metali ciężkich oraz mikro- i makroelementów w ziołach suszonych, produktach zielarskich oraz preparatach witaminowych techniką AAS i Farmakopei. Sporządzanie wyciągów, wywarów, maceratów. Uzyskiwanie olejków eterycznych z ziół.
Literatura:	Lamer-Zarawska E., Kowal- Gierczak B., Niedworok J. 2007. Fitoterapia i leki roślinne. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. Lutomski J., 2003. Ziołolecznictwo – tradycja i przyszłość. Tower Press. Monografie Komitetu ds. Roślinnych Produktów Leczniczych (HMPC) przy Europejskiej Agencji Leków (EMEA). Ożarowski A., 1982. Ziołolecznictwo, Poradnik dla lekarzy, Wydanie III. PZWL, Warszawa. USTAWA z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne.
Efekty uczenia się:	Wiedza Definiuje leki roślinne, opisuje ich postaci. Opisuje przepisy prawa farmaceutycznego odnośnie zasad i trybu dopuszczania do obrotu roślinnych produktów leczniczych. Charakteryzuje Dobrą Praktykę Wytwarzania jako zespół zasad zapewniających wytwarzanie i kontrolowanie roślinnych produktów leczniczych. Umiejętności Wyszukuje potrzebne informacje odnośnie regulacji prawnych dotyczących leków roślinnych. Wykonuje proste zadanie badawcze określające wybrany aspekt jakościowy surowca zielarskiego. Kompetencje społeczne Rozumie potrzebę ciągłego zdobywania wiedzy odnośnie prawa dotyczącego leków roślinnych. Ma świadomość społecznego znaczenia Dobrej Praktyki Wytwarzania.
Metody i kryteria oceniania:	701 egzamin pisemny ograniczony czasowo 203 zaliczenie raportu/sprawozdania z prac laboratoryjnych/ ćwiczeń praktycznych (indywidualne, grupowe)

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.