Ekologiczne metody ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami

Zapoznanie studentów z niechemicznymi metodami ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami. Podstawy ochrony w uprawach ekologicznych. Wykaz i zakres stosowania środków ochrony roślin zakwalifikowanych do stosowania w rolnictwie ekologicznym. Mikoherbicydy. Środki pochodzenia roślinnego w ochronie roślin przed agrofagami.

Zasady ekologicznej produkcji ze szczególnym uwzględnieniem ekologicznej ochrony roślin.

Metoda agrotechniczo-higieniczna i mechaniczno-fizyczna w ochronie roślin przed chorobami

Środki pochodzenia naturalnego w ochronie roślin przed chorobami. Sposoby uzyskiwania preparatów roślinnych, wykorzystanie naturalnych składników oporu środowiska.

Systemy niechemicznej ochrony upraw ogrodniczych przed chorobami.

Wpływ środków ochrony roślin na organizmy pożyteczne.

Naturalne środki ochrony roślin oraz środki dopuszczone do stosowania w gospodarstwach ekologicznych (przepisy prawne dotyczące rejestracji).

Występowanie i metody ochrony organizmów pożytecznych w agrocenozach.

Inne niechemiczne metody ochrony roślin wykorzystywane w uprawach ekologicznych. Metody wykrywania i prognozowania szkodników.

Badanie wpływu wybranych preparatów opartych na substancjach roślinnych (np.: wyciąg z czosnku, cebuli) na wzrost i rozwój niektórych grzybów patogenicznych:

1. Wyosobnienie grzybów patogenicznych.

2. Założenie testu w warunkach in vitro.

3. Odczyt testu i interpretacja wyników.

Wykonywanie i zakładanie prostych pułapek do zabezpieczania roślin i odławiania szkodników.

Metoda biodynamiczna

Przygotowywanie wybranych preparatów roślinnych /gnojówki, wyciągi, wywary, napary/. Przegląd krajowych roślin o udokumentowanym działaniu na patogeny.

Porównanie działania chemicznych i naturalnych środków ochrony roślin na szkodniki. Omówienie wyników badań doświadczeń z wykorzystaniem preparatów roślinnych, uprawy współrzędnej. Interpretacja wyników, ocena skuteczności i wpływu na wybrane elementy naturalnego oporu środowiska.

1. Falińska K. 1997. Ekologia roślin. PWN, Warszawa.

2. Fiedorow Z., Gołębniak B., Weber Z. 2004. Ogólne wiadomości z fitopatologii. Wyd. AR Poznań.

3. Borecki Z. 2000. Nauka o chorobach roślin. PWRiL Warszawa.

4. Bruns A. i H., Schmidt G. 1994. W zgodzie z naturą – Twój ogród. Ekoland, Warszawa.

5. Boczek J. 1992.Niechemiczne metody zwalczania szkodników. Wyd. SGGW. Warszawa.

6. Legutowska H. 2004. Preparaty roślinne w ochronie i nawożeniu roślin. Wydawnictwo Działkowiec.

7. Matyjaszczyk E., Tratwa A., Walczak F. 2010. Wybrane zagadnienia ochrony roślin w rolnictwie ekologicznym i integrowanej ochronie roślin. Wyd. IOR , Poznań.

8. Wiech K. Pożyteczne owady i inne zwierzęta. 1997. Wyd. Medix Plus.

9. Tomalak M. (red.). 2008. Organizmy pożyteczne w środowisku rolniczym. Wyd. IOR Poznań.

Wiedza:

Opisuje wpływ czynników abiotycznych na rozwój szkodników i epifitoz chorób.

Prezentuje sposoby niechemicznej ochrony roślin przed patogenami

Znajduje środki ochrony do występujących agrofagów, świadomie podejmuje decyzje o konieczności lub nie ich zastosowania

Rozpoznaje znaczenie bioróżnorodności i jej wpływ na stabilność agroekosystemu

Pokazuje wpływ działalności rolniczej na środowisko

Umiejętności:

Argumentuje konieczność stosowania niechemicznych metod w ochronie roślin.

Interpretuje rezultaty eksperymentów i wyciąga wnioski

Organizuje działania w kierunku zwiększenia oporu środowiska

Wybiera alternatywne metody ochrony ograniczające chemizację

Wdraża środki ochrony zgodne z aktualnymi listami środków dopuszczonych do stosowania w rolnictwie ekologicznym

Porównuje wyniki testu badającego skuteczność preparatów naturalnych w ochronie roślin

Kompetencje:

Akceptuje ciągłe zmiany w technologiach rolniczych i konieczność dostosowywania się do nich

Docenia potrzebę przekazywania obiektywnych informacji dotyczących zasad Dobrej Praktyki Rolniczej

Demonstruje negatywne skutki chemizacji rolnictwa i ogranicza je

1.Wiedza; 2.Umiejętności; 3.Kompetencje

Na ocenę 2

1.Nie wymienia podstaw ochrony roślin w uprawach ekologicznych ani preparatów zalecanych do stosowania.

2.Nie zna ekologicznej metody ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami.

3.Nie jest świadomy zagrożeń środowiskowych wskutek niewłaściwie prowadzonej ochrony roślin.

Na ocenę 3

1.Wymienia preparaty i zna podstawy ochrony roślin w uprawach ekologicznych, ale nie analizuje wpływu czynników abiotycznych na rozwój szkodników i epifitoz chorób roślin.

2.Opisuje metodę ekologicznej ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami.

3.Zna zagrożenia środowiskowe wskutek niewłaściwie prowadzonej ochrony roślin, ale nie uwzględnia ich w praktycznym działaniu.

Na ocenę 4

1.Wymienia preparaty, zna podstawy ochrony roślin w uprawach ekologicznych, analizuje wpływ czynników abiotycznych na rozwój szkodników i epifitoz chorób roślin.

2.Stosuje metodę ekologicznej ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami.

3.Jest świadomy zagrożeń środowiskowych i częściowo uwzględnia wprowadzenie korzystnych metod zapobiegania i zwalczania agrofagów w uprawach ekologicznych.

Na ocenę 5

1.Wymienia preparaty zalecane do ochrony roślin w uprawach ekologicznych, analizuje wpływ czynników abiotycznych na rozwój szkodników i epifitoz chorób, proponuje modyfikacje w tradycyjnym sposobie ochrony.

2.Dobiera i ocenia preparaty zarejestrowane do ochrony ekologicznej jako bezpieczne dla środowiska.

3.Jest świadomy zagrożeń środowiskowych i umie dostosować sposoby zapobiegania i odpowiednie zwalczanie agrofagów w uprawach ekologicznych.