Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ekologia szkodników

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: O.KOR.EKSZ1.SM.OOGAY
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Ekologia szkodników
Jednostka: Katedra Ochrony Roślin
Grupy: Agroekologia i ochrona roślin, 1 sem. stacj. mag. obowiązkowe
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Omówiony zostanie zakres pojęcia ekologii szkodników. Opisane oddziaływanie temperatury, wody, światła i pokarmu na występowanie i rozwój szkodników. Opisana zostanie rola tych czynników w prognozowaniu szkodników upraw ogrodniczych. Przedstawione zostaną relacje pomiędzy szkodnikami a organizmami pożytecznymi oraz możliwości wykorzystania zjawisk konkurencji w biologicznym zwalczaniu szkodników. Omówione zostaną cechy populacji szkodników ze szczególnym uwzględnieniem przyczyn ich śmiertelności, opisane zostaną różne aspekty patologii owadów wraz z możliwością wykorzystania mikroorganizmów do zwalczania szkodników. Wyjaśnione zostaną zjawiska oscylacji, fluktuacji oraz gradacji w populacjach szkodników. Wyjaśniony zostanie wpływ różnych metod ochrony roślin na populacje szkodników

Pełny opis:

Treści kształcenia

Ekologia szkodników, zakres tematyki, podstawowe pojęcia: agrocenoza, agrofag/szkodnik, szkoda, siedlisko. Zbiorowiska owadów na roślinach z różnych grup roślin uprawnych

Temperatura i jej wpływ na rozwój i liczebność szkodników. Suma temperatur efektywnych i jej obliczanie. Temperatura zera fizjologicznego. Wykorzystanie w prognozowaniu szkodników

Wilgotność, wiatr, światło i ich wpływ na rozwój i liczebność szkodników

Diapauza: przyczyny, znaczenie w życiu owadów, konsekwencje w ochronie roślin

Prognozowanie szkodników na podstawie obserwacji klimatycznych oraz stadiów fenologicznego rozwoju roślin wskaźnikowych

Pasożyty i drapieżce szkodników – możliwości ich wykorzystania w zwalczaniu szkodników. Modele wzajemnych oddziaływań organizmów pożytecznych i szkodliwych. Model Lotki-Volterry

Czynniki wpływające na efektywność organizmów pożytecznych: zdolności poszukiwawcze, dzienne zapotrzebowanie pokarmowe, liczbowy stosunek drapieżcy do ofiary

Pokarm owadów, oddziaływanie szkodników na rośliny uprawne. Monofagi, oligofagi, polifagi. Mechanizmy obronne roślin w stosunku do szkodników

Przeżywalność owadów w poszczególnych stadiach rozwojowych – sposoby szacowania, znaczenie w prognozowaniu i ochronie roślin

Populacje szkodników roślin uprawnych. Wahania liczebności. Oscylacje i fluktuacje. Próg szkodliwości, próg gospodarczej szkodliwości

Gradacje szkodników – ich przyczyny i konsekwencje. Teorie wyjaśniające przyczyny gradacji szkodników

Progi zagrożenia: sposoby ustalania, metody oceny liczebności szkodników, wydawanie decyzji o konieczności zabiegów

Obliczanie sumy temperatur efektywnych dla wybranych gatunków owadów

Określanie liczebności owadów na roślinach sadowniczych – Metoda Holza

Określanie liczebności poszczególnych stadiów rozwojowych szkodników upraw szklarniowych

Określanie zapotrzebowania pokarmowego owadów roślinożernych

Określanie dobowego zapotrzebowania pokarmowego organizmów drapieżnych

Literatura:

Tischler W., 1971; Agroekologia PWRiL Warszawa

Trojan P., 1975; Ekologia ogólna. PWN Warszawa

Kochman J., Węgorek W., 1997; Ochrona roślin. Plantpress

Opyrchałowa J., 1994; Wybrane działy ekologii owadów z uwzględnieniem tematyki dotyczącej ochrony środowiska rolniczego. Uniwersytet Opolski

Szujecki A., 1980. Ekologia owadów leśnych. PWRiL Warszawa

Mackenzie A., Ball., Virdee S. 2005. Ekologia. PWN Warszawa

Naumow N.P. 1961; Ekologia zwierząt. PWRiL Warszawa

Speight M., Hunter M., Watt. 1999; Ecology of insects. Bleckwell Science

Wiech K., 1999; Pożyteczne owady i inne zwierzęta

Efekty uczenia się:

Opis efektów kształcenia

Wiedza

Definiuje podstawowe pojęcia ekologiczne

Opisuje wpływ temperatury i opadów na występowanie i rozwój szkodników

Wiąże obserwacje klimatyczne i fenologiczne z rozwojem szkodników i prognozowaniem

Wymienia techniczne narzędzia prognozowania

Opisuje rodzaje konkurencji pomiędzy owadami

Pokazuje wpływ konkurencji międzygatunkowej na występowanie szkodników

Opisuje czynniki wpływające na efektywność pasożytów i drapieżców szkodników

Rozumie podstawy tworzenia i stosowania preparatów biologicznych

Pokazuje powiązania pomiędzy szkodnikami i roślinami

Wyjaśnia różnice w zapotrzebowaniu pokarmowym różnych grup szkodników

Opisuje mechanizmy obronne roślin

Rozumie przyczyny wahań liczebności szkodników

Wyjaśnia przyczyny gradacji w świetle różnych teorii

Rozumie potrzebę stosowania progów zagrożenia

Umiejętności

Wylicza sumy temperatur efektywnych

Wylicza wartości progów zagrożenia szkodników upraw sadowniczych

Rozpoznaje rośliny wskaźnikowe

Rozpoznaje organizmy roślinożerne, pasożytnicze i drapieżne

Układa samodzielnie tabele życiowe szkodników

Oblicza przyczyny śmiertelności szkodników

Szacuje liczebność szkodników na liściach różnych gatunków roślin

Rozróżnia organizmy pożyteczne i szkodliwe odłowione na tabliczkach lepowych

Planuje programy zwalczania szkodników

Szacuje efektywność działania organizmów pożytecznych

Kompetencje społeczne

Docenia potrzebę ciągłego kształcenia

Wspiera działania chroniące różnorodność roślinno zwierzęcą

Docenia umiejętność stosowania progów zagrożenia w integrowanej ochronie roślin

Akceptuje potrzebę znajomości roślin wskaźnikowych

Docenia znaczenie organizmów pożytecznych w ochronie roślin

Porównuje efektywność różnych grup organizmów pożytecznych

Akceptuje potrzebę stosowania niechemicznych metod w ogrodnictwie

Podejmuje działania wspierające proekologiczne podstawy zwalczania szkodników

Uzasadnia potrzebę prowadzenie ochrony roślin zgodnie z ustawą o ochronie roślin

Metody i kryteria oceniania:

101 sprawdzian wiedzy

701 egzamin pisemny ograniczony czasowo

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-1 (2024-04-02)