Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Biostymulacja i biofortyfikacja roślin w nowoczesnej produkcji ogrodniczej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: O.FZ.BIB.SI.OOGXY
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Biostymulacja i biofortyfikacja roślin w nowoczesnej produkcji ogrodniczej
Jednostka: Katedra Biologii Roślin i Biotechnologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Celem przedmiotu jest zgłębienie problematyki związanej z techniką dolistnej i doglebowej biostymulacji i biofortyfikacji roślin ogrodniczych. Poznanie zasadności, celowości oraz efektywności wykonywania powyższych zabiegów w zależności od czynników endogennych (związanych z budową anatomiczną oraz wybranymi aspektami procesów fizjologicznych roślin) i egzogennych – związanych z właściwościami fizykochemicznymi cieczy roboczej, gleby i warunkami środowiskowymi. Omówienie oddziaływania tych zabiegów na wielkość i jakość biologiczną plonu roślin ogrodniczych oraz pośredni i bezpośredni wpływ na stan zdrowotny ludzi i zwierząt hodowlanych. Wpływ biostymulacji na walory dekoracyjne roślin ozdobnych. Biostymulacja i biofortyfikacja roślin versus nawożenie i dokarmianie pozakorzeniowe w aspekcie oddziaływania na rośliny uprawne, środowisko naturalne oraz transfer składników pokarmowych w łańcuchu pokarmowym. Problem biofortyfikacji w aspekcie zwalczania zjawiska „ukrytego głodu” u ludzi.

Pełny opis:

Celem przedmiotu jest zgłębienie problematyki związanej z techniką dolistnej i doglebowej biostymulacji i biofortyfikacji roślin ogrodniczych. Poznanie zasadności, celowości oraz efektywności wykonywania powyższych zabiegów w zależności od czynników endogennych (związanych z budową anatomiczną oraz wybranymi aspektami procesów fizjologicznych roślin) i egzogennych – związanych z właściwościami fizykochemicznymi cieczy roboczej, gleby i warunkami środowiskowymi. Omówienie oddziaływania tych zabiegów na wielkość i jakość biologiczną plonu roślin ogrodniczych oraz pośredni i bezpośredni wpływ na stan zdrowotny ludzi i zwierząt hodowlanych. Wpływ biostymulacji na walory dekoracyjne roślin ozdobnych. Biostymulacja i biofortyfikacja roślin versus nawożenie i dokarmianie pozakorzeniowe w aspekcie oddziaływania na rośliny uprawne, środowisko naturalne oraz transfer składników pokarmowych w łańcuchu pokarmowym – możliwość oddziaływania na stan zdrowotny konsumentów (ludzi i zwierząt hodowlanych). Problem biofortyfikacji w aspekcie zwalczania zjawiska „ukrytego głodu” u ludzi. Współdziałanie zabiegów dolistnej aplikacji składników pokarmowych, pierwiastków śladowych i związków biostymulujących z nawożeniem doglebowym. Nowoczesne nawozy oraz związki o charakterze biostymulatorów i regulatorów wzrostu w profesjonalnej i amatorskiej produkcji roślin ogrodniczych. Doradztwo w zakresie dokarmiania pozakorzeniowego oraz biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Oddziaływanie tych zabiegów na jakość pozbiorczą plonu roślin ogrodniczych. Chemiczne aspekty sporządzania cieczy roboczej – mieszania ze sobą nawozów, biostymulatorów, środków ochrony roślin. Praktyczne aspekty biofortyfikacji oraz aplikacji biostymulatorów.

Literatura:

1. Biostymulatory w nowoczesnym ogrodnictwie. 2008. Seria. „Ogólne zagadnienia”, „Uprawy polowe,” „Rośliny warzywne”, „Rośliny ozdobne”. Prace zbiorowe, wyd. Wieś Jutra, Warszawa.

2. Sady W. 2005. „Nawożenie warzyw polowych.” Plantpress.

3. Starck J. R., Hołubowicz T., Jabłoński B., Kropisz A., Pudelski T. 1997. „Uprawa i nawożenie roślin ogrodniczych.” red. Starck J. R. Wydanie trzecie poprawione, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa. s. 202.

4. Kabata-Pendias A., Pendias H. 1999. “Biogeochemia pierwiastków śladowych.” Wyd. II. PWN, Warszawa 398.

5. Ustawa o nawozach i nawożeniu z dnia 10 lipca 2007 r. (Dz.U. 2007 Nr 147, poz. 1033) z późniejszymi zmianami oraz rozporządzeniami.

Efekty uczenia się:

Definiuje biofortyfikację i biostymulację roślin. Rozróżnia te dwa procesy w technologii produkcji roślinnej. Wiąże stan zdrowotny ludzi zwierząt hodowlanych ze stopniem odżywienia roślin w składniki mineralne. Zna rolę pozakorzeniowego dokarmiania roślin w procesie biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Wyjaśnia wpływ egzogennych i endogennych czynników na efektywność dolistnej biofortyfikacji i biostymulacji roślin oraz na pobieranie związków mineralnych i biostymulujących przez liście i korzenie.

Zna urządzenia techniczne stosowane w mechanizacji aplikacji nawozów i środków (używanych w biostymulujacji i biofortyfikacji) aplikowanych doglebowo, poprzez fertygację oraz w dokarmianiu dolistnym. Zna zakres ich wykorzystania, materiały i elementy z jakich są zbudowane oraz cykl życia tych urządzeń.

Zna celowość biostymulacji roślin. Opisuje potencjalne zagrożenia oraz potrzebę umiejętnego stosowania biostymulacji w celu zrównoważonego, kształtowania potencjału środowiska przyrodniczego. Opisuje znaczenie zabiegu biostymulacji w produkcji roślin ogrodniczych. Zna wpływ biostymulacji na wzrost i rozwój oraz przebieg procesów biochemicznych i fizjologicznych roślin.

Znajduje nowoczesne nawozy oraz związki o charakterze biostymulatorów i regulatorów wzrostu celem zastosowania w profesjonalnej i amatorskiej produkcji roślin ogrodniczych. Opisuje wpływ współdziałania pomiędzy stosowaniem biostymulatorów i nawożeniem doglebowym w zakresie kształtowania wielkości i jakości surowców roślinnych (jakości biologicznej roślin ogrodniczych). Zna wpływ zabiegu biostymulacji na wzrost, rozwój oraz walory dekoracyjne wybranych roślin ozdobnych. Opisuje praktyczne możliwości kształtowania i sterowania jakością biologiczną plonu poprzez stosowanie biostymulatorów roślin. Wiąże oddziaływanie biostymulatorów roślin ze stanem zdrowia ludzi i zwierząt hodowlanych.

Zna celowość oraz zakres biofortyfikacji roślin. Rozumie proces transferu składników mineralnych oraz związków prozdrowotnych w łańcuchu pokarmowym. Wyjaśnia możliwość oddziaływania zabiegu biofortyfikacji na stan zdrowia ludzi i zwierząt hodowlanych – praktyczne i społeczne znaczenie tego zabiegu. Definiuje zjawisko „ukrytego głodu”. Rozumie potrzebę wykorzystania biofortyfikacji roślin jako jednego z narzędzi w walce z tym zjawiskiem. Porównuje biofortyfikację roślin ze stosowaniem suplementów diety w zakresie skuteczności poprawienie bilansu diety w składniki mineralne. Zna poziom przyswajalności składników mineralnych i odżywczych z roślin biofortyfikowanych i suplementów diety.

Zna metody biofortyfikacji roślin i żywności. Opisuje agrotechniczne metody wzbogacania roślin w składniki mineralne – nawożenie doglebowe i dokarmianie dolistne. Odnosi właściwości fizyczne i chemiczne gleb do skuteczności procesu doglebowej biofortyfikacji roślin. Opisuje teoretyczne i praktyczne aspekty dolistnej biofortyfikacji roślin w składniki mineralne. Wylicza interakcję pomiędzy żywieniem mineralnym roślin a ich biofortyfikacją w pierwiastki śladowe niezbędne dla człowieka. Znajduje ograniczenia w możliwościach wzbogacania roślin w składniki mineralne – biogenne dla ludzi i zwierząt hodowlanych. Rozpoznaje uboczny wpływ biofortyfikacji na wybrane procesy fizjologiczne roślin oraz jakość biologiczną plonu.

Zna oddziaływanie zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji na jakość pozbiorczą plonu roślin ogrodniczych. Zna zasady wdrażania wiedzy oraz doskonalenia zawodowego w ramach prowadzenia doradztwa rolniczego  w zakresie dokarmiania pozakorzeniowego oraz biostymulacji i biofortyfikacji roślin.

Zna chemiczne aspekty sporządzania cieczy roboczej do wykonywania dolistnych zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Wyjaśnia możliwości mieszania ze sobą nawozów, biostymulatorów oraz soli technicznych składników mineralnych stosowanych w celu biofortyfikacji. Wyjaśnia metody badania rozpuszczalności organicznych związków biosymulujących oraz nawozów w połączeniu z biostymulatorami. Zna wpływ interakcji pomiędzy chemicznymi właściwościami-składnikami wody (pozyskiwanych z różnych źródeł) a nawozami, solami technicznymi, pierwiastkami śladowymi oraz związkami biostymulującymi na pH i EC roztworów cieczy roboczej.

Opisuje zasady prowadzenia badań na roślinach testowych w zakresie dolistnej aplikacji biostymulatorów i składników mineralnych niezbędnych dla człowieka (nie zaliczanych do składników pokarmowych roślin). Zna uwarunkowania prawne w tym zakresie. Zna możliwości oznaczania związków biostymulujących w nawozach mineralnych (celem wykrywania podróbek i fałszerstw) oraz w roślinach  jak również ich metabolitów w tkankach roślin.

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę 2: Nie wymienia sposobów, technik, technologii zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin uprawnych ani zakresu ich oddziaływania na wielkość, jakość biologiczną plonu; nie rozumie konsekwencji wykonywania tych zabiegów na stan zdrowotny konsumentów (społecznego ich znaczenia) i na środowisko naturalne.

Na ocenę 3: Wymienia sposoby, techniki, technologie zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin uprawnych ale nie analizuje zakresu ich oddziaływania na wielkość, jakość biologiczną plonu oraz konsekwencji wykonywania tych zabiegów na stan zdrowotny konsumentów (społecznego ich znaczenia) i na środowisko naturalne.

Na ocenę 4: Wymienia i wyjaśnia sposoby, techniki, technologie zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin uprawnych; potrafi analizować zakres ich oddziaływania na wielkość, jakość biologiczną plonu jak i określać konsekwencje wykonywania tych zabiegów na stan zdrowotny konsumentów (społecznego ich znaczenia) i na środowisko naturalne.

Na ocenę 5: Wymienia i wyjaśnia sposoby, techniki, technologie zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin uprawnych; potrafi analizować zakres ich oddziaływania na wielkość, jakość biologiczną plonu oraz konsekwencje wykonywania tych zabiegów na stan zdrowotny konsumentów (społecznego ich znaczenia) i na środowisko naturalne - proponuje przy tym praktyczne zastosowania tych zabiegów w produkcji roślin ogrodniczych oraz zasady prowadzenia doradztwa rolniczego w tym zakresie.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)