Fizjologia odporności roślin
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.F6.FOR.SI.OOGXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Fizjologia odporności roślin |
Jednostka: | Zakład Botaniki i Fizjologii Roślin |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Tematyka obejmuje charakterystykę związków wtórnych uczestniczących w reakcjach odpornościowych, reakcje roślin na stresy środowiskowe wywołane czynnikami abiotycznymi (stres wodny, termiczny, radiacyjny, solny, oksydacyjny), reakcje roślin na działanie patogenów i szkodników, wzajemne oddziaływanie roślin i owadów, zjawiska allelopatii). |
Pełny opis: |
Treści kształcenia Charakterystyka związków wtórnych uczestniczących w reakcjach odpornościowych (polifenole, izprenoidy, alkaloidy) Pojęcie stresu, unikanie i tolerancja na stres, ogólne reakcje roślin na stresy, stres wodny Mechanizmy odporności i tolerancji na stres termiczny, radiacyjny, zasolenia, oksydacyjny oraz zanieczyszczenia środowiska Ogólna charakterystyka odporności roślin na czynniki biotyczne. Odporność bierna i odporność indukowana. Indukowane mechanizmy obronne. Reakcja nadwrażliwości. Charakterystyka fitoaleksyn i białek PR. Bariery strukturalne. Wzajemne oddziaływanie patogen-roślina. Elicytory, supresory, cząsteczki sygnałowe. Enzymy i toksyny wydzielane przez patogen Wzajemne oddziaływanie roślin wyższych, podstawy allelopatii Mechanizmy odporności roślin na szkodniki. Odporność bierna i czynna. Interakcje pomiędzy rośliną a szkodnikiem, oddziaływanie hormonalne w relacji roślina-owad. Oznaczanie przepuszczalności błon lipidowo-białkowych w wyniku stresu temperatur ujemnych. Przygotowanie doświadczenia dotyczącego stresu mechanicznego uszkodzenia korzeni marchwi. Oznaczanie związków fenolowych i zawartości izokumaryny (fitoaleksyny) w mechanicznie uszkodzonych korzeniach marchwi. Pomiar zawartości praliny w tkance roślinnej poddanej stresowi zasolenia |
Literatura: |
Kozłowska M., Konieczny G.Biologia odporności na patogenny i szkodniki. AR Poznań 2003 J.B. Harborme. Ekologia biochemiczna. PWN 1997 Wojciech-Wojtkowiak D., Politycka B., Weyman-Kaczmarkowa W. Allelopatia. AR Poznań 1998. Płażek A. Patofizjologia roślin. UR Kraków 2011 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Definiuje i rozpoznaje związki wtórne odpowiedzialne za reakcje odpornościowe w roślinie Wyjaśnia powiązania fizjologiczne pomiędzy patogenem a rośliną na poziomie molekularnym Ma pogłębioną wiedzę na temat reakcji obronnych rośliny na poziomie molekularnym Interpretuje zagadnienia dotyczące reakcji rośliny na abiotyczne stresy środowiskowe Umiejętności Wykonuje eksperymenty laboratoryjne z zastosowaniem nowoczesnych metod Opisuje i interpretuje rezultaty eksperymentu Posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się w formie werbalnej i pisemnej Wykazuje umiejętności wyszukiwania danych literaturowych korzystając z internetowych baz danych Kompetencje społeczne Przestrzega bezpieczeństwa zasad pracy laboratoryjnej Potrafi pracować w zespole Ma świadomość oddziaływania czynników abiotycznych i biotycznych na środowisko Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się (studia II stopnia, podyplomowe). |
Metody i kryteria oceniania: |
701 egzamin pisemny ograniczony czasowo 201 sprawdzian umiejętności: wykonania zadania obliczeniowego, analitycznego, czynności, wypracowania decyzji 301 ocena prezentacji ustnej, umiejętności wypowiedzi ustnej, udzielania instruktażu 302 ocena zaangażowania w dyskusji, umiejętności podsumowania, wartościowania |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.