Biostymulacja i biofortyfikacja roślin w nowoczesnej produkcji ogrodniczej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.F6.BIB.SI.OOTXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Biostymulacja i biofortyfikacja roślin w nowoczesnej produkcji ogrodniczej |
Jednostka: | Katedra Biologii Roślin i Biotechnologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Pełny opis: |
Idea biofortyfikacji i biostymulacji roślin – definicje i ogólne informacje. Rola pozakorzeniowego dokarmiania roślin w tych procesach. Egzogenne i endogenne czynniki warunkujące efektywność dolistnej biofortyfikacji i biostymulacji oraz pobierania związków mineralnych i biostymulujących przez liście i korzenie. Urządzenia techniczne stosowane w mechanizacji aplikacji nawozów i środków (używanych w biostymulujacji i biofortyfikacji) stosowanych doglebowo oraz do dokarmiania dolistnego. Celowość biostymulacji roślin. Potencjalne zagrożenia oraz umiejętne stosowanie biostymulacji w celu zrównoważonego, kształtowania potencjału środowiska przyrodniczego. Znaczenie zabiegu biostymulacji w produkcji roślin ogrodniczych. Wpływ biostymulacji na wzrost i rozwój oraz przebieg procesów biochemicznych i fizjologicznych roślin. Badanie rozpuszczalności organicznych związków biosymulujących oraz nawozów w połączeniu z biostymulatorami. Jakość wody do dolistnej biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Analiza porównawcza pH i EC wody z różnych źródeł oraz roztworów cieczy roboczej. Planowanie i sposoby prowadzenia badań na roślinach testowych w zakresie dolistnej aplikacji biostymulatorów i składników mineralnych niezbędnych dla człowieka. Chemiczne aspekty sporządzania cieczy roboczej – możliwości mieszania ze sobą nawozów, biostymulatorów i soli składników mineralnych niezbędnych dla człowieka. Dobór metod, technik i narzędzi stosowanych w mechanizacji agrotechnicznych zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Wpływ składu chemicznego i czystości mikrobiologicznej wody na skuteczność zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji roślin oraz stan zdrowotny roślin i konsumentów. Praktyczne możliwości oznaczania związków biostymulujących w nawozach mineralnych oraz w roślinach. Posiada umiejętność wyszukiwania informacji oraz indywidualnego i zespołowego planowania technologii produkcji roślin uprawnych uwzględniającej zastosowanie dolistnej i doglebowej biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Nowoczesne nawozy oraz związki o charakterze biostymulatorów i regulatorów wzrostu. Współdziałanie pomiędzy stosowaniem biostymulatorów i nawożeniem doglebowym oraz fertygacją w uprawach hydroponicznych. Wpływ biostymulacji na wzrost, rozwój oraz walory dekoracyjne roślin ozdobnych. Praktyczne możliwości kształtowania i sterowania jakością biologiczną plonu poprzez stosowanie biostymulatorów roślin. Oddziaływanie stosowania biostymulatorów roślin na zdrowie ludzi i zwierząt hodowlanych. Celowość i zakres biofortyfikacji roślin. Transfer składników mineralnych i związków prozdrowotnych w łańcuchu pokarmowym. Zjawisko „ukrytego głodu”. Biofortyfikacja jako jedno z narzędzi w walce z tym zjawiskiem. Biofortyfikacja roślin a stosowanie suplementów diety zawierających składniki mineralne. Przyswajalność składników mineralnych z roślin biofortyfikowanych. Ogólne omówienie metod biofortyfikacji roślin i żywności. Charakterystyka agrotechnicznych metody wzbogacania roślin w składniki mineralne – nawożenie doglebowe, fertygacja i dokarmianie dolistne. Właściwości fizyczne i chemiczne gleby a skuteczność doglebowej biofortyfikacji. Teoretyczne i praktyczne aspekty dolistnej biofortyfikacji roślin w składniki mineralne. Interakcja pomiędzy żywieniem mineralnym roślin a ich biofortyfikacją. Ograniczenia w możliwościach wzbogacania roślin w składniki mineralne – biogenne dla ludzi i zwierząt hodowlanych. Uboczny wpływ biofortyfikacji na wybrane procesy fizjologiczne roślin oraz jakość biologiczną plonu. Oddziaływanie zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji na jakość pozbiorczą plonu roślin ogrodniczych. Prowadzenie doradztwa rolniczego w zakresie dokarmiania pozakorzeniowego oraz biostymulacji i biofortyfikacji roślin. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Definiuje biofortyfikację i biostymulację roślin. Rozróżnia te dwa procesy w technologii produkcji roślinnej. Wiąże stan zdrowotny ludzi zwierząt hodowlanych ze stopniem odżywienia roślin w składniki mineralne. Zna rolę pozakorzeniowego dokarmiania roślin w procesie biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Wyjaśnia wpływ egzogennych i endogennych czynników na efektywność dolistnej biofortyfikacji i biostymulacji roślin oraz na pobieranie związków mineralnych i biostymulujących przez liście i korzenie Zna urządzenia techniczne stosowane w mechanizacji aplikacji nawozów i środków (używanych w biostymulujacji i biofortyfikacji) aplikowanych doglebowo, poprzez fertygację oraz w dokarmianiu dolistnym. Zna zakres ich wykorzystania, materiały i elementy z jakich są zbudowane oraz cykl życia tych urządzeń. Zna celowość biostymulacji roślin. Opisuje potencjalne zagrożenia oraz potrzebę umiejętnego stosowania biostymulacji w celu zrównoważonego, kształtowania potencjału środowiska przyrodniczego. Opisuje znaczenie zabiegu biostymulacji w produkcji roślin ogrodniczych. Zna wpływ biostymulacji na wzrost i rozwój oraz przebieg procesów biochemicznych i fizjologicznych roślin. Znajduje nowoczesne nawozy oraz związki o charakterze biostymulatorów i regulatorów wzrostu celem zastosowania w profesjonalnej i amatorskiej produkcji roślin ogrodniczych. Opisuje wpływ współdziałania pomiędzy stosowaniem biostymulatorów i nawożeniem doglebowym w zakresie kształtowania wielkości i jakości surowców roślinnych (jakości biologicznej roślin ogrodniczych). Zna wpływ zabiegu biostymulacji na wzrost, rozwój oraz walory dekoracyjne wybranych roślin ozdobnych. Opisuje praktyczne możliwości kształtowania i sterowania jakością biologiczną plonu poprzez stosowanie biostymulatorów roślin. Wiąże oddziaływanie biostymulatorów roślin ze stanem zdrowia ludzi i zwierząt hodowlanych. Zna celowość oraz zakres biofortyfikacji roślin. Rozumie proces transferu składników mineralnych oraz związków prozdrowotnych w łańcuchu pokarmowym. Wyjaśnia możliwość oddziaływania zabiegu biofortyfikacji na stan zdrowia ludzi i zwierząt hodowlanych – praktyczne i społeczne znaczenie tego zabiegu. Definiuje zjawisko „ukrytego głodu”. Rozumie potrzebę wykorzystania biofortyfikacji roślin jako jednego z narzędzi w walce z tym zjawiskiem. Porównuje biofortyfikację roślin ze stosowaniem suplementów diety w zakresie skuteczności poprawienie bilansu diety w składniki mineralne. Zna poziom przyswajalności składników mineralnych i odżywczych z roślin biofortyfikowanych i suplementów diety. Zna metody biofortyfikacji roślin i żywności. Opisuje agrotechniczne metody wzbogacania roślin w składniki mineralne – nawożenie doglebowe i dokarmianie dolistne. Odnosi właściwości fizyczne i chemiczne gleb do skuteczności procesu doglebowej biofortyfikacji roślin. Opisuje teoretyczne i praktyczne aspekty dolistnej biofortyfikacji roślin w składniki mineralne. Wylicza interakcję pomiędzy żywieniem mineralnym roślin a ich biofortyfikacją w pierwiastki śladowe niezbędne dla człowieka. Znajduje ograniczenia w możliwościach wzbogacania roślin w składniki mineralne – biogenne dla ludzi i zwierząt hodowlanych. Rozpoznaje uboczny wpływ biofortyfikacji na wybrane procesy fizjologiczne roślin oraz jakość biologiczną plonu. Zna oddziaływanie zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji na jakość pozbiorczą plonu roślin ogrodniczych. Zna zasady wdrażania wiedzy oraz doskonalenia zawodowego w ramach prowadzenia doradztwa rolniczego w zakresie dokarmiania pozakorzeniowego oraz biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Zna chemiczne aspekty sporządzania cieczy roboczej do wykonywania dolistnych zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Wyjaśnia możliwości mieszania ze sobą nawozów, biostymulatorów oraz soli technicznych składników mineralnych stosowanych w celu biofortyfikacji. Wyjaśnia metody badania rozpuszczalności organicznych związków biosymulujących oraz nawozów w połączeniu z biostymulatorami. Zna wpływ interakcji pomiędzy chemicznymi właściwościami-składnikami wody (pozyskiwanych z różnych źródeł) a nawozami, solami technicznymi, pierwiastkami śladowymi oraz związkami biostymulującymi na pH i EC roztworów cieczy roboczej. Opisuje zasady prowadzenia badań na roślinach testowych w zakresie dolistnej aplikacji biostymulatorów i składników mineralnych niezbędnych dla człowieka (nie zaliczanych do składników pokarmowych roślin). Zna uwarunkowania prawne w tym zakresie. Zna możliwości oznaczania związków biostymulujących w nawozach mineralnych (celem wykrywania podróbek i fałszerstw) jak również ich metabolitów w tkankach roślin. Umiejętności Posiada umiejętność oznaczania związków biostymulujących (jak i ich metabolitów w roślinach) w próbach nawozów i roślin. Ma zdolność planowania technologii produkcji roślin ogrodniczych uwzględniającą zastosowanie biostymulatorów roślin w celu kształtowania i/lub sterowania jakością biologiczną plonu. Posiada umiejętność wyszukiwania informacji, wdrażania wiedzy oraz samo doskonalenia zawodowego w ramach prowadzenia doradztwa rolniczego pod kątem dokarmiania pozakorzeniowego, biostymulacji i biofortyfikacji roślin uprawnych. Ma umiejętność sporządzania cieczy roboczej do wykonywania dolistnych zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Posiada zdolność dobierania środków do wykonywania tych zabiegów. Ma zdolność doboru i zastosowania metod, technik i narzędzi stosowanych w mechanizacji agrotechnicznych zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Posiada zdolność mieszania ze sobą nawozów, biostymulatorów oraz soli technicznych składników mineralnych stosowanych w celu biofortyfikacji. Posiada umiejętność badania rozpuszczalności organicznych związków biosymulujących oraz nawozów w połączeniu z biostymulatorami. Posiada zdolność oceny parametrów jakościowych wody przeznaczonej do dolistnej biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Ma umiejętność oceny (badania) chemicznych właściwości cieczy roboczej (przeznaczonej do dokarmiania dolistnego i/lub fertygacji) w zależności od jakości wody oraz zastosowanych nawozów, soli technicznych pierwiastków śladowych oraz związków biostymulujących. Ma zdolność określenia skuteczności dolistnej biostymulacji i biofortyfikacji roślin oraz stan zdrowotnego roślin i konsumentów (ludzi i zwierząt hodowlanych) w zależności od składu chemicznego i czystości mikrobiologicznej wody. Ma umiejętności (pod względem merytorycznym i prawnym) planowania i prowadzenia badań na roślinach testowych w zakresie dolistnej aplikacji biostymulatorów i składników mineralnych niezbędnych dla człowieka (nie zaliczanych do składników pokarmowych roślin). Posiada umiejętność wyszukiwania informacji oraz indywidualnego i zespołowego planowania technologii produkcji roślin uprawnych uwzględniającej zastosowanie ich biostymulacji i biofortyfikacji poprzez dolistną aplikację, nawożenie doglebowe oraz prowadzenie upraw hydroponicznych. Kompetencje społeczne Posiada umiejętność oznaczania związków biostymulujących (jak i ich metabolitów w roślinach) w próbach nawozów i roślin. Ma zdolność planowania technologii produkcji roślin ogrodniczych uwzględniającą zastosowanie biostymulatorów roślin w celu kształtowania i/lub sterowania jakością biologiczną plonu. Posiada umiejętność wyszukiwania informacji, wdrażania wiedzy oraz samo doskonalenia zawodowego w ramach prowadzenia doradztwa rolniczego pod kątem dokarmiania pozakorzeniowego, biostymulacji i biofortyfikacji roślin uprawnych. Ma umiejętność sporządzania cieczy roboczej do wykonywania dolistnych zabiegów biofortyfikacji i biostymulacji roślin. Posiada zdolność dobierania środków do wykonywania tych zabiegów. Ma zdolność doboru i zastosowania metod, technik i narzędzi stosowanych w mechanizacji agrotechnicznych zabiegów biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Posiada zdolność mieszania ze sobą nawozów, biostymulatorów oraz soli technicznych składników mineralnych stosowanych w celu biofortyfikacji. Posiada umiejętność badania rozpuszczalności organicznych związków biosymulujących oraz nawozów w połączeniu z biostymulatorami. Posiada zdolność oceny parametrów jakościowych wody przeznaczonej do dolistnej biostymulacji i biofortyfikacji roślin. Ma umiejętność oceny (badania) chemicznych właściwości cieczy roboczej (przeznaczonej do dokarmiania dolistnego i/lub fertygacji) w zależności od jakości wody oraz zastosowanych nawozów, soli technicznych pierwiastków śladowych oraz związków biostymulujących. Ma zdolność określenia skuteczności dolistnej biostymulacji i biofortyfikacji roślin oraz stan zdrowotnego roślin i konsumentów (ludzi i zwierząt hodowlanych) w zależności od składu chemicznego i czystości mikrobiologicznej wody. Ma umiejętności (pod względem merytorycznym i prawnym) planowania i prowadzenia badań na roślinach testowych w zakresie dolistnej aplikacji biostymulatorów i składników mineralnych niezbędnych dla człowieka (nie zaliczanych do składników pokarmowych roślin). Posiada umiejętność wyszukiwania informacji oraz indywidualnego i zespołowego planowania technologii produkcji roślin uprawnych uwzględniającej zastosowanie ich biostymulacji i biofortyfikacji poprzez dolistną aplikację, nawożenie doglebowe oraz prowadzenie upraw hydroponicznych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Test jednokrotnego wyboru. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną liczoną z oceny uzyskanej z testu, ćwiczeń (60 % udziału w ocenie końcowej). Studenci przedstawiają ustaną prezentację na temat eksperymentów z biostymulacją i biofortyfikacją oraz sprawozdanie z ćwiczeń. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną liczoną z oceny uzyskanej z testu i ćwiczeń (40 % udziału w ocenie końcowej). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.