Ochrona zasobów przyrodniczych i krajobrazowych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	O.1s.OZP.NI.OOSXY
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Ochrona zasobów przyrodniczych i krajobrazowych
Jednostka:	Zakład Botaniki i Fizjologii Roślin
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Skrócony opis:	Celem przedmiotu jest przybliżenie form ochrony cennych zasobów przyrodniczych i krajobrazowych, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości i zagrożeń, jakie dla tych zasobów niesie działalność ogrodnicza. Omówione zostają elementy i czynniki kształtujące krajobraz, typy krajobrazów z uwzględnieniem wpływu gospodarki człowieka oraz rola ogrodów w kształtowaniu krajobrazu. Przybliżone są także różne sposoby ograniczania występujących współcześnie zagrożeń, które dla przyrody i krajobrazu niesie działalność człowieka. Funkcje ogrodów zostają omówione w kontekście obiektów krajobrazu kulturowego.
Pełny opis:	Treści kształcenia Historyczne i współczesne definicje krajobrazu. Typy krajobrazów. Ogrody jako element kształtujący krajobraz. Gospodarowanie przestrzenią. Ogrody w krajobrazie miejskim i otwartym. Ochrona przyrody w ujęciu historycznym i współczesnym. Współczesne zagrożenia dla przyrody. Ochrona gatunkowa. Sposoby ochrony gatunkowej in situ i ex situ. Globalne aspekty ochrony przyrody. Konwencje o zasięgu światowym i europejskim (Konwencja Ramsarska, CITES, Paryska, Bońska, Berneńska, Helsińska). Europejska Konwencja Krajobrazowa. Ochrona obszarowa. Typy obszarów chronionych w Polsce i na świecie: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, użytki ekologiczne, obszary Natura 2000. Geneza i cechy krajobrazu kulturowego. Ochrona krajobrazu kulturowego. Parki kulturowe. Polskie i europejskie obiekty z Listy Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego i Kulturowego UNESCO (WH). Ogrody jako obiekty krajobrazu kulturowego. Naturalne i antropogeniczne zagrożenia dla obszarów ochronionych. Sposoby eliminacji zagrożeń. Czynna i bierna ochrona przyrody i krajobrazu na obszarach chronionych. Rola i możliwości zastosowania roślin rodzimych w krajobrazie miejskim. Wpływ działalności człowieka na zmiany w przyrodzie i krajobrazie - ćwiczenia terenowe na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego i Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych: 1. Krajobraz naturalny – Zagrożenia oraz formy i metody ochrony zasobów przyrodniczo-krajobrazowych na obszarach chronionych. Ochrona czynna i bierna. Negatywne skutki udostępniania obszarów chronionych dla ludności. 2. Oddziaływanie gospodarstw i ogrodów na obszary chronione. Eliminacje zagrożeń. 3. Obiekty krajobrazu kulturowego i ich znaczenie. Zabytkowe założenia ogrodowe jako element krajobrazu kulturowego. Kulturowe pejzaże historyczne i krajobraz rolniczy. 4. Zaburzenia i dewastacje krajobrazu jako efekt różnych form działalności człowieka.
Literatura:	1. BOGDANOWSKI J. (RED.) 2001. Krajobraz kulturowy Polski. Województwo Małopolskie. Stow. Kultura i Natura. Kraków-Warszawa. 2. CHMIELEWSKI T.J. 2012. Systemy krajobrazowe. Struktura-Funkcjonowanie-Planowanie. PWN, Warszawa. 3. PULLIN A.S. 2004. Biologiczne podstawy ochrony przyrody. PWN, Warszawa. 4. RATYŃSKA H., KACZMAREK S., CIERZNIAK T., BEHNKE M. 2002. Ekologia, ochrona i kształtowanie krajobrazu. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej. 5. SYMONIDES E. 2008. Ochrona przyrody. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. 6. WIŚNIEWSKI J., GWIAZDOWICZ D.J. 2004. Ochrona przyrody. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu. 7. WOLSKI K., SZYMURA M., GIERULA A. 2006. Wybrane zagadnienia z ekologii krajobrazu. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
Efekty uczenia się:	Wiedza definiuje elementy i czynniki kształtujące krajobraz w ujęciu historycznym i współczesnym klasyfikuje różne typy krajobrazu i rodzaje gospodarowania przestrzenią dostrzega znaczenie ogrodów jako elementów kształtujących krajobraz opisuje najważniejsze zagrożenia dla różnorodności biologicznej i środowiska naturalnego charakteryzuje formy ochrony gatunkowej w Polsce kategoryzuje poszczególne formy ochrony obszarowej w Polsce kategoryzuje formy ochrony przyrody i krajobrazu o zasięgu międzynarodowym dostrzega zmiany zachodzące w środowisku naturalnym pod wpływem działalności człowieka wyróżnia elementy krajobrazu kulturowego dostrzega wpływ roślin w krajobrazie miejskim na kształtowanie jakości życia człowieka Umiejętności identyfikuje typy krajobrazu związane ze stopniem i formą ingerencji człowieka analizuje swoje działania pod kątem ochrony przyrody rozpoznaje zagrożenia dla środowiska wynikające z działalności człowieka przewiduje konsekwencje dla środowiska wynikające z prowadzenia nieprawidłowych działań dostosowuje swoje działania w kierunku ochrony środowiska naturalnego Kompetencje społeczne przewiduje wielopłaszczyznowe konsekwencje swoich działań oraz odpowiedzialność za podjęte decyzje dostrzega potrzebę wdrażania zachowań proekologicznych wspiera działania mające na celu ochronę środowiska naturalnego podejmuje działania mające ograniczyć negatywne skutki działania na środowisko
Metody i kryteria oceniania:	203 zaliczenie raportu/sprawozdania z prac laboratoryjnych/ćwiczeń praktycznych (indywidualne, grupowe) 711 rozwiązanie zadania problemowego, analiza przypadku

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.