Ochrona różnorodności roślin ex situ

Konserwatorska rola ogrodów botanicznych w ochronie różnorodności biologicznej flory i kierunki działań

Rozwój i utrzymanie plazmy zarodkowej z wykorzystaniem kolekcji polowych i banków nasion

Kultury in vitro w ochronie różnorodności biologicznej roślin

Przechowywanie plazmy zarodkowej w warunkach spowolnionego wzrostu

Krioprezerwacja materiału roślinnego najnowszym sposobem konserwacji, kriobanki genów w Polsce i na świecie

Zastosowanie metod in vitro do ochrony ex situ paproci i storczyków

Prowadzenie kultur in vitro o spowolnionym wzroście dla roślin cebulowych i drzewiastych

Długoterminowe przechowywanie materiału roślinnego w ultraniskiej temperaturze ciekłego azotu: witryfikacja, kapsułkowanie, dehydratacja, witryfikacja

Polowe banki genów, banki nasion, banki kultur tkankowych i krioprezerwacja - zajęcia warsztatowe w Ogrodzie Botanicznym (CZBR PAN Powsin lub Ogród Botaniczny UJ)

Wiedza

Rozumie konserwatorską rolę ogrodów botanicznych w ochronie flory i główne kierunki działań zmierzające do zabezpieczenia biologicznej różnorodności roślin, a także rozwój i utrzymanie plazmy zarodkowej z wykorzystaniem kolekcji polowych i banków nasion, w tym banków kriogenicznych

Wyjaśnia znaczenie kultury in vitro w ochronie różnorodności biologicznej roślin, oraz warunki przechowywania materiału roślinnego w warunkach in vitro, a także w warunkach spowolnionego wzrostu. Prezentuje systemy prowadzenia kultur roślin ozdobnych w aspekcie ich wykorzystania w ochronie biologicznej różnorodności ex situ, warunki regeneracji, ukorzeniania i aklimatyzacji

Rozumie znaczenie krioprezerwacji w ochronie różnorodności roślin, prezentuje metody zabezpieczania materiału roślinnego w ciekłym azocie, kwalifikuje rodzaje materiału do przechowywania, analizuje sposoby regeneracji

Umiejętności

Analizuje na podstawie doświadczeń wpływ czynników zewnętrznych na przechowywanie paproci i storczyków w kulturze in vitro oraz w roślin drzewiastych i cebulowych w warunkach spowolnionego wzrostu, wyjaśnia metody rozmnażania roślin w warunkach in vitro

Przygotowuje materiał roślinny do długoterminowego przechowywania w ultraniskiej temperaturze ciekłego azotu różnymi metodami: witryfikacja, kapsułkowanie, dehydratacja, kropla. Przeprowadza rozmrażanie i regenerację roślin.

Porównuje możliwości prowadzenia banku genów w formie kolekcji polowych, kolekcji nasion, kolekcji in vitro oraz przechowywania w warunkach zwolnionego wzrostu, a także w ciekłym azocie.

Kompetencje społeczne

Podejmuje wyzwanie pogłębiania wiedzy o najnowsze technologie służące zabezpieczeniu biologicznej róznorodności flory

Integruje zespołowe działania laboratoryjne