Botaniczne podstawy sztuki ogrodowej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.1s.BOT.NI.OOSXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Botaniczne podstawy sztuki ogrodowej |
Jednostka: | Zakład Botaniki i Fizjologii Roślin |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z różnorodnością form morfologicznych i anatomicznych roślin, organografią, trwałością, inwazyjnością oraz rozmnażaniem roślin. Zapoznanie studentów z ogólnymi zasadami klasyfikacji świata roślinnego i podstawami taksonomii. Student powinien posiąść umiejętność postrzegania rośliny, jako żywego, złożonego morfologiczno-funkcjonalnego układu, zależnie od warunków środowiska elastycznego (odwracalnego) lub plastycznego (nieodwracalnego). Nauczy się wyróżniać grupy roślin na podstawie ich cech budowy, oceniać wytrzymałość i przydatność do różnych warunków środowiska antropogenicznego a korzystając z przewodników oznaczać rośliny, czyli poprawnie je nazwać i umiejscowić w systemie. Pozna więc botaniczne podstawy umożliwiające dalsze kształcenie – zgodne z sylwetką absolwenta |
Pełny opis: |
Krótki rys historyczny rozwoju nauk botanicznych. Zarys morfogenezy roślin wyższych. organografia, trwałość roślin, formy wzrostu Poziomy organizacji i szlaki rozwojowe w roślinie Podstawy histogenezy, klasyfikacja i charakterystyka tkanek Klasyfikacja układów tkankowych wg kryteriów morfologiczno-porównawczych i rozwojowych Zasady korzystania z kluczy, oznaczanie roślin flory jesiennej i przyporządkowywanie do taksonów Obserwacje mikroskopowe na poziomie organellowo – komórkowym Obserwacje mikroskopowe preparatów anatomicznych różnych rodzajów organów roślinnych Budowa anatomiczna organów zmodyfikowanych w związku z pełnieniem określonych funkcji (np. liście kseromorficzne, słupek i pręcik) |
Literatura: |
SZWEYKOWSKA A., SZWEYKOWSKI J.,2003 (i wznowienia). Botanika t. I. Morfologia oraz t. II. Systematyka. PWN Warszawa PAŁCZYŃSKI A., PODBIELKOWSKI Z., POLAKOWSKI B.,1995 (i wznowienia). Botanika. PWN Warszawa HEJNOWICZ Z.,2002. Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. PWN Warszawa Praca zbiorowa pod red. POJNARA E., 1980-1999. Skrypt Botanika teoria i ćwiczenia cz. I i II, Wydawnictwo AR Kraków SZAFER W., KULCZYŃSKI S., PAWŁOWSKI B. 1986 (i wznowienia). Rośliny polskie – klucz do oznaczania roślin. PWN Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Opisuje, stosując poprawną nomenklaturę botaniczną, budowę roślin Wyjaśnia różnorodność anatomiczną i morfologiczną w obrębie różnych taksonów w zależności od sezonów wegetacyjnych Opisuje ogólne zasady i metody rozmnażania roślin Definiuje ogólne pojęcia stosowane w taksonomii roślin Kwalifikuje rośliny do podstawowych taksonów Charakteryzuje cechy budowy roślin charakterystyczne dla różnych środowisk Znajduje zastosowanie roślin w krajobrazie naturalnym i antropogenicznym Odnosi posiadaną wiedzę do zdobywania dokładniejszych wiadomości – zgodnie z kierunkiem studiów Umiejętności Posługuje się poprawną nomenklaturą botaniczną Identyfikuje najważniejsze, z punktu widzenia studiowanego kierunku, grupy roślin Korzysta z kluczy i przewodników do oznaczania roślin Porównuje poziom organizacji morfologiczno-anatomicznej roślin w różnych warunkach siedliskowych i sezonach wegetacji Ocenia możliwość zastosowania praktycznego różnych sposobów rozmnażania roślin i wykorzystania ich w planowanej przestrzeni Kompetencje społeczne Docenia rolę roślin w środowisku przyrodniczym naturalnym i antropogenicznym Przewiduje stan ewentualnego zagrożenia dla naturalnego środowiska przyrodniczego |
Metody i kryteria oceniania: |
101 sprawdzian wiedzy 701 egzamin pisemny ograniczony czasowo |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.