Botanika w praktyce leśnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | L.EX.039.NI.LLSXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Botanika w praktyce leśnej |
Jednostka: | Zakład Bioróżnorodności Leśnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Pełny opis: |
WYKŁAD: Przegląd zbiorowisk roślinnych Polski ze szczególnym uwzględnieniem siedlisk Natura 2000. Gatunki charakterystyczne i wyróżniające asocjacje, zasięg, siedliska, formy zagospodarowania, ochrony, walor przyrodniczy, krajobrazowy, społeczny. ĆWICZENIA: Górska flora wiosenna; geofity żyznej buczyny karpackiej, kod 9130.3 w wariancie świeżym i wilgotnym, zachodniokarpackie murawy bliźniczkowe z szafranem spiskim. Niżowa flora wiosenna; grąd subkontynentalny kod 9170.2, łęg wiązowy, kod 91F0. Górska flora wczesnoletnia; ziołorośla górski i nadrzeczne, kod 6430, olszynka karpacka, kod 91E0.6, Łąki śwież i wilgotne ze związków Calthion i Arrhenatherion, kod 6510. Procesy sukcesji na aluwiach rzek górskich. Niżowa flora wczesnoletnia; trzęślicowe łąki zmiennowilgotne, kod 6410, łąki świeże, kod 6510. Rozpoznanie, fenofazy, zagrożenia. Wyżynna flora kserotermiczna; murawy z klasy Festuco-Brometea, kod 6210, ciepłolubne buczyny storczykowe, kod 9150. Praktyczna ochrona zbiorowisk kserotermicznych Torfowiska niskie, wysokie i przejściowe. Rozpoznanie, rola w ekosystemie, zagrożenia, ochrona. |
Literatura: |
1. Matuszkiewicz W. 2006. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN Warszawa. 2. Matuszkiewicz A. 2002. Zespoły leśne Polski. PWN Warszawa 3. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1988. Rośliny Polskie. PWN Warszawa 4. Polska Czerwona Księga Roślin. 2014. PWN Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA − absolwent zna i rozumie: Potrafi odnaleźć w terenie i opisać rzadkie i cenne z punktu widzenia ochrony przyrody zbiorowiska roślinne, stanowiska gatunków roślin podlegających protekcji prawnej. Wykazuje znajomość metod dokumentacji fitosocjologicznej i potrafi ją wykonać. Zna formy ochrony przyrody w Polsce i UE i ich zastosowanie praktyczne. Zna podstawowe kategorie pojęciowe z zakresu fitosocjologii, posiada wiedzę na temat wymagań troficznych i wilgotnościowych gatunków roślin oraz siedlisk. UMIEJĘTNOŚCI − absolwent potrafi: Potrafi samodzielnie wykonać prawidłowo dokumentację fitosocjologiczną. Potrafi wskazać w terenie miejsca cenne, o wysokim walorze przyrodniczym, ważne dla stabilności lokalnych ekosystemów, podnoszące bioróżnorodność. KOMPETENCJE SPOŁECZNE − absolwent jest gotów do: Potrafi pracować w zespole Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia jest obecność i aktywność w trakcie kursu. Wysokość oceny zależy od zaangażowania, wiedzy lub chęci jej nabycia przez studenta. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.