Typologia leśna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | L.A3.TYPOLG.SI.LLSGX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Typologia leśna |
Jednostka: | Katedra Ekologii i Hodowli Lasu |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
W trakcie studiowania przedmiotu studenci nabywają umiejętności rozróżniania typów siedlisk leśnych obszarów nizinnych, wyżynnych i górskich na podstawie cech glebowych, drzewostanowych oraz roślinności runa. Uczą się rozpoznawać stan siedliska oraz uzgadniać cel hodowlany z warunkami ekologicznymi bytowania lasu. Poznają metodykę sporzadzania map glebowo-siedliskowych z zastosowaniem nowoczesnych metod diagnozowania siedliski, a także odczytywania treści map glebowo-siedliskowych i ich wykorzystywania w praktyce gospodarstwa leśnego (treści wspólne). |
Pełny opis: |
Wykłady 10 godz. Tematyka zajęć Podstawowe założenia florystycznego i ekologicznego systemu oceny siedlisk. Polskie koncepcje i prace typologiczne. System oceny siedlisk IBL obowiązujący w praktyce gospodarstwa leśnego. Podstawowe jednostki wyróżniane w taksonomii siedlisk niżowych. Klimat jako czynnik różnicujący warunki siedliskowe na obszarze całego kraju. (2 godziny) Rola gleby w rozpoznawaniu siedlisk niżowych. Związek skał macierzystych, typów, podtypów, rodzajów, gatunków i odmian troficznych gleb, wody glebowej i typów próchnic z typami siedlisk na obszarach niżowych. (2 godziny) Czynniki kształtujące siedliska obszarów wyżynnych. Związek skał macierzystych, typów, podtypów, gatunków gleb z typami siedlisk na obszarach wyżynnych. Drzewostan i roślinność jako wskaźniki urodzajności siedlisk wyżynnych. (2 godziny) Rola gleby i klimatu w kształtowaniu siedlisk obszarów górskich. Związek podłoża geologicznego, typów, podtypów, uziarnienia gleb, strefowości klimatu z typami siedlisk na obszarach górskich. Odmiany fizjograficzno-klimatyczne siedlisk górskich. (2 godziny) Drzewostan i roślinność jako wskaźniki urodzajności siedlisk górskich. Szczegółowa charakterystyka typów siedliskowych lasu wyróżnianych w górach z uwzględnieniem podziału na podpiętra reglowe. (2 godziny) Ćwiczenia laboratoryjne 14 godz. Tematyka zajęć Dyskusja o wykorzystaniu metody IBL do rozpoznawania siedlisk obszarów niżowych Rozpoznawanie wzorcowych powierzchni typologicznych z użyciem metody IBL.(2 godziny) Rozpoznawanie siedlisk obszarów niżowych na podstawie materiałów opisowych i fotograficznych. Cz 1 Siedliska dystroficzne i oligotroficzne- bory, bory mieszane (2 godziny) Rozpoznawanie siedlisk obszarów niżowych na podstawie materiałów opisowych i fotograficznych. Cz 2 Siedliska mezotroficzne i eutroficzne- lasy mieszane, lasy oraz lasy łęgowe(2 godziny) Rozpoznawanie siedlisk obszarów wyżynnych na podstawie materiałów opisowych i fotograficznych.(2 godziny) Rozpoznawanie siedlisk obszarów górskich na podstawie materiałów opisowych i fotograficznych. (Cz.1) (2 godziny) Rozpoznawanie siedlisk obszarów górskich na podstawie materiałów opisowych i fotograficznych.(Cz.2) (2 godziny) Ocena dopasowania składu gatunkowego drzewostanu do warunków siedliskowych na przykładach siedlisk obszarów niżowych, wyżynnych oraz górskich. (2 godziny) |
Literatura: |
Podstawowa 1. Sikorska E. Siedliska leśne. Cz. I. Siedliska obszarów niżowych. Wyd. IV poprawione i uaktualnione. Wyd. AR w Krakowie. 2006; 2. Sikorska E. Siedliska leśne. Cz. II. Siedliska obszarów wyżynnych i górskich. Wyd. III poprawione i uaktualnione. Wyd. AR w Krakowie. 2006; 3. Siedliskowe Podstawy Hodowli Lasu. Załącznik do Zasad hodowli lasu. Wyd. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy LP w Bedoniu. Warszawa 2004 Uzupełniająca 1. Mroczkiewicz L., Trampler T. Typy siedliskowe lasu w Polsce. Prace IBL nr 250, 1964; 2. Alexandrowicz B.W. Typologiczna analiza lasu. PWN, Warszawa 1972; 3. Zaręba R. Fitosocjologia i Typologia leśna. Wyd. SGGW-AR, Warszawa 1988 4. Mąkosa K. Zasady kartowania siedlisk leśnych. Wyd. IBL 1994; 5. Instrukcja Urządzania Lasu, Cz. II Instrukcja wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych. CILP Warszawa 2003; 6. Lasota J., Błońska E. Siedliskoznawstwo leśne na nizinach i wyżynach Polski. Wyd. UR Kraków 2013. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA − absolwent zna i rozumie: TYPOL_W01 objaśnia zasady wyróżniania typów siedliskowych lasu na obszarach nizinnych, wyżynnych, górskich. LES1_W05 R TYPOL_W02 charakteryzuje typy siedlisk leśnych na podstawie cech glebowych, drzewostanowych oraz roślinnych. LES1_W05 R TYPOL_W03 Zna powiązania warunków klimatycznych z odmianami krainowymi oraz formami fizjograficznymi typów siedlisk leśnych oraz ich znaczenie w ustalaniu celu hodowlanego. LES1_W05 R UMIEJĘTNOŚCI − absolwent potrafi: TYPOL_U01 rozpoznać typy siedliskowe lasu obszarów nizinnych, wyżyn oraz gór na podstawie cech utworów glebowych, drzewostanów oraz roślinności runa leśnego LES1_U05 R TYPOL_U02 właściwie dobrać skład gatunkowy drzewostanu do warunków siedliskowych LES1_U05 R KOMPETENCJE SPOŁECZNE − absolwent jest gotów do: TYPOL_K01 dokształcania i samodoskonalenia w zakresie wiedzy o środowisku przyrodniczym LES1_K01 R TYPOL_K02 Zdaje sobie sprawę z konsekwencji podejmowanych decyzji na stan środowiska przyrodniczego LES1_K03 R |
Metody i kryteria oceniania: |
Sposoby weryfikacji oraz zasady i kryteria oceny wykład.Test wyboru oraz uzupełnień wraz z dwoma zagadnieniami wymagającymi opisu (minimum 50% pkt. w celu uzyskania oceny 3.0). Udział wykładów w ocenie ogólnej – 50%. ćwiczenia.Sprawdzian polegający na rozpoznawaniu typów siedliskowych lasu na podstawie charakterystyki warunków glebowych, drzewostanu oraz roślinności (minimum 60% poprawnych odpowiedzi w celu uzyskania oceny 3.0). Udział ćwiczeń laboratoryjnych w ocenie ogólnej – 50%. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.