Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Dendrometria

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: L.A3.DNTRIA.SI.LLSGX
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Dendrometria
Jednostka: Zakład Biometrii i Produkcyjności Lasu
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

W ramach wykładów realizowanego kursu studenci zdobywają teoretyczną wiedzę: o zasadach pomiaru cech dendrometrycznych drzew i drzewostanów oraz stosowanych przyrządach pomiarowych;

- o kształcie drzew i sposobach jego określania;

- o sposobach określania miąższości i przyrostu miąższości drzew i drzewostanów oraz czynnikach decydujących o dokładności poznanych metod;

- o sposobach określania wieku drzew oraz drzewostanów równo- i różnowiekowych.

Zdobyta teoretyczna wiedza jest na bieżąco weryfikowana na ćwiczeniach kameralnych, zaś celem ćwiczeń terenowych jest nabycie umiejętności praktycznego rozwiązywania problemów w warunkach konkretnej rzeczywistości.

Pełny opis:

Tematyka wykładów:

1. Pojęcie, zakres i podział dendrometrii; krótki rys historyczny z uwzględnieniem dorobku polskich uczonych; rola dendrometrii i jej znaczenie w praktyce i doświadczalnictwie; literatura przedmiotu. Podstawy stereometrycznego określania miąższości: pojęcie pnia i strzały; własności brył obrotowych; cechy kształtu przekroju podłużnego i sposoby ich określania; bryła równoważna strzale; cechy kształtu przekroju poprzecznego.

2. Wzory dendrometryczne i ich teoretyczna oraz empiryczna dokładność. Pomiary na drzewie leżącym i ich wpływ na dokładność określania miąższości. Pojęcie paradoksu ksylometrycznego, warunki jego występowania i praktyczne znaczenie. Pomiar miąższości sortymentów. Sposoby pomiaru miąższości oparte na zasadach fizyki.

3. Klasyfikacja metod określania miąższości drzewa stojącego. Określanie miąższości drzewa stojącego sposobami uwzględniającymi indywidualne cechy kształtu strzał. Określanie miąższości z zastosowaniem liczby kształtu: pojęcie liczby kształtu.

4. Przybliżone sposoby określania miąższości drzewa stojącego. Dokładność wybranych sposobów określania miąższości drzew stojących. Wysokościomierze: zasady konstrukcji wysokościomierzy; błędy pomiaru wysokości (błąd metodyczny, błędy pomiarowe).

5. Pomiar elementów przyrostu miąższości na drzewie leżącym i drzewie stojącym. Wybrane sposoby określania przyrostu miąższości drzewa leżącego i ich dokładność. Procent przyrostu, sposoby jego określania, zastosowanie. Wybrane sposoby określania przyrostu miąższości drzewa stojącego.

6. Drzewostan, jego budowa i struktura. Pomiar elementów miąższości: pomiar pierśnic (sposoby pomiaru, technika pomiaru, dokładność), pomiar wysokości (technika i zakres pomiaru, dokładność). Krzywa wysokości: wykreślanie krzywej wysokości; funkcje stosowane do opisu zależności pomiędzy wysokością i pierśnicą drzew; stałe krzywe wysokości.

7. Określanie wybranych cech taksacyjnych drzewostanu: przeciętna pierśnica, przeciętna wysokość, klasa bonitacji, zwarcie, zasobność, skład gatunkowy, wskaźnik zadrzewienia itp. Określanie pierśnicowej liczby kształtu drzewostanu. Określanie pierśnicowego pola przekroju drzewostanu. Wybrane sposoby i ich dokładność.

8. Metody określania miąższości drzewostanu: klasyfikacja metod, opis wybranych sposobów, ich dokładność i przydatność.

9. Określanie wieku drzewa oraz drzewostanu równo- i różnowiekowego. Pojęcie wieku fizycznego i wieku gospodarczego. Bilans przyrostu miąższości drzewostanu. Klasyfikacja metod określania przyrostu miąższości drzewostanu. Określanie przyrostu miąższości drzewostanu w oparciu o okresowy pomiar jego miąższości. Określanie zapasu i przyrostu miąższości drzewostanów kontrolowanych.

10. Wybrane sposoby określania przyrostu miąższości drzewostanu w oparciu o jednorazowy pomiar w końcu okresu. Przybliżone (szacunkowe) sposoby określania przyrostu miąższości. Analiza dokładności poznanych sposobów określania przyrostu miąższości drzewostanu.

Tematyka ćwiczeń terenowych:

Dzień 1 i 2 – Podstawowy sprzęt dendrometryczny. Zasady prawidłowego pomiaru cech drzew stojących: grubość, wysokość, grubości kory, wiek. Zmienność osobnicza i przestrzenna mierzonych cech. Określanie wybranych cech drzewostanu na podstawie klasycznych i losowych powierzchni próbnych.

Dzień 3 – Pomiar drzewa leżącego. Podział drzewa na sekcje, pomiar przyrostu grubości i wysokości.

Dzień 4 – Określanie pola przekroju drzewostanu przy pomocy relaskopu. Zaliczenie ćwiczeń – weryfikacja w warunkach terenowych umiejętności zdobytych przez studentów na ćwiczeniach.

Literatura:

1. Bruchwald A. 1999. Dendrometria. Wyd. SGGW Warszawa.

2. Czuraj M., Radwański B., Strzemeski St. 1966. Tablice miąższości drzew stojących. PWRiL Warszawa.

3. Grochowski J. 1973. Dendrometria. PWRiL Warszawa.

4. Korf V. a kolektiv 1972. Dendrometrie. SZN Praha.

5. Laar A. von, Akça A. 1997. Forest Mensuration. Cuvillier Verlag, Göttingen.

6. Szymkiewicz B. 1961. Tablice zasobności i przyrostu drzewostanów. PWRiL Warszawa.

Efekty uczenia się:

Wiedza:

Definiuje pojęcia z zakresu dendrometrii i rozumie zawartą w nich treść

Zna sposobu określania cech kształtu, miąższości i przyrostu miąższości drzew oraz teoretyczne ich podstawy i źródła błędów

Zna cechy taksacyjne drzewostanu, metody określania miąższości oraz przyrostu miąższości drzewostanu oraz teoretyczne ich podstawy i źródła błędów.

Umiejętności:

Obsługuje instrumenty dendrometryczne, stosuje zasady prawidłowego pomiaru.

Oblicza cechy drzew i drzewostanów oraz interpretuje uzyskane wyniki.

Dobiera metody określania cech dendrometrycznych drzew i drzewostanów.

Kompetencje społeczne:

Potrafi pracować w grupie, współdziałać w realizacji określonego zadania.

Posiada świadomość skutków ekonomicznych i społecznych wynikających z zastosowanych metod pomiarów i obliczeń.

Metody i kryteria oceniania:

wykład - egzamin pisemny ograniczony czasowo

ćwiczenia projektowe (warsztatowe), ćwiczenia terenowe - sprawdzian wiedzy - sprawdzian umiejętności: wykonania czynności, zaliczenie raportu/sprawozdania (indywidualne/grupowe), ocena umiejętności pełnienia nałożonej funkcji w zespole, rozwiązanie zadania problemowego, analiza przypadku

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)