Hodowla lasu w obiektach specjalnych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	L.A2.HLASU.SM.LLSOX
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Hodowla lasu w obiektach specjalnych
Jednostka:	Zakład Szczegółowej Hodowli Lasu
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Skrócony opis:	Podczas kursu student poznaje metody i konsekwencje postępowania hodowlanego z elementami optymalizacji programów pielęgnacyjnych. Uzyskuje umiejętność długookresowego planowania hodowolanego w lasach o dominującej funkcji ochronnej (rezerwaty częściowe, otuliny rezerwatów, lasy regla górnego). Uzyskuje wiedzę z zakresu plantacyjnej uprawy drzew szybkorosnących.
Pełny opis:	Wykłady (8 godz.) Modele dynamiki drzewostanów Sieć Natura 2000 a zasady gospodarki leśnej Cele i zadania hodowli lasu w obszarach chronionych Drzewostany o złożonej budowie – przykłady i koncepcje Plantacyjna uprawa drzew szybkorosnących Ćwiczenia (8 godz.) Przyrost wartości drzewostanów – budowa modelu (2 godz.) Skład gatunkowy i jakość drzewostanu a sumaryczna wartość produkcji (2 godz.) Przykłady zastosowań symulatorów wzrostu drzewostanów (2 godz.) Optymalizacja rozkładu pierśnic w lasach trwale różnowiekowych (2 godz.) Ćwiczenia terenowe (24 godz.) Planowanie hodowlane w otulinie rezerwatu (lasy górskie). Las trwały i rębnie złożone.
Literatura:	Bernadzki E. Smykała J. 1998. Podział gospodarczy w aspekcie regulacji użytkowania rębnego oraz długookresowego planowania hodowlanego, Sylwan 5. Fabijanowski J. 1963. Planowanie hodowlane w Szwajcarii, Sylwan 2. Hejmanowski S. 1975. Uprawa topoli. PWRiL Warszawa. Jaworski A. 1973. Przewodnik do ćwiczeń z hodowli lasu. Topola – Charakterystyka i plantacje. Skrypt AR. Jaworski A. 2000. Zasady hodowli lasów górskich na podstawach ekologicznych (w:) Poznański R., Jaworski A. Nowoczesne metody gospodarowania w lasach górskich CILP, Warszawa. Andrzejczyk T., Żybura H. 2012. Sosna zwyczajna. Alternatywne metody hodowli. Seria - drzewa polskich lasów. PWRiL Warszawa Jaworski A. 2004. Podstawy przyrostowe i ekologiczne odnawiania oraz pielęgnacji drzewostanów. PWRiL, Warszawa. Jaworski A. 2011. Hodowla lasu. Tom III. Charakterystyka hodowlana drzew i krzewów leśnych. PWRiL Warszawa. Pach M., Kołodziej Z., Bartkowicz L., Karczmarski J., Skrzyszewski J. 2010. Plantacje roślin energetycznych. Zakładanie i utrzymanie plantacji. Rośliny drzewiaste. (w:) Frączek J. (red.) Produkcja biomasy na cele energetyczne. PTIR, Kraków, s: 45 – 58. Paluch J. 2012. Wzrost i produkcyjność (w:) Skrzyszewski J (red.) Poradnik Leśnika serii Drzewa Polskich Lasów. Buk, Hodowla. 2012. PWRiL Warszawa Zabielski S. 1998. Plantacyjna uprawa drzew i krzewów szybko rosnących. AR Poznań. Zasady Hodowli Lasu. 2012. ORWLP w Bedoniu. Materiały przekazane na ćwiczeniach.
Efekty uczenia się:	Wiedza Zna zaawansowane metody i techniki postępowania hodowlanego oparte na wzorcach naturalnych oraz technologie intensyfikujące produkcję leśną. Wykazuje znajomość zaawansowanych metod planowania hodowlanego z wykorzystaniem narzędzi informatycznych. Umiejętności Analizuje problemy wpływające na rozwój i wartość lasu, również z wykorzystaniem narzędzi informatycznych . Wykazuje umiejętność doboru metod postępowania hodowlanego dla osiągnięcia zaplanowanych celów. Tworzy projekt planowania hodowlanego ze szczególnym uwzględnieniem pozaprodukcyjnych funkcji lasu w dużej skali przestrzennej. Potrafi ocenić słabe i mocne strony planowanych działań oraz oryginalność rozwiązań. Kompetencje społeczne Wykazuje znajomość działań zmierzających do ograniczenia ryzyka oraz skutki i społeczne konsekwencje stosowania planowanych metod postępowania. Ma świadomość konieczności określenia zadań priorytetowych służących osiągnięciu zamierzonego celu.
Metody i kryteria oceniania:	Ocena formująca sprawdzian wiedzy w ramach ćwiczeń praktycznych sprawdzian umiejętności: wykonania zadania obliczeniowego, czynności, wypracowania decyzji indywidualne zaliczenie projektu zaliczenie sprawozdania z ćwiczeń praktycznych (indywidualne i grupowe) ocena prezentacji ustnej, umiejętności wypowiedzi ustnej, ocena zaangażowania w dyskusji, umiejętności podsumowania, wartościowania ocena umiejętności pełnienia nałożonej funkcji w zespole Ocena końcowa egzamin pisemny ograniczony czasowo/wypowiedź pisemna (esej)

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.