Podstawy planowania przestrzennego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | I.PPP.SM.IISXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy planowania przestrzennego |
Jednostka: | Katedra Melioracji i Kształtowania Środowiska |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Podstawowym celem wykładów jest zapoznanie studentów z problematyką systemu planowania przestrzennego w Polsce, w szczególności z miejscowym planowaniem przestrzennym. |
Pełny opis: |
Podstawowym celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z systemem planowania przestrzennego w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem miejscowego planowania przestrzennego. Studenci posiada wiedzę i umiejetności z zakresu planowania miejscowego, w szczegolności dotyczącą aktów planistycznych, podstaw prawnych planowania, realizacji ponadlokalnych celów publicznych w planowaniu przestrzennym, decyzji o warunkach zabudowy terenu, decyji o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz wybranych studiów do planów przestrzennych. Ponadto posiądą umiejętność korzystania z rysunku i tekstu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. |
Literatura: |
1. Cymerman R. red. Podstawy planowania przestrzennego i projektowania urbanistycznego. WUWM Olsztyn 2010. 2. Kwaśniak P. Plan miejscowy w systemie zagospodarowania przestrzennego. Wyd. LexisNexis 2008. 3. Śleszyński P., Bański J., Degórski M., Komornicki T., Więckowski M. Stan zaawansowania planowania przestrzennego w gminach. PAN IGiPZ Warszawa 2007. 4. Gawroński K. 2007. Planowanie przestrzenne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem planowania miejscowego. Przegląd Geodezyjny, 11/2007. 5. Kozłowski S, Słysz K. i inni 2005. "Vademecum gospodarki przestrzennej", Wydawnictwo Instytutu Rozwoju Miast, II edycja, Kraków. 6. Niewiadomski Z. 2003. "Planowanie przestrzenne, zarys systemu", Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa. 7. Niewiadomski Z. 2005. "Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - komentarz", Wydawnictwo C .H.BECK Warszawa. 8. Piech J., Gawroński K.1997. Zagospodarowanie przestrzenne a strategia rozwoju gminy. Zeszyty Naukowe AR we Wrocławiu, Konferencje XIV, nr 312. 9. Ratajski L. 1973. Metodyka kartografii społeczno - gospodarczej. Wyd. PPWK, Warszawa. 10. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 z 2003 r. z późn. zm.). 11. Ustawa z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. nr 142, poz. 1591 z 2001 r. z późn. zm.). 12. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1977 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. nr 261, poz. 2603 z 2004r. z późn. zm.). 13. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity z 2008r. Dz. U. nr 25, poz. 150). 14. Ustawa z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. nr 89, poz. 414, tekst jednolity z dnia 21 listopada 2003r., Dz. U. nr 207, poz. 2016). 15. Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199, poz. 1227 z późn. zm.). 16. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. Nr 164. poz. 1587 z 2003 r.). |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA Ma uporządkowaną wiedzę obejmującą zagadnienia i uwarun-kowania prawne dotyczące systemu planowania przestrzennego i aspektów mających wpływ na podejmowane decyzje planistyczne. Zna struktury funkcjonalno-przestrzenne oraz modele wspomagające podejmowanie decyzji planistycznych. UMIEJĘTNOŚCI Umie określić zasady funkcjonowania i gospodarowania podsta-wowymi składnikami środowiska przyrodniczego oraz relacji zachodzących pomiędzy życiem społecznym a gospodarką i środowiskiem. Stosuje znane metody analityczne, statystyczne oraz techniki i narzędzia informatyczne do opisu zjawisk fizycznych i analizy danych o charakterze specjalistycznym, zbiera i interpretuje dane oraz formułuje odpowiednie wnioski. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się. Ma nawyk korzystania z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz posługiwania się zasadami krytycznego wniosko-wania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wy-konywaniem zawodu oraz ma świadomość ryzyka skutków działalności w rolnictwie i środowisku. Treści kształcenia Definicja przedmiotu, cele i zadania planowania przestrzennego, podstawa prawna planowania, instytucje planistyczne w Polsce. System planowania przestrzennego oraz jego ewolucja po transformacji ustrojowej, kryteria ładu przestrzennego, rozwój zrównoważony. Charakterystyka organów administracji publicznej w Polsce oraz ich zadania w odniesieniu do planowania i zagospodarowania przestrzennego. Systematyka planów przestrzennych w Polsce. Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju. Plany zagospodarowania przestrzennego województw. Proces miejscowego planowania przestrzennego w Polsce. Istota planowania miejscowego, podstawowe akty planistyczne. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Istota studium, problematyka, bieg formalno - prawny, kierunki zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Szczegółowa problematyka, przeznaczenie terenu, strefy polityki przestrzennej, oznaczenia na rysunku planu, zasady zagospodarowania, wyrysy i wypisy z planu. Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. |
Metody i kryteria oceniania: |
Kolokwium na ocenę. |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.