Kształtowanie i rozwój obszarów wiejskich
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | I.KSZROZ.NM.IISXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Kształtowanie i rozwój obszarów wiejskich |
Jednostka: | Katedra Melioracji i Kształtowania Środowiska |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Podstawowym celem wykładów i ćwiczeń jest zapoznanie studenta z problematyką inżynieryjnego kształtowania środowiska dla zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich. Zmiany ustrojowe rozpoczęte w Polsce w roku 1989 oraz integracja z UE stały się poważnym impulsem do poszukiwania nowych rozwiązań w zakresie kształtowania i rozwoju obszarów wiejskich. W obecnych warunkach społeczno-gospodarczych Polski obszary wiejskie mają do spełnienia wiele nowych funkcji, a procesy ich racjonalnego kształtowania muszą być wielokierunkowe i długofalowe. Aby rozwój obszarów wiejskich był wielofunkcyjny i zrównoważony musi dotyczyć równocześnie gospodarki, osadnictwa wraz z infrastrukturą oraz ochrony środowiska. |
Pełny opis: |
W roku 1992 w Polsce powstała nowa dyscyplina naukowa kształtowanie środowiska, która zastąpiła istniejącą dyscyplinę melioracje wodne. Kształtowanie środowiska jest nauką zajmującą się celami, metodami i sposobami służącymi kompleksowemu i zrównoważonemu rozwojowi obszarów wiejskich i rolnictwa, przewidywaniem skutków działalności w środowisku oraz poprawę jego stanu. W ujęciu węższym dyscyplina ta zajmuje się problemami środków technicznych, biologicznych i strukturalnych służących działalności człowieka w środowisku przyrodniczym przestrzeni wiejskiej. W obrębie dyscypliny kształtowanie środowiska podstawowym obiektem działań jest środowisko, natomiast technika i inne sposoby realizacji jakkolwiek ważne są tylko narzędziem do kształtowania środowiska. Kształtowanie środowiska jest to więc dostosowanie obszaru do określonych funkcji: gospodarki rolnej i leśnej, przemysłowej, mieszkaniowej, wypoczynkowej, eksploatacji surowców, komunikacji, handlu, usług i innych, jakie powinny (mogą) pełnić obszary wiejskie. Aby wymienione funkcje urzeczywistnić, potrzebne są konkretne przedsięwzięcia inżynierskie. W ujęciu praktycznym kształtowanie środowiska to proces inwestycyjny opracowany zgodnie z teorią systemów (inżynierii systemowej), w ramach którego na bazie planowania przestrzennego przez realizację przedsięwzięć techniczno - przyrodniczych z zakresu inżynierii środowiska przystosowujemy dany obszar do pełnienia założonych funkcji, które będą stanowić podstawę zrównoważonego rozwoju. WYKŁAD (10 h) ĆWICZENIA PROJEKTOWE (15 h) |
Literatura: |
1. Ziobrowski Z., Tomlinson G., 1998. Gospodarka przestrzenna gmin. Poradnik T. I, II i III. Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej. Oddz. Kraków. 2. Hopfer A., Urban M., 1977. Geodezyjne urządzenia terenów rolnych. Wyd. II, W-wa. 3. Brandyk T., Hawelka P., 1986. Ochrona i zrównoważony rozwój środowiska wiejskiego. SGGW W-wa. 4. Buchwald K., Engelhard W., 1975. Kształtowanie krajobrazu a ochrona przyrody. PWRiL, W-wa. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Wykazuje znajomość podstawowych metod i technik stosowanych w środowisku pozwalających wykorzystać i kształtować potencjał przyrody w celu poprawy jakości życia człowieka. Ma wiedzę na temat zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, zna systemy informatyczne do pozyskiwania, przetwarzania i udostępniania informacji o środowisku naturalnym. Umiejętności Potrafi wykorzystać metody inżynierii systemowej do rozwiązywania problemów technicznych, technologicznych i organizacyjnych związanych z ochroną i kształtowaniem obszarów wiejskich. Umie odczytać rysunki techniczne i geodezyjne, potrafi sporządzić dokumentację graficzną oraz opracować i wykorzystać w projektowaniu programy komputerowe, w tym oprogramowanie pakietu CAD i GIS. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych (platform informacyjnych, GIS, geoportalu) i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i selekcji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie. Kompetencje społeczne Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych oraz wykazuje aktywną postawę wobec problemów ochrony środowiska i kształtowania jego zasobów. Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżyniera, w tym jej wpływu na środowisko i związane w tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ćwiczenia projektowe Zaliczenie projektu (grupowe) - ocena wykonanego projektu oraz sprawdzian umiejętności i kompetencji społecznych. Wykład Egzamin pisemny (ograniczony czasowo) sprawdzający wiedzę. Ocena końcowa 55% oceny z ćwiczeń projektowych + 45% oceny z wykładów |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.