Kataster i gospodarka nieruchomościami II

Celem przedmiotu jest nauczenie studentów technik i technologii zakładania, prowadzenia i modernizacji katastru nieruchomości. Na wykładach podane są zasady, metody i technologie tworzenia i prowadzenia katastru nieruchomości. Zaś ćwiczenia mają za zadanie nauczenie praktycznych technik i sposobów zakładania katastru w klasyczny sposób oraz informatyczny. Student w czasie cyklu wykładów i ćwiczeń zapozna się całościowo z problematyką katastru gruntów.

Treści wykładów:

1. Klasyczne systemy informacyjne o gruntach i ich właścicielach. System katastru austriackiego i pruskiego (dokumentacja mapowa, opisowo-tabelaryczna, zasady i sposoby wykorzystania katastru). System katastru zamojskiego i jego spuścizna.

2. Podstawy prawne polskiej ewidencji gruntów i budynków (katastru). Struktura katastru i podstawowe pojęcia. Zasady założenia polskiego systemu. Kataster nieruchomości w Systemach Informacji o Terenie.

3. Charakterystyka baz danych dotyczących podmiotu i przedmiotu. Baza danych: działki ewidencyjnej, budynku, lokalu, danych podmiotowych.

4. Systematyka użytków gruntowych ujmowanych w części opisowej i mapowej.

5. Mapa klasyfikacji gruntów jako baza danych dotyczących klas bonitacyjnych gruntów.

6. Segregacja prawno – własnościowa baz danych podmiotowych i przedmiotowych: charakterystyka podmiotów prawnych ujętych w grupach i podgrupach rejestrowych, zasady powstania i rodzaje zasobów (Skarbu Państwa, województwa, powiatu i gminy), zasady opracowania rejestru gruntów, budynków i lokali, rejestr cen i wartości nieruchomości, dokumentacja opisowo-mapowa udostępniana zainteresowanym stronom.

7. Prawo własności do nieruchomości, akty prawne kształtujące prawo własności, instytucje prawa własności, dokumenty stwierdzające stan prawny nieruchomości.

8. Zasady ustalenia i regulacji stanu prawnego nieruchomości w powiązaniu z księgami gruntowymi i księgami wieczystymi. Księgi gruntowe, Księgi wieczyste, Nowe elektroniczne księgi wieczyste.

9. Prowadzenie katastru nieruchomości. Zasady prowadzenia katastru nieruchomości. Rodzaje zmian w podmiocie i przedmiocie władania (własności). Tryb zgłaszania zmian i ich wprowadzanie.

10. Pomiary uzupełniające dla celów prawnych aktualizujących bazy danych katastru nieruchomości. Metodyka ustalenia przebiegu granic prawnych działek ewidencyjnych w zależności od podkładu mapowego. Ustalenie przebiegu granic prawnych działek ewidencyjnych nieruchomości przejmowanych na cele publiczne pod inwestycje liniowe i powierzchniowe w oparciu o różne przepisy prawne. Metoda ustalenia granic prawnych działek ewidencyjnych (parcel) zajętych w przeszłości pod ciągi komunikacyjne. Metody pomiaru granic własności i użytków gruntowych.

11. Zasady nabywania nieruchomości na cele publiczne. Przekazywanie nieruchomości w wieczyste użytkowanie i trwały zarząd. Pierwokup i pierwszeństwo nabywania nieruchomości. Nabywanie nieruchomości rolnych, budynkowych i lokalowych w wyniku przetargu.

Treść ćwiczeń:

1. Posługiwanie się dokumentacją katastru austriackiego. Zasady określania współrzędnych arkusza triangulacyjnego. Obliczenie współrzędnych naroży sekcji szczegółowej. Obliczenie deformacji map katastralnych. Określenie współrzędnych trwałych punktów nawiązania.

2. Ustalenie właściciela nieruchomości przy wykorzystaniu części opisowej operatu katastru austriackiego dla następujących danych: nazwisko i imię właściciela, numer parceli.

3. Ustalenie wszelkich informacji o gruntach i ich właścicielach w oparciu o część opisową operatu katastru pruskiego.

4. Opracowanie mapy gleboznawczej klasyfikacji gruntów.

5. Opracowanie mapy ewidencji gruntów i budynków, na podstawie: zarysu pomiarowego, wykazu współrzędnych osnowy i obliczonych współrzędnych punktów załamania granic własności i naroży budynków.

6. Obliczenie powierzchni obrębu, kompleksów i działek przy użyciu specjalistycznych programów komputerowych oraz obliczenie wycinków użytków gruntowych i klas bonitacyjnych w działkach.

7. Przygotowanie informacji dotyczących prawa własności do nieruchomości wg obowiązujących grup rejestrowych.

8. Opracowanie rejestru gruntów i innych dokumentów pomocniczych w ujęciu klasycznym.

9. Przygotowanie danych i założenie części opisowej operatu ewidencji gruntów i budynków w systemie cyfrowym - program EGB 2000.

10. Prowadzenie operatu ewidencyjnego - aktualizacja danych, wprowadzanie zmian.

Pozycje książkowe:

• Fedorowski W. 1974. Ewidencja Gruntów. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych

• Hycner R. 2004. Podstawy katastru. Wydawnictwo AGH

• Malina R., Kowalczyk M. 2009. Geodezja Katastralna. Wydawnictwo Gall. Katowice.

• Źróbek S., Źróbek R., Kuryj J., 2006. Gospodarka nieruchomościami - z komentarzem do wybranych procedur. Wydawnictwo Gall. Katowice.

• Gaździcki J. 1995. Systemy katastralne. PPWK Warszawa.

• Śmiałowska – Uberman Z. 2003: „Kompendium wiedzy prawnej dla geodetów”, Wydawnictwo Gall, Katowice

• Cymerman R., Goraj S., Nowak A., Ofierska E., Przybyłowski K., Surowiec S. (red.) 1987. Ewidencja gruntów, PWN, Warszawa

• Surowiec St. 2002. Ewidencja gruntów i budynków. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski.

• Hopfer A. 2000 – Ewidencja Gruntów, budynków i sieci uzbrojenia terenu. Wyd. Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego, Olsztyn.

Akty normatywne:

• Ustawa z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287z pózn. zm.)

• Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków z dnia 29 marca 2001 roku (Dz. U. Nr 38, poz. 454 z pozn. zm.)

• Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 29 listopada 2013 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków. (Dz. U. z 2013 r poz. 1551)

• Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 o gospodarce nieruchomościami . (Dz. U. z 2010 r poz. 651 z pózn. zm.)

• Ustawa z dnia 4 marca 2010 o infrastrukturze informacji przestrzennej. (Dz. U. z 2010 r, Nr 76, poz. 489 z pózn. zm.)

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 2013 roku w sprawie zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach. (Dz. U. z 2013 r poz. 249)

Student ma ogólną i szczegółową wiedzę obejmującą zagadnienia katastru i gospodarki nieruchomościami z zakresu studiowanego kierunku studiów.

Student zna i wykorzystuje podstawowe i nowoczesne metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami z zakresu studiowanego kierunku studiów.

Student ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami potrafi pozyskiwać informacje z baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł oraz integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami potrafi posługiwać się nowoczesnymi technikami informatycznymi oraz metodami analitycznymi do realizacji typowych zadań inżynierskich, potrafi przeprowadzać pomiary i analizy komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym, potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich oraz potrafi ocenić istniejące rozwiązania techniczne.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować prosty system.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej oraz odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

Student w ramach katastru i gospodarki nieruchomościami potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.

Student ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej.

Zaliczenie na ocenę, egzamin pisemny po 2 semestrze.

brak praktyk zawodnych