Geodezyjne pomiary szczegółowe IV
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | I.GPS04.07L.NI.IGKGX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Geodezyjne pomiary szczegółowe IV |
Jednostka: | Katedra Geodezji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Przedmiot "Geodezyjne pomiary szczegółowe" prowadzony w ramach IV semestru studiów inżynierskich jest kontynuacją semestru III. Tematyka przedmiotu dotyczy zagadnień projektowania szczegółowych osnów geodezyjnych (poziomych i wysokościowych), zastosowania metody niwelacji trygonometrycznej do realizacji zadań geodezyjnych oraz pomiarów tachimetrycznych. Student powinien poznać m.in.: etapy i sposób projektowania osnów geodezyjnych jak również zasady praktycznej realizacji projektu, sposoby wyznaczania różnicy wysokości metodą niwelacji trygonometrycznej oraz różne zastosowania tej metody, zasady wykonania pomiaru tachimetrycznego oraz wykonania mapy sytuacyjno-wysokościowej. Student powinien również posiąść umiejętność obsługi różnych typów tachimetrów elektronicznych pod kątem ich wykorzystania w tachimetrii. |
Pełny opis: |
Tematyka wykładów obejmuje nastepujące zagadnienia szczegółowe: 1)Projektowanie osnów geodezyjnych: Instrukcje techniczne dotyczące osnów; Podział osnów geodezyjnych ze względu na wymiar; Podział osnów ze względu na rolę i znaczenie; Metody wyznaczania osnowy poziomej; Metody wyznaczania osnowy wysokościowej; Układy współrzędnych obecnie obowiązujące w Polsce; Poziom odniesienia dla pomiarów wysokościowych; Zastosowanie szczegółowej osnowy poziomej III klasy; Etapy projektowania osnowy; Etapy realizacji projektu osnowy; Sposoby wykorzystania istniejących punktów; Cel wywiadu terenowego; Kryteria projektowania ciągów poligonowych (długości, ilość boków itp.); Elementy konstrukcyjne osnów wysokościowych; Sposoby stabilizacji znaków wysokościowych; Lokalizacja punktów osnów wysokościowych i poziomych. 2) Niwelacja trygonometryczna: Co to jest n. trygonometryczna, na czym polega, od czego bierze nazwę?; Przewyższenie: co to jest, jak się oblicza?; Kąt pionowy, błąd miejsca zera; Wyznaczenie wysokości obiektu (wys. względna, bezwzględna); Wcięcie przestrzenne; Trygonometryczne ciągi wysokościowe; Ciąg sytuacyjno-wysokościowy; Metoda 3 statywów (zalety); Kiedy stosuje się niwelację trygonometryczną zamiast niwelacji geometrycznej? 3) Tachimetria: Co to jest tachimetria, co oznacza nazwa, do czego się stosuje?; Tachimetr, rodzaje tachimetrów; Tachimetry optyczne kreskowe; Tachimetry diagramowe (ogólnie); Zasada pomiaru tachimetrycznego; Etapy pomiaru tachimetrycznego; Wysokość pikiety; Podobieństwo tachimetrii do niwelacji powierzchniowej, różnice; Skład zespołu tachimetrycznego; Zestaw sprzętu do tachimetrii; Szkic tachimetryczny, co zawiera?; Mapa rzeźby terenu; Nowoczesne technologie w tachimetrii. 4)Tachimetry elektroniczne: Tachimetr elektroniczny, total station; Podstawowe cechy t.elektronicznych; Elementy budowy t. elektronicznych (różniące je od tach. opt.); Rejestracja, pomiar odległości, transmisja danych; Reflektor zwrotny, pomiary bezlustrowe; Znane firmy produkujące tachimetry elektroniczne; Programy wspomagające w t.elektronicznych; Libela elektroniczna; Szablony wyświetlania. Tematyka ćwiczeń obejmuje następujące zagadnienia: I. Projektowanie poziomej szczegółowej osnowy geodezyjnej - prace kameralne. II. Projektowanie wysokościowej szczegółowej osnowy geodezyjnej - prace kameralne. III. Niwelacja trygonometryczna, wyznaczenie wysokości budynku - prace terenowe i kameralne. IV. Wcięcie przestrzenne - prace terenowe i kameralne. V. Ciąg sytuacyjno-wysokościowy (metoda trzech statywów) - prace terenowe i kameralne. VI. Tachimetry elektroniczne - obsługa. VII. Tachimetria – prace terenowe i kameralne. |
Literatura: |
1) Jagielski A. 2003. Geodezja II – wykłady 2) Jagielski A. 2006. Przewodnik do ćwiczeń z Geodezji II 3) Lazzarini T. i in. 1990. Geodezja. Geodezyjna osnowa szczegółowa. PPWK Warszawa. 4) Inne dostępne podręczniki geodezyjne obejmujące tematykę przedmiotu. 5) Dodatkowo: Instrukcje geodezyjne (np. G-1, G-2, G-3, G-4, K-1) oraz Wytyczne techniczne. |
Efekty uczenia się: |
Student potrafi zdefiniować poznane zagadnienia oraz metody ich realizacji (pomiary, obliczenia). Student potrafi wskazać źródło potrzebnych informacji (np. standardy techniczne w formie instrukcji i wytycznych). Student potrafi zaplanować oraz zrealizować zadanie geodezyjne (prace polowe oraz kameralne). Student zna cel i przeznaczenie dokumentacji wytworzonej w wyniku realizacji zadania geodezyjnego. |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Sprawdziany pisemne wiedzy oraz umiejętności praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy (obliczenia geodezyjne) 2. Zaliczenia indywidualne sprawozdań z ćwiczeń praktycznych 3. Oceny indywidualne z zaangażowania w czasie zajęć 4. Zaliczenie ćwiczeń na podstawie ocen ze sprawdzianów, sprawozdań oraz zaangażowania 5. Egzamin ustny z zakresu semestru III i IV |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.