Budownictwo wiejskie

Omówienie zagadnień lokalizacyjnych, technologicznych, funkcjonalnych, materiałowo-konstrukcyjnych, technicznych i architektonicznych oraz ochrony środowiska związanych z projektowaniem i wznoszeniem nowoczesnego, budownictwa zagrodowego, agroturystycznego i obiektów budownictwa rolniczego dla produkcji zwierzęcej.

Zarys rozwoju budownictwa wiejskiego. Charakterystyka współczesnego budownictwa wiejskiego. Tradycyjne i ekologiczne podejście do budownictwa. Systematyka budownictwa wiejskiego. Czynniki związane z lokalizacją działki siedliskowej (przyrodnicze i ekonomiczne) wpływające na jej zagospodarowanie przestrzenne. Domy mieszkalne. Zadania nowoczesnego domu, wytyczne kierunkowe projektowania, program użytkowy, usytuowanie. Budynki inwentarskie. Wymagania środowiskowe i kształtowanie właściwego mikroklimatu w pomieszczeniach. Rozwiązania technologiczne i funkcjonalno-przestrzenne. Obiekty i urządzenia towarzyszące. Obiekty do magazynowania pasz i nawozów naturalnych oraz zagadnienia ochrony środowiska.

Wykłady:

Charakterystyka budownictwa wiejskiego w wybranych regionach Polski.

Rola agroturystyki w kształtowaniu budownictwa zagrodowego na obszarach wiejskich.

Uwarunkowania projektowe i technologiczno-budowlane związane z lokalizacją obiektów budownictwa wiejskiego.

Analiza funkcjonalno-przestrzenna obiektów budowlanych budownictwa wiejskiego.

Analiza rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych budynków na terenach wiejskich.

Kształtowanie mikroklimatu w obiektach budownictwa wiejskiego.

Ćwiczenia:

Wydanie i omówienie tematu referatu grupowego dotyczącego budownictwa regionalnego.

Wykonanie ćwiczenia rysunkowego dotyczącego projektowania zagospodarowania terenu.

Prezentacja referatów.

Wykonanie ćwiczenia rysunkowego dotyczącego projektowania budynków na terenach wiejskich.

Borcz Z. 1998. Architektura wsi. Wrocław.

Czerwinski T. 2008. Budownictwo ludowe w Polsce.

Ruszczyk G. 2009. Architektura drewniana w Polsce.

Chowaniec M. 1991. Budownictwo zagrodowe. Wyd. Politechniki Krakowskiej.

Neufert E. 1995. Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego. Warszawa.

Student zna i rozumie:

- branżowe przepisy prawne oraz normy i wytyczne do projektowania systemów, urządzeń, obiektów i konstrukcji stosowanych w budownictwie wiejskim.

- zagadnienia dotyczące podstawowych technologii i rozwiązań konstrukcyjnych stosowanych w budownictwie wiejskim.

Student umie i potrafi:

- interpretować i stosować znaki graficzne i symbole rysunkowe służące do oznaczania elementów wyposażenia budynków na rysunkach technicznych, stosować techniki rysunkowe służące do wyróżniania materiałów budowlanych na rysunkach oraz przygotować dokumentację projektową.

- przy projektowaniu budownictwa wiejskiego integrować interdyscyplinarną wiedzę oraz stosować podejście systemowe związane z ochroną i kształtowaniem obszarów wiejskich.

- pracować w zespole nad przygotowaniem prezentacji dotyczącej problematyki budownictwa wiejskiego oraz przygotowywać wystąpienie publiczne.

Student jest gotów:

- ciągłego śledzenia zmian w uregulowaniach prawnych dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Wykład. Zaliczenie pisemne ograniczone czasowo; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 51% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania:

< 51% – niedostateczny (2,0),

51–60 – dostateczny (3,0),

61–70 – dostateczny plus (3,5),

71–80 – dobry (4,0),

81–90 – dobry plus (4,5),

91–100 – bardzo dobry (5,0).

Udział oceny z zaliczenia wykładów w ocenie końcowej wynosi 25%.

Ćwiczenia. Zaliczenie zadanych ćwiczeń rysunkowych i wygłoszenie referatu: na ocenę pozytywną należy prawidłowo wykonać ćwiczenia projektowe oraz wygłosić referat grupowy. Udział oceny z zaliczenia ćwiczeń projektowych w ocenie końcowej wynosi 75%.