Podstawy nutrigenomiki

Skrócony opis przedmiotu (max. 1000 znaków ze spacjami – ok. ½ strony)

Celem przedmiotu jest omówienie definicji nutrigenomiki, a w szczególności relacji składnik pokarmowy – ekspresja genów, a także metod stosowanych w badaniach nutrigenomicznych (transkryptomika, proteomika, metabolomika). W ramach ćwiczeń omawiane i wykonywane będą przykłady analiz nutrigenomicznych stosowanych w żywieniu ludzi i zwierząt.

Tematyka przedmiotu obejmuje:

1. Nutrigenomika – definicje, podstawowe pojęcia. Dogmaty i ograniczenia nutrigenomiki

2. Podstawowe narzędzia i metody stosowane w nutrigenomice

3. Przykłady badań nutrigenomicznych

4. Inne aspekty nutrigenomiki (aspekty prawne). „Żywienie zgodne z genami” ?

5. Nutrigenomika – możliwości zastosowania w hodowli i chowie zwierząt gospodarskich

6. Procesy biotechnologiczne w produkcji pasz i żywieniu zwierząt

7. Techniki molekularne w badaniach żywieniowych

8. Metoda PCR i Metoda Real time PCR – ćwiczenia praktyczne

9. Analiza i możliwości zastosowania biotechnologicznych dodatków paszowe dla zwierząt

Nutritional genomics. Discovering the Path to Personalized Nutrition. 2006. Kaput J., Rodriguez R. L. Wiley- Interscience; Nutritional genomics. Impact on Health and Disease. 2006. Brigelius-Flohé r., Joost H. G. Wiley- VCH; Wydawnictwa „Biotechnology in the feed industry”(Alltech, USA)

Wiedza:

- Definiuje pojęcia związane z nutrigenomią

- Zna narzędzia i metody stosowane w nutrigenomice oraz techniki molekularne stosowane w badaniach żywieniowych

- Zna i opisuje procesy biotechnologiczne stosowane w produkcji pasz i dodatków paszowych

Umiejętności:

- Dobiera odpowiednie techniki molekularne do badań żywieniowych

- Stosuje biotechnologiczne dodatki w dawkach i mieszankach dla zwierząt

Kompetencje społeczne:

- Postępuje zgodnie z zasadami etyki (np. przy doświadczeniach)

- Potrafi pracować w zespole i jest odpowiedzialny za efekty pracy całej grupy

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia.

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0), ponad dobrej (4,5) i bardzo dobrej (5,0).

Nie dotyczy