Wykorzystanie markerów genetycznych w hodowli zwierząt

Zwiększająca się systematycznie pula markerów genetycznych oraz pojawienie się nowych metod ich identyfikacji jest niezwykle istotnym źródłem informacji coraz częściej wykorzystywanym w praktyce hodowlanej.

Celem przedmiotu będzie zapoznanie studentów z rodzajami markerów genetycznych, metodami ich oznaczania, wykorzystaniem poszczególnych typów markerów

w identyfikacji osobniczej u poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich, powiązanie markerów genetycznych z cechami ilościowymi organizmu, wykorzystaniem markerów w selekcji. W ramach ćwiczeń studenci będą mogli m.in. samodzielnie wykonać oznaczenia immunologiczne, elektroforetyczne czy też z zakresu genetyki molekularnej.

Szczegółowa tematyka przedmiotu:

Klasyfikacja i rodzaje markerów genetycznych

Grupy krwi u zwierząt gospodarskich i ich wykorzystanie w praktycznej hodowli

Allotypia immunoglobulin i lipoproteidów u zwierząt gospodarskich i ich wykorzystanie

Genetyczny polimorfizm białek mleka i surowicy krwi i ich praktyczne wykorzystanie

Wpływ głównego kompleksu zgodności tkankowej na podatność lub odporność zwierząt na choroby

Polimorfizm DNA, geny o dużym efekcie fenotypowym (mojor genes), mikromacierze DNA i ich zastosowanie w hodowli i ocenie genomowej wartości hodowlanej zwierząt gospodarskich

Polimorfizm chromosomowy

Zasady pracy w laboratorium, przepisy BHP, obsługa aparatury wykorzystywanej w trakcie ćwiczeń. Metody oznaczania markerów genetycznych, oznaczanie grup krwi za pomocą testu hemolizy

Wprowadzenie do elektroforezy, oznaczenia elektroforetyczne białek surowicy krwi

Określenie polimorfizmu białek mleka na podstawie elektroforetycznego rozdział

Oznaczanie wybranych polimorficznych genów mających wpływ na cechy użytkowe jak i zdrowie zwierząt gospodarskich z wykorzystaniem różnych odmian techniki PCR

Oznaczanie polimorficznych sekwencji DNA wykorzystywanych w określaniu pochodzenia zwierząt

Zastosowanie technik cytogenetycznych w analizie kariotypu zwierząt gospodarskich

Charon K., Świtoński M. Genetyka i genomika zwierząt. PWN W-wa 2012.

Zwierzchowski i wsp. Biotechnologia Zwierząt. PWN W-wa 1997.

Brown T.A. Genomy. PWN W-wa 2016.

Avise A.C. Markery molakularne, historia naturalna i ewolucja. WUW 2008.

Gołąb J., Jakubisiak M. Immunologia. PWN W-wa 2013.

Słomski R. Analiz DNA. Teoria i praktyka. WUP Poznań 2011.

Posiada wiedzę o rodzajach markerów genetycznych wykorzystywanych w praktyce hodowlanej, klasyfikuje markery genetyczne ze względu na ich budowę i sposób identyfikacji, charakteryzuje allotypię immunoglobulin i lipoproteidów, polimorfizm markerów klasy I i potrafi podać ich praktyczne zastosowanie w hodowli zwierząt gospodarskich. Charakteryzuje markery genetyczne wynikające z polimorfizmu DNA w różnych obrębach genomowego DNA oraz polimorfizmu chromosomowego.

Potrafi zidentyfikować polimorfizm białek mleka, surowicy krwi i erytrocytów stosując proste badania immunochemiczne oraz elektroforezę w żelu skrobiowym lub poliakrylamidowym

Potrafi zidentyfikować polimorfizm DNA w różnych fragmentach genomowego DNA przy użyciu metody PCR i jej odmian

Umie zastosować podstawowe techniki cytogenetyczne w analizie kariotypu zwierząt gospodarskich. Potrafi pracować w grupie i kierować zespołem wykonującym analizy laboratoryjne

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, dostrzega możliwość wykorzystania wiedzy i badań z zakresu identyfikacji markerów genetycznych w praktyce hodowlanej oraz ma świadomość konsultacji pomiędzy nauką a praktyką

sprawozdanie z prac laboratoryjnych, test jednokrotnego wyboru

Kryteria oceny:

Na ocenę 2 <55%

Na ocenę 3 55-60%

Na ocenę 3,5 61-70%

Na ocenę 4 71-80%

Na ocenę 4,5 81-90%

Na ocenę 5 >90%