Biologiczne i fizjologiczne przystosowanie przeżuwaczy do wypasu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.KBZ.PRZE9.SM.HZOUY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Biologiczne i fizjologiczne przystosowanie przeżuwaczy do wypasu |
Jednostka: | Katedra Żywienia, Biotechnologii Zwierząt i Rybactwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom zagadnień dotyczących utrzymania bioróżnorodności i zasad kształtowania krajobrazu. W ramach przedmiotu studenci zostaną zapoznani z metodami ochrony krajobrazu zgodnymi z zasadami ekorozwoju. Wypas zwierząt trawożernych w Europie jest ważnym elementem ochrony krajobrazu, gdyż zapobiega negatywnym zmianą florystycznym i pozwala na zachowanie wielu cennych gatunków roślin. Gospodarka pasterska na terenach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, które dotyczą zwłaszcza rejonów górskich postrzegana jest jako działalność proekologiczna chroniąca użytkowana przestrzeń przed degradacją. |
Pełny opis: |
Charakterystyka przystosowania zwierząt trawożernych do wypasu ( przeżuwacze, monogastryczne) Wypas przeżuwaczy jako element zachowania różnorodności biologicznej w Europie Ochrona nieleśnych kompleksów łąkowo pastwiskowych na terenach Parków Narodowych Ochrony najcenniejszych zbiorowisk nieleśnych Jury Krakowsko- Częstochowskiej Zasady prowadzenie wypasu ekstensywnego owiec w Polsce Wartości ekologiczne i kulturowe terenów górskich Europy Formy ochrony półnaturalnych siedlisk (hal, łąk i polan górskich) charakterystycznych dla krajobrazu Karpat oraz gatunków z nimi związanych Możliwości powiązania ochrony przyrody z działalnością człowieka |
Literatura: |
1. Drożdż A. Góra-Drożdż E. 1998. Znaczenie owczarstwa górskiego dla zrównoważonego rozwoju regionów górskich. Wiadomości Ziem Górskich, PTRZG Zeszyt 7 (11) s. 137-141. 2. Pasterstwo Karpackie . Praca Zbiorowa. Wyd. UNEP/GRiD Warszawa 1. Wypas wspólnotowy a zdrowie zwierząt. praca zbiorowa. Wyd. Instytut Botaniki. PAN. Kraków. 2006 2. Musiał W., Wierzchoś E., Molik E., Tyran E. Miejsce wypasu i gospodarki owczarskiej w koncepcji rozwoju zrównoważonego. Kraków 2004 pp 145 (pp. 8). 3. Caballero R., Riseth J.A., Laba N., Tyran E., Musiał W., Molik E., Boltshauser A., Hoffstetter P., Gueydon A., Roleder N., Hoffman H., Moreira B.M., Coelho I.S., Brito O. and Gil A. 2007. Comparative typology in six european low-intensity system of grassland management. Adv. in Agron. Vol 96, 351-420. |
Efekty uczenia się: |
Wskazuje systemy chowu owiec sprzyjające zachowaniu dobrostanu i uzyskiwania dobrej jakości produktów Dobiera odpowiednie technologie produkcji owczarskiej organizuje chów i hodowle owiec zgodnie czasami dobrostanu i uwarunkowaniami behawioralnymi samodzielnie podejmuje decyzje i potrafi współpracować w zespole ma świadomość postępowania zgodnie z zasadami dotyczącymi etyki pracy zawodowej |
Metody i kryteria oceniania: |
kolokwium pisemne |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.