Hodowla zwierząt futerkowych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.DFZ.HODZF.NI.HZONX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Hodowla zwierząt futerkowych |
Jednostka: | Zakład Hodowli Trzody Chlewnej i Drobnego Inwentarza |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
W ramach przedmiotu przedstawione zostaną problemy fermowej hodowli licznych gatunków zwierząt futerkowych, hodowanych w Polsce. Omówiona zostanie ich biologia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na cechy i wartość skór. Studenci nauczą się rozpoznawać skóry różnych gatunków zwierząt, oceniać jakość okrywy włosowej i omawiać wpływające na nie czynniki. Zapoznają się z problemami hodowlanymi: budownictwem fermowym, niezbędnym wyposażeniem klatek, także z zapotrzebowaniem pokarmowym i żywieniem, biologią rozrodu i jego prowadzeniem w praktyce, metodami jego wspomagania oraz sposobami odchowu młodych. Omówione zostaną zagadnienia pracy hodowlanej prowadzonej w fermach hodowlanych: metody selekcji, ocena pokroju, dobór zwierząt do kojarzeń. W ramach profilaktyki weterynaryjnej - zapoznani zostaną z problemami zdrowotnymi zwierząt i niezbędnymi działaniami profilaktycznymi. Zapoznają się ze sposobami pozyskiwania skór, ich wstępną konserwacją i przygotowaniem do sprzedaży. |
Pełny opis: |
Gospodarcze znaczenie hodowli zwierząt futerkowych. Kierunki produkcji i hodowlane gatunki zwierząt futerkowych. Praca hodowlana. Zasada dokonywania licencji. Dobrostan i choroby zwierząt futerkowych i prewencja stosowana na fermach. Populacje zwierząt futerkowych objęte ochroną zasobów genetycznych. Ekologiczna rola ferm zwierząt futerkowych. Metody biotechnologiczne stosowane w rozrodzie zwierząt futerkowych. Zaliczenie Budowa włosa i skóry. Struktura i cechy okrywy włosowej. Przegląd i rozpoznawanie skór zwierząt futerkowych. Określanie dojrzałości okrywy włosowej, ubój oraz wstępna obróbka skór. Selekcja i dobór par do rozpłodu. Obliczanie współczynnika spokrewnienia i inbredu. Lokalizacja ferm zwierząt futerkowych, budownictwo i wyposażenie ferm.. Prezentacja metod pozyskiwania i obróbki skór. Prewencja weterynaryjna stosowana na fermach zwierząt futerkowych. Zasady żywienia zwierząt futerkowych. Układanie dawek pokarmowych. Rozród zwierząt futerkowych. Zaliczenie |
Literatura: |
Barabasz B., Bieniek J.: Króliki. Towarowa Produkcja Mięsna. PWRiL, Warszawa, 2003 Barabasz B., Bieniek J.: Króliki. Rexy– użytkowanie futerkowe. PWRiL, Warszawa, 2008 Barabasz B.: Jenoty. Chów i hodowla. PWRiL, Warszawa, 2007 Barabasz B.: Szynszyle. Chów fermowy. PWRiL, Warszawa 2008 Bielański P., Kowalska D.: Króliki. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa, 2007 Bielański P. Niedźwiadek S., Zając J. Chów królików. Wydawnictwo Fundacji Rozwój SGGW, Warszawa, 2002 Cholewa R.: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wydawnictwo AR Poznań, 2000 Cholewa R., Frindt A., Scheuring W., Szeleszczuk O.: Chów i hodowla nutrii. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa 2000 Jarosz S.: Hodowla zwierząt futerkowych. PWN, Warszawa – Kraków 1993. Kostro K., Gliński Z.: Choroby królików. Podstawy chowu i hodowli. PWRiL, Warszawa, 2005 Kuźniewicz J., Filistowicz A.: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wydawnictwo AR Wrocław, 1999 Praca zbiorowa pod red. Glińskiego Z.: Podstawy hodowli lisów i norek. Profilaktyka i zwalczanie chorób. PWRiL, Warszawa, 2002 Praca zbiorowa pod red. Gugołka A.: Zalecenia żywieniowe I wartość pokarmowa pasz. Zwierzęta futerkowe. IFiŻZ PAN Jabłonna, 2011 Praca zbiorowa pod red. Jarosza S.: Normy żywienia mięsożernych i roślinożernych zwierząt futerkowych. IFiŻZ PAN Jabłonna, 1994 |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA Student posiada szczegółową wiedzę z zakresu hodowli i chowu zwierząt futerkowych. Zna gospodarcze znaczenie hodowli zwierząt futerkowych i perspektywy jej rozwoju. Student zna charakterystykę i pochodzenie poszczególnych gatunków zwierząt futerkowych. Opisuje podstawowe rasy i typy użytkowe zwierząt. Student potrafi zdefiniować metody chowu i hodowli oraz technologie produkcji wpływające na jakości skór zwierząt futerkowych. Jest w stanie opisać parametry okrywy włosowej i zna zasady ich klasyfikacji. Student potrafi scharakteryzować wymagane przez zwierzęta warunki zoohigieniczne z zachowaniem ich dobrostanu oraz wymienić elementy podstawowego wyposażenia ferm. Student zna zasady i techniki żywienia zwierząt futerkowych szczególnie mięsożernych i potrafi je wytłumaczyć. Opisuje metody produkcji i oceny karmy oraz obliczyć zasoby paszowe. Student rozumie zasady organizowania pracy hodowlanej na fermie zwierząt futerkowych, zna wzorce oceny pokroju oraz czynniki warunkujące umaszczenie okrywy włosowej. Rozumie zasadę funkcjonowania programu ochrony zasobów genetycznych zwierząt futerkowych. Student potrafi wymienić czynniki wpływające na parametru rozrodu zwierząt futerkowych. Opisuje i definiuje podstawowe zagadnienia i zależności wpływające na jego efektywność. Jest w stanie scharakteryzować stosowane metody wspomagania rozrodu zwierząt. Potrafi wymienić najgroźniejsze choroby zwierząt futerkowych. Zna zasady BHP obowiązujące na fermach zwierząt futerkowych. Zna zasady i przepisy dotyczące uboju zwierząt. UMIEJĘTNOŚCI Student rozpoznaje poszczególne gatunki, rasy i odmiany barwne zwierząt futerkowych i ich skóry. Potrafi scharakteryzować ich okrywy włosowe. Umie analizować sytuacje panującą na światowym runku skór futerkowych. Potrafi określić umaszczenie potomstwa w zależności od odmiany barwnej rodziców. Student umie zaprojektować i zaplanować pracę na fermie zwierząt futerkowych z uwzględnieniem obrotu stada. Potrafi wykonać projekt fermy uwzględniając odpowiednią technologię wymagania środowiskowe i specyfikę gatunku. Potrafi oceniać potrzeby pokarmowe zwierząt z uwzględnieniem pory roku i stanu fizjologicznego. Oceniać jakość pasz, odpowiednio je konserwować, bilansować i przygotować dawki pokarmowe oraz obliczyć preliminarz pasz. Student potrafi wskazać i przeprowadzić odpowiednią metodą ocenę wartości hodowlanej zwierząt. Dobrać metodę selekcji zwierząt kierując się ich cechami fenotypowymi i dokumentacją hodowlaną. Umie postępować ze zwierzętami objętymi programem ochrony zasobów genetycznych. Student potrafi przygotować zwierzęta do sezonu rozrodczego, potrafi opracować plan kopulacji, interpretuje zachowania behawioralne zwierząt w świetle praw fizjologicznych. Umie prawidłowo przeprowadzić rozpłód zwierząt. Posługuje się dostępnymi metodami w celu optymalizacji procesów reprodukcji wykorzystując metody biotechnologiczne. Student potrafi prawidłowo zorganizować pozyskiwanie skór i przeprowadzić wstępną ich obróbkę i klasyfikację oraz przygotować do sprzedaży. Student potrafi oceniać dobrostan zwierząt, rozpoznawać pierwsze symptomy chorobowe i podstawowe jednostki chorobowe oraz stosować odpowiednia prewencję weterynaryjną. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Samodzielnie wykazuje aktywną postawę w zakresie samokształcenia i wyszukuje informacji pozwalających na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Student ma świadomość potrzeby konsultacji pomiędzy nauką a praktyką. Student jest świadom odpowiedzialności za powierzone mienie i podejmowane decyzje zawodowe. Dba o bezpieczeństwo własne i osób pracujących na fermie zwierząt futerkowych. Student ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję wysokiej jakości skór futerkowych. Rozumie znaczenie dobrostanu zwierząt oraz wpływ hodowli na kształtowanie i stan środowiska naturalnego. Student ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności związanej z użytkowaniem zwierząt i produkcja skór futerkowych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie ćwiczeń na podstawie trzech indywidualnych prac i obecności. Zaliczenie przedmiotu egzamin - test wyboru. 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie, co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia. Średnio 61-70% 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0) Średnio 71-80%, ponad dobrej (4,5) Średnio 81-90% i bardzo dobrej (5,0) Średnio >90%. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.