Praktyka zawodowa

Cel praktyk:

• szczegółowe zapoznanie się studentów z technologią i organizacją procesów produkcyjnych w gospodarstwie

• wdrożenie studentów do samodzielnego obserwowania zjawisk biologicznych, ich interpretacja i ocena na przesłankach naukowych

• branie udziału w jak największej liczbie prac wykonywanych w gospodarstwie, uczestniczenie w ich organizowaniu i technicznym wykonaniu. Student powinien umieć poprawnie ocenić jakość i wydajność wykonywanych prac

Praktyka zawodowa na studiach stacjonarnych trwa 9 tygodni i jest podzielona na dwa etapy (5 i 4 tygodnie). Praktyka powinna zakończyć się do 15 września roku akademickiego, w którym praktyka jest przewidziana w programie studiów (po II i III roku studiów).

Praktyka może się odbywać w gospodarstwach rolnych prywatnych lub stacjach doświadczalnych, które charakteryzują się wysokim poziomem produkcji zwierzęcej. Praktyka częściowo lub w całości może także odbywać się w gospodarstwach rolnych za granicą.

Podczas praktyki student powinien poznać, co najmniej dwa kierunki produkcji zwierzęcej w tym obowiązkowo jeden z kierunków produkcji tzw. podstawowej tj. chów bydła lub chów trzody chlewnej (4 tygodnie) oraz, do wyboru, jeden z kierunków uzupełniających takich jak konie, drób, zwierzęta futerkowe, owady użytkowe itp.

Praktyki mogą się odbywać w gospodarstwach posiadających minimum: bydło - 15 krów mlecznych, świnie - 10 macior, owce - 50 matek, drób - ferma, konie stado lub stadnina, pasieka - 10 pni. Ponadto student może odbyć 2 tygodnie praktyki w ZOO, u lekarza weterynarii leczącego zwierzęta gospodarskie.

Gospodarstwo, w którym odbywa się praktyka winno spełniać następujące kryteria:

o gwarancja realizacji programu

o zapewnienie zakwaterowania

o podpisana umowa - porozumienie pomiędzy Uczelnią i prowadzącym praktykę

Studenci podczas odbywania praktyki winni poznać praktycznie następujące zagadnienia:

o rasy i typy użytkowe zwierząt hodowanych w gospodarstwie

o rozród zwierząt – dobór osobników do rozpłodu, żywienie i postępowanie z samicami podczas ciąży, przygotowanie do porodu i ewentualne udzielenie pomocy

o odchów młodzieży

o żywienie zwierząt z uwzględnieniem gatunku, płci, wieku i stanu fizjologicznego

o pasze stosowane w gospodarstwie

o warunki utrzymania i pielęgnacji zwierząt gospodarskich

o profilaktyka, występowanie i zwalczanie chorób

o organizacja produkcji zwierzęcej, zatrudnienie, stopień mechanizacji, dokumentacja zootechniczna, znakowanie zwierząt, ocena wartości użytkowej

zna biologię wybranych gromad kręgowców i bezkręgowców oraz, funkcjonowanie ekosystemów, zasady ochrony przyrody i środowiska

zna zasady funkcjonowania rynku, zasady ekonomiki i rachunku ekonomicznego w przedsiębiorstwie,

zna podstawy szczegółowej uprawy roślin w powiązaniu z produkcją zwierzęcą, opisuje znaczenie użytków zielonych w produkcji pasz i ochronie środowiska

Zna podstawowe zasady żywienia zwierząt, metody produkcji i oceny pasz oraz obliczania zasobów paszowych; posiada wiedzę na temat specyfiki żywienia zwierząt w zależności od stanu fizjologicznego

zna zasady obchodzenia się ze zwierzętami i ich pielęgnacji; potrafi zdefiniować kryteria i uwarunkowania dobrostanu zwierząt oraz higieny, profilaktyki i prewencji weterynaryjnej w produkcji zwierzęcej,

posiada szczegółową wiedzę z zakresu podstawowych gatunków, ras i typów użytkowych zwierząt ich hodowli, chowu oraz technologii produkcji i wymagań środowiskowych

zna zasady skupu i klasyfikacji zwierząt rzeźnych i produktów zwierzęcych oraz metody przetwórstwa i oceny jakości surowców pochodzenia zwierzęcego

zna zasady prowadzenia pracy hodowlanej opartej na dokumentacji , oraz zależności i zasady obowiązujące w procesie zarządzania stadem poszczególnych gatunków zwierząt;

ma podstawową wiedzę w zakresie biotechnologii rozrodu zwierząt opisuje i definiuje podstawowe zagadnienia dotyczące rozrodu zwierząt i zależności wpływające na jego efektywność

posiada wiedzę na temat czynników i zależności wpływających na efektywność procesów produkcji i reprodukcji w stadzie zwierząt;

Potrafi ocenić typ, rasę i wartość użytkową poszczególnych ras zwierząt gospodarskich

Potrafi ocenić jakość surowców pochodzenia zwierzęcego,

Planuje działania minimalizujące zagrożenia wynikające z produkcji zwierzęcej dla środowiska naturalnego

wykonuje plany użytkowe infrastruktury dla zwierząt; ocenia wymagania środowiskowe poszczególnych grup wiekowych i produkcyjnych zwierząt ,

potrafi stworzyć zwierzętom warunki utrzymania, które zapewnią prawidłowy wzrost, rozwój i reprodukcję

Jest aktywny w samokształceniu i zdobywaniu nowej wiedzy oraz zdeterminowany w zakresie upowszechniania i wdrażania jej do praktyki hodowlanej

Jest kreatywny w pracy indywidualnej i zespołowej oraz otwarty na nowe idee

ma świadomość potrzeby konsultacji pomiędzy nauką a praktyką

Praktyka jest zaliczana na podstawie złożonego egzaminu, •po uprzednim zaakceptowaniu dziennika praktyk i uzyskania pozytywnych opinii z miejsc praktyki.