Hodowla zwierząt futerkowych

W ramach przedmiotu przedstawione zostaną problemy fermowej hodowli licznych gatunków zwierząt futerkowych, hodowanych w Polsce. Omówiona zostanie ich biologia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na cechy i wartość skór. Studenci nauczą się rozpoznawać skóry różnych gatunków zwierząt, oceniać jakość okrywy włosowej i omawiać wpływające na nie czynniki. Zapoznają się z problemami hodowlanymi: budownictwem fermowym, niezbędnym wyposażeniem klatek, także z zapotrzebowaniem pokarmowym i żywieniem, biologią rozrodu i jego prowadzeniem w praktyce, metodami jego wspomagania oraz sposobami odchowu młodych. Omówione zostaną zagadnienia pracy hodowlanej prowadzonej w fermach hodowlanych: metody selekcji, ocena pokroju, dobór zwierząt do kojarzeń. W ramach profilaktyki weterynaryjnej - zapoznani zostaną z problemami zdrowotnymi zwierząt i niezbędnymi działaniami profilaktycznymi. Zapoznają się ze sposobami pozyskiwania skór, ich wstępną konserwacją i przygotowaniem do sprzedaży.

Lp Treści programowe*

1. Gospodarcze znaczenie hodowli zwierząt futerkowych.

2. Charakterystyka odmian barwnych mięsożernych zwierząt futerkowych.

3. Charakterystyka odmian barwnych roślinożernych zwierząt futerkowych.

4. Praca hodowlana, warunki dokonywania oceny fenotypu zwierząt futerkowych.

5. Praca hodowlana c.d. Spokrewnienie i inbred w hodowli zwierząt futerkowych.

6. Populacje zwierząt futerkowych objęte programem ochrony zasobów genetycznych.

7. Dobrostan na fermach zwierząt futerkowych.

8. Charakterystyka pasz stosowanych w żywieniu tych zwierząt.

Zasady żywienia mięsożernych zwierząt futerkowych.

9. Zasady żywienia roślinożernych zwierząt futerkowych.

10. Sezonowe zmiany okrywy włosowej i dojrzewanie okrywy włosowej.

11. Czynniki wpływające na rozród zwierząt futerkowych.

12. Metody biotechnologiczne wspomagające rozród zwierząt futerkowych.

13. Odchów młodzieży.

14. Choroby występujące u zwierząt futerkowych.

15. Perspektywy rozwoju hodowli zwierząt futerkowych w Polsce i na świecie.

16. Dziko żyjące i hodowlane gatunki zwierząt futerkowych.

17. Budowa włosa i skóry. Struktura i cechy okrywy włosowej.

18. Genetyczne podstawy dziedziczenia umaszczenia.

19. Metody selekcji, metody kojarzeń. Dobór par do rozpłodu.

20. Metody uboju i wstępnej obróbki skór zwierząt futerkowych.

21. Zajęcia terenowe – IZ PIB w Balicach, ZZD Chorzelów

22. Układanie dawek pokarmowych dla psowatych

23. Układanie dawek pokarmowych dla łasicowatych.

24. Budownictwo fermowe i lokalizacja ferm.

25. Profilaktyka na fermach zwierząt futerkowych.

26. Rozpłód mięsożernych zwierząt futerkowych.

27. Rozpłód roślinożernych zwierząt futerkowych.

28. Rozpoznawanie skór zwierząt futerkowych.

29. BHP na fermach zw. futerkowych. Zaliczenie ćwiczeń.

Barabasz B., Bieniek J.: Króliki. Towarowa Produkcja Mięsna. PWRiL, Warszawa, 2003

Barabasz B., Bieniek J.: Króliki. Rexy– użytkowanie futerkowe. PWRiL, Warszawa, 2008

Barabasz B.: Jenoty. Chów i hodowla. PWRiL, Warszawa, 2007

Barabasz B.: Szynszyle. Chów fermowy. PWRiL, Warszawa 2008

Bielański P., Kowalska D.: Króliki. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa, 2007

Bielański P. Niedźwiadek S., Zając J. Chów królików. Wydawnictwo Fundacji Rozwój SGGW, Warszawa, 2002

Cholewa R.: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wydawnictwo AR Poznań, 2000

Cholewa R., Frindt A., Scheuring W., Szeleszczuk O.: Chów i hodowla nutrii. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa 2000

Jarosz S.: Hodowla zwierząt futerkowych. PWN, Warszawa – Kraków 1993.

Kostro K., Gliński Z.: Choroby królików. Podstawy chowu i hodowli. PWRiL, Warszawa, 2005

Kuźniewicz J., Filistowicz A.: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wydawnictwo

Wiedza

Student posiada szczegółową wiedzę z zakresu hodowli i chowu zwierząt futerkowych. Zna gospodarcze znaczenie hodowli zwierząt futerkowych i perspektywy jej rozwoju.

Student zna charakterystykę i pochodzenie poszczególnych gatunków zwierząt futerkowych. Opisuje podstawowe rasy i typy użytkowe zwierząt. Student potrafi zdefiniować metody chowu i hodowli oraz technologie produkcji wpływające na jakości skór zwierząt futerkowych. Jest w stanie opisać parametry okrywy włosowej i zna zasady ich klasyfikacji.

Student potrafi scharakteryzować wymagane przez zwierzęta warunki zoohigieniczne z zachowaniem ich dobrostanu oraz wymienić elementy podstawowego wyposażenia ferm.

Student zna zasady i techniki żywienia zwierząt futerkowych szczególnie mięsożernych i potrafi je wytłumaczyć. Opisuje metody produkcji i oceny karmy oraz obliczyć zasoby paszowe.

Student rozumie zasady organizowania pracy hodowlanej na fermie zwierząt futerkowych, zna wzorce oceny pokroju oraz czynniki warunkujące umaszczenie okrywy włosowej. Rozumie zasadę funkcjonowania programu ochrony zasobów genetycznych zwierząt futerkowych

Student potrafi wymienić czynniki wpływające na parametru rozrodu zwierząt futerkowych. Opisuje i definiuje podstawowe zagadnienia i zależności wpływające na jego efektywność. Jest w stanie scharakteryzować stosowane metody wspomagania rozrodu zwierząt.

Potrafi wymienić najgroźniejsze choroby zwierząt futerkowych. Zna zasady stosowania profilaktyki weterynaryjnej oraz zasady BHP obowiązujące na fermach zwierząt futerkowych. Zna zasady i przepisy dotyczące uboju zwierząt.

Umiejętności

Student rozpoznaje poszczególne gatunki, rasy i odmiany barwne zwierząt futerkowych i ich skóry. Potrafi scharakteryzować ich okrywy włosowe. Umie analizować sytuacje panującą na światowym runku skór futerkowych. Potrafi określić umaszczenie potomstwa w zależności od odmiany barwnej rodziców.

Student umie zaprojektować i zaplanować pracę na fermie zwierząt futerkowych z uwzględnieniem obrotu stada. Potrafi wykonać projekt fermy uwzględniając odpowiednią technologię wymagania środowiskowe i specyfikę gatunku.

Potrafi oceniać potrzeby pokarmowe zwierząt z uwzględnieniem pory roku i stanu fizjologicznego. Oceniać jakość pasz, odpowiednio je konserwować, bilansować i przygotować dawki pokarmowe oraz obliczyć preliminarz pasz.

Student potrafi wskazać i przeprowadzić odpowiednią metodą ocenę wartości hodowlanej zwierząt. Dobrać metodę selekcji zwierząt kierując się ich cechami fenotypowymi i dokumentacją hodowlaną. Umie postępować ze zwierzętami objętymi programem ochrony zasobów genetycznych.

Student potrafi przygotować zwierzęta do sezonu rozrodczego, potrafi opracować plan kopulacji, interpretuje zachowania behawioralne zwierząt w świetle praw fizjologicznych. Umie prawidłowo przeprowadzić rozpłód zwierząt. Posługuje się dostępnymi metodami w celu optymalizacji procesów reprodukcji wykorzystując metody biotechnologiczne.

Student potrafi prawidłowo zorganizować pozyskiwanie skór i przeprowadzić wstępną ich obróbkę i klasyfikację oraz przygotować do sprzedaży.

Student potrafi oceniać dobrostan zwierząt, rozpoznawać pierwsze symptomy chorobowe i podstawowe jednostki chorobowe oraz stosować odpowiednia prewencję weterynaryjną.

Kompetencje społeczne

Samodzielnie wykazuje aktywną postawę w zakresie samokształcenia i wyszukuje informacji pozwalających na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Student ma świadomość potrzeby konsultacji pomiędzy nauką a praktyką.

Student jest świadom odpowiedzialności za powierzone mienie i podejmowane decyzje zawodowe. Dba o bezpieczeństwo własne i osób pracujących na fermie zwierząt futerkowych.

Student ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję wysokiej jakości skór futerkowych. Rozumie znaczenie dobrostanu zwierząt oraz wpływ hodowli na kształtowanie i stan środowiska naturalnego.

Student ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności związanej z użytkowaniem zwierząt i produkcja skór futerkowych.

Zaliczenie w formie egzaminu obejmującego zagadnienia omawiane na wykładach i ćwiczeniach; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 55% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania; udział oceny z zaliczenia wykładów w ocenie końcowej wynosi 50%.

Oby otrzymać ocenę pozytywną należy zaliczyć kolokwia oraz prace kontrolne. Udział oceny z zaliczenia ćwiczeń w ocenie końcowej wynosi 50%.