Zoologia stosowana

Metody systematyzowania zwierząt. Nomenklatura zoologiczna. Przegląd systematyczny fauny – bezkręgowce i kręgowce. Zależności troficzne pomiędzy różnymi grupami zwierząt.

Biogeneza/abiogenzeza. Tradycyjna i biologiczna definicja gatunku.

Wykłady

Adaptacyjne i ewolucyjne zmiany w budowie organizmów zwierzęcych dotyczące: symetrii ciała, morfologii, narządów lokomotorycznych, pokrycia ciała, mięśni, jamy ciała, szkieletu, układu pokarmowego, układu oddechowego, układu krwionośnego, układu wydalniczego, układu nerwowego i aspektów dotyczących rozwoju

Zgrupowania zwierząt obecne w ekosystemie rolniczym

Pierwotniaki – budowa i funkcje życiowe. Pierwotniaki wolno żyjące i ich znaczenie w ekosystemach. Pierwotniaki symbiotyczne, pasożytnicze – ich przystosowania oraz znaczenie w chowie i hodowli zwierząt gospodarskich.

Robaki płaskie – morfologia i anatomia. Pasożytnicze przywry i tasiemce.

Nicienie glebowe, wodne i pasożyty. Pierścienice. Skąposzczety glebowe, wodne organizmy wskaźnikowe zanieczyszczenia wody. Pasożytnicze pijawki.

Mięczaki – różnice w morfologii i anatomii przedstawicieli gromad. Ślimaki, szkodniki, pasożyty, żywiciele pośredni i parateniczni pasożytów. Małże filtratory wody.

Stawonogi – morfologia, anatomia i adaptacje do środowiska życia wodnego u skorupiaków i lądowego u pajęczaków. Skorupiaki składnik zooplanktonu. Przystosowania do drapieżnego i pasożytniczego trybu życia u pajęczaków. Roztocze: saprobionty, pasożyty, wektory, szkodniki, alergeny.

Stawonogi lądowe. Owady – morfologia, anatomia, przeobrażenie zupełne i niezupełne. Adaptacje do różnych środowisk i sposobów życia. Owady hodowlane, synantropijne, szkodniki, pasożyty, wektory i symbionty

Kręgowce – adaptacje do środowiska życia. Przedstawiciele fauny krajowej. Znaczenie w ekosystemach i gospodarce człowieka

Egzamin.

Łącznie 30 godzin

Ćwiczenia (laboratoryjne).

Protista – budowa i znaczenie.

Parzydełkowce budowa i znaczenie w przyrodzie, hodowle.

Płazińce (wirki, przywry i tasiemce) – robaki pasożytnicze.

Nicienie – różnorodność gatunkowa i ich chorobotwórczość.

Pierścienice lądowe i wodne.

Skorupiaki (budowa i znaczenie).

Szczękoczułkowce - pajęczaki, bioróżnorodność. Roztocze – pajęczaki pasożytnicze, saprofityczne i alergogenne.

Owady – budowa ogólna (typy rozwoju) oraz bioróżnorodność.

Mięczaki i Szkarłupnie.

Ryby: przystosowanie do życia w środowisku wodnym.

Płazy i gady – adaptacje służące do przejścia z życia w wodzie na ląd. Przedstawiciele fauny krajowej.

Ptaki i ssaki – adaptacje do różnych środowisk. Zwierzęta hodowlane: kuraki i blaszkodziobe oraz gryzonie, drapieżne i kopytne.

Łącznie 30 godzin

Literatura:

1. Hempel-Zawitkowska J. Zoologia dla uczelni rolniczych. PWN, Warszawa, 1996.

2. Kawecki Z. Zoologia stosowana. PWN, Warszawa, 1982.

3. Sulgostowska T., Bednarek A. Zoologia rolnicza t. 1. Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 2001.

4. Klucze do oznaczania bezkręgowców i kręgowców.

5. Publikacje własne jako pierwszy autor i współautorstwo prac z tego zakresu dostępne na stronach Biblioteki Głównej UR w Krakowie, jak i na stronach zewnętrznych.

6. Prace dyplomowe (promotor prac) – dostępne w Bibliotece Głównej UR w Krakowie, również poprzez system USOS w formie streszczeń (abstraktów).

WIEDZA − absolwent zna i/lub rozumie:

Poznaje różne sposoby systematyzowania zwierząt

Potrafi wykazać adaptacje środowiskowe budowy zwierząt

Potrafi scharakteryzować filogenetyczną zmienność

Potrafi oceniać znaczenie zwierząt w gospodarce i życiu człowieka

UMIEJĘTNOŚCI

Stosuje techniki mikroskopowe do rozpoznawania organizmów zwierzęcych

Analizuje morfologię i anatomię organizmów zwierzęcych

Weryfikuje własne obserwacje ze zdobytą wiedzą

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Docenia potrzebę pogłębiania wiedzy zoologicznej

Ma świadomość wpływu wykorzystania zwierząt w środowisku

Na ocenę pozytywną należy zaliczyć poszczególne ćwiczenia laboratoryjne i odpowiedzieć na pytania kolokwiów zaliczeniowych; udział oceny z zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych w ocenie końcowej wynosi 50%.

Egzamin (test zamknięty) z wykładów w 50% formułuje ocenę końcową.

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej

składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K)

efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U, ub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%),

ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

Na tym etapie studiów nie są realizowane