Zastosowanie izotopów i przeciwciał w diagnostyce laboratoryjnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.1s.ZAS.SM.HZOBY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Zastosowanie izotopów i przeciwciał w diagnostyce laboratoryjnej |
Jednostka: | Katedra Fizjologii i Endokrynologii Zwierząt |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem nauczania jest zapoznanie studentów z metodami i technikami laboratoryjnymi, w których wykorzystuje się izotopy i przeciwciała. W ramach przedmiotu przedstawione zostaną podstawowe zagadnienia fizyki jądrowej oraz zastosowanie izotopów w diagnostyce laboratoryjnej. Na kolejnych wykładach słuchacze zostaną zapoznani ze sposobami produkcji przeciwciał poli- i monoklonalnych, metodami znakowania antygenów i przeciwciał, sposobami wywoływania sygnału w metodach immunologicznych oraz zastosowaniem przeciwciał w metodach i technikach laboratoryjnych. Na wykładach omówione zostaną następujące metody analityczne: metoda radioimmunologiczna (RIA), radioreceptorowa (RRA), immunoprecypitacja, immuno-PCR, immunocytochemia, ELISA, Western blot, EMSA. Na ćwiczeniach uczestnicy kursu przeprowadzają i interpretują wyniki analiz laboratoryjnych z zastosowaniem izotopów i przeciwciał. |
Pełny opis: |
WYKŁADY (15 h): 1. Przypomnienie pojęć z immunologii: antygen, przeciwciało; charakterystyka reakcji antygen-przeciwciało; przegląd metod wykorzystujących izotopy i/lub przeciwciała w diagnostyce laboratoryjnej. Przeciwciała mono- i poliklonalne - charakterystyka i metody wytwarzania. 2. Metody immunochemiczne (techniki immunoenzymatyczne, metoda ABC, metody fluorescencyjne i chemiluminescencyjne). Wykorzystanie przeciwciał w wybranych technikach cz. I: immunocytochemia. 3. Wykorzystanie przeciwciał w wybranych technikach cz. II: ELISA, Western blot, immunoprecypitacja, immuno-PCR, EMSA. 4. Podstawowe pojęcia i zagadnienia fizyki jądrowej: atom, powłoki elektronowe, izotop, rozpad promieniotwórczy, rodzaje promieniowania, pomiar promieniowania (efekt Comptona), szeregi promieniotwórcze, izotopy naturalne i sztuczne. 5. Metoda radioimmunologiczna – zasada metody, reakcje krzyżowe przeciwciał, test paralelizmu i odzysk. 6. Metoda radioreceptorowa (RRA - analiza Scatcharda) i jej zastosowanie w biologii, medycynie i farmakologii. 7. Zastosowanie znakowanych substancji w badaniach in vivo i in vitro (kinetyka hormonalna, przepływ krwi, wychwyt hormonu przez tkanki, proliferacja komórek) 8. Egzamin Ćwiczenia (30 h): 1. Immunochemia (lokalizacja komórek proliferacyjnych lub apoptotycznych na skrawkach parafinowych tkanek) 2. Oznaczanie hormonów i białek metodą ELISA; wykorzystanie metody ELISA w diagnostyce laboratoryjnej; oznaczanie stężenia TSH w surowicy krwi ludzi 3. Metoda radioimmunologiczna – oznaczanie miana i reakcji krzyżowych przeciwciał, ocena powinowactwa antygen-przeciwciało; 4. Oznaczanie stężenia tyroksyny lub trijodotyroniny w surowicy krwi zwierząt i ludzi 5. Oznaczanie proliferacji komórek limfocytów krwi końskiej lub warstwy ziarnistej pęcherzyków jajnikowych z zastosowaniem radioaktywnej tymidyny. |
Literatura: |
1. F. Kokot, R. Stupnicki, „Metody radioimmunologiczne i radiokompetycyjne stosowane w klinice”, PZWL, 1985. 2. A. Lityńska, M.H. Lewandowski, “Techniki badań fizjologicznych”, Wydawnictwo UJ, 1998. 3. J. Bereta, M. Bereta, „Przeciwciała monoklinalne otrzymywanie i zastosowanie”, Instytut Biologii Molekularnej UJ, 2000. 4. J. Gołąb i in., „Immunologia”, PWN, 2008. 5. M. Zabel, “Immunocytochemia”, PWN, 1999. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: Student: opisuje i definiuje podstawowe pojęcia i zagadnienia fizyki jądrowej: atom, izotop, rozpad promieniotwórczy, rodzaje promieniowania, pomiar promieniowania, szeregi promieniotwórcze; ma wiedzę dotyczącą zastosowania izotopów promieniotwórczych w technikach laboratoryjnych wykorzystywanych w bioinżynierii zwierząt tłumaczy zastosowanie znakowanych izotopowo związków nieorganicznych i organicznych w badaniach in vivo i in vitro objaśnia znaczenie najważniejszych pojęć immunologii dotyczących interakcji antygen-przeciwciało; tłumaczy sposoby i metody wytwarzania przeciwciał mono- i poliklonalnych oraz określa sposoby stosowania tych przeciwciał w metodach diagnostycznych; rozróżnia metody wykorzystujące izotopy i/lub przeciwciała w diagnostyce laboratoryjnej; opisuje i charakteryzuje podstawowe metody i techniki laboratoryjne, w których stosuje się przeciwciała i/lub izotopy oraz wskazuje ich zastosowanie w biologii, biotechnologii i bioinżynierii zwierząt. Umiejętności Student: stosuje izotopy promieniotwórcze i przeciwciała w badaniach in vitro i in vivo; przeprowadza niektóre analizy z zastosowaniem substancji znakowanych izotopowo oraz przeciwciał określa miano, reakcje krzyżowe i powinowactwo przeciwciał; posługuje się metodą radioimmunologiczną (RIA) w celu oznaczania stężenia hormonów we osoczu krwi zwierząt i ludzi stosuje metodę immunocytochemiczną w badaniach naukowych i diagnostyce komórek i tkanek; interpretuje wyniki analiz immunocytochemicznych; wykorzystuje metodę ELISA w diagnostyce laboratoryjnej; oznacza stężenie hormonu we krwi przy zastosowaniu metody ELISA; potrafi wykonać badanie proliferacji in vitro komórek wyizolowanych z organizmu metodą z zastosowaniem radioaktywnej tymidyny znakowanej izotopem trytu. Kompetencje społeczne Student: potrafi pracować w grupie i kierować małym zespołem wykonującym analizy laboratoryjne; posiada świadomość odpowiedzialności, oraz ryzyka i skutków stosowania substancji promieniotwórczych w analityce laboratoryjnej; ma świadomość znaczenia zasad etycznych w przeprowadzaniu doświadczeń na zwierzętach, wykonywania analiz laboratoryjnych oraz właściwej interpretacji wyników badań |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny z zagadnień omawianych na wykładach i ćwiczeniach (pytania otwarte). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.