Bioindykacja środowiska przyrodniczego
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | H.1s.SRO.SM.HZOBY | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Bioindykacja środowiska przyrodniczego | ||
| Jednostka: | Katedra Zoologii i Dobrostanu Zwierząt | ||
| Grupy: |
Bioinżynieria zwierząt 1 sem. obowiązkowe II stopień |
||
| Punkty ECTS i inne: |
2.00  |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
| Skrócony opis: |
Skażenia środowiskowe i skutki działania skażeń na różnych poziomach organizacji biologicznej. Molekularne mechanizmy tolerancji. Bioindykacja terenowa i laboratoryjna. Molekularne markery skażeń środowiskowych. Bioindykatory skażenia wód i gleby. Wykorzystanie badań struktury zespołów organizmów w bioindykacji. |
||
| Pełny opis: |
WYKŁADY (15 GODZ.) 1-2. Bioindykatory, typy oraz sposoby wykorzystania w ocenie środowiska 3-4. Tolerancja organizmów na skażenia środowiskowe 5-6. Molekularne mechanizmy odporności na skażenia środowiskowe 7-8. Bioindykacja terenowa 9-10. Bioindykacja laboratoryjna 11-15. Ocena ryzyka środowiskowego, współczesne problemy bioindykacji, ekotoksykologia wobec problemów decyzyjnych w ocenie ryzyka środowiskowego ĆWICZENIA (15 godz.) 1-2. Tolerancja organizmów, podstawowe zagadnienia 3-4. Bioindykatory w ocenie jakości wody 5-6. Bioindykatory w ocenie jakości gleby, PHYTOTOXKIT 7-8. Rośliny wskaźnikowe 9-12. Współczynniki bioróżnorodności . 13-14 Wykorzystanie współczynników bioróżnorodności w bioindykacji 15. Zaliczenie |
||
| Literatura: |
Literatura: Laskowski R., Migula P. Ekotoksykologia. Państwowe wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2004. |
||
| Efekty uczenia się: |
Student: - Poznaje współczesne metody bioindykacji terenowej i laboratoryjnej. - Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu tolerancji organizmów. - Potrafi scharakteryzować zagrożenie dla zdrowia człowieka wynikające ze skażeń środowiskowych. - Rozpoznaje wybrane bioindykatory zwierzęce oraz pospolite rośliny wskaźnikowe. - Potrafi obliczyć różne współczynniki bioróżnorodności - Potrafi zastosować test PHYTOTOXKIT oraz zinterpretować uzyskane wynki. - Potrafi zilustrować wyniki doświadczeń w postaci graficznej. - Ma świadomość zagrożeń dla zdrowia człowieka wynikających ze skażenia środowiska. |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania: Zaliczenie sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawdzian wiedzy. Wykłady: Egzamin pisemny. |
||
| Praktyki zawodowe: |
Nie przewiduje się praktyk zawodowych. |
||
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2018/2019" (zakończony)
| Okres: | 2019-02-25 - 2019-09-30 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia laboratoryjne, 15 godzin  więcej informacji Wykład, 15 godzin więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Irena Grześ | |
| Prowadzący grup: | Irena Grześ | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
| Skrócony opis: |
Skażenia środowiskowe i skutki działania skażeń na różnych poziomach organizacji biologicznej. Molekularne mechanizmy tolerancji. Bioindykacja terenowa i laboratoryjna. Molekularne markery skażeń środowiskowych. Bioindykatory skażenia wód i gleby. Wykorzystanie badań struktury zespołów organizmów w bioindykacji. | |
| Pełny opis: |
WYKŁADY (15 GODZ.) 1-2. Bioindykatory, typy oraz sposoby wykorzystania w ocenie środowiska 3-4. Tolerancja organizmów na skażenia środowiskowe 5-6. Molekularne mechanizmy odporności na skażenia środowiskowe 7-8. Bioindykacja terenowa 9-10. Bioindykacja laboratoryjna 11-15. Ocena ryzyka środowiskowego, współczesne problemy bioindykacji, ekotoksykologia wobec problemów decyzyjnych w ocenie ryzyka środowiskowego ĆWICZENIA (15 godz.) 1-2. Tolerancja organizmów, podstawowe zagadnienia 3-4. Bioindykatory w ocenie jakości wody 5-6. Bioindykatory w ocenie jakości gleby, PHYTOTOXKIT 7-8. Rośliny wskaźnikowe 9-12. Współczynniki bioróżnorodności . 13-14 Wykorzystanie współczynników bioróżnorodności w bioindykacji 15. Zaliczenie | |
| Literatura: |
Literatura: Laskowski R., Migula P. Ekotoksykologia. Państwowe wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2004. | |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.