Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Metodologia pracy doświadczalnej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: B.1s.MPD.SM.BBTSX
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Metodologia pracy doświadczalnej
Jednostka: Katedra Genetyki i Metod Doskonalenia Zwierząt
Grupy: Analityka biotechnologiczna II stopień, 1 sem. obowiązkowe
Biotechnologia stosowana II stopień, 1 sem. obowiązkowe
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z podstawowymi metodami służącymi do planowania, przeprowadzania i statystycznego opracowania wyników doświadczeń. W trakcie semestru studenci nauczą się stosować najważniejsze metody na przykładach konkretnych doświadczeń. Wykłady i ćwiczenia podzielone są na cztery zasadnicze części. Część pierwsza poświęcona jest na zagadnienia ogólne (układ, planowanie i technika prowadzenia doświadczeń oraz przypomnienie podstawowych pojęć i metod poznanych w trakcie kursu Statystyki Matematycznej). Część druga, najbardziej obszerna, poświęcona jest testom istotności w populacjach o rozkładzie normalnym i metodom opartym na analizie wariancji. Studenci zaznajomią się z podstawowymi modelami analizy (modele: jednoczynnikowy, hierarchiczny, dwuczynnikowy z interakcją). W drugiej części ujęta zostanie też tematyka związana z porównaniami wielokrotnymi i stosowanie podstawowych testów tej grupy.

Pełny opis:

Wykłady:

1. Definicje i cele eksperymentu, jednostka eksperymentalna i czynnik doświadczalny, przedmiot badań, a problem badawczy, formułowanie hipotez badawczych, etapy procesu badawczego.

2. Planowanie eksperymentu: charakterystyka obiektu badań, ustalenie celu badań, wybór modelu doświadczenia, realizacja pomiarów, analiza danych i sformułowanie wniosków.

3. Błąd doświadczenia i czynniki na niego wpływające, powtórzenia i ich związek z błędem doświadczenia, czynniki określające minimalną liczbę powtórzeń. Metody ograniczania błędu doświadczenia: model eksperymentu, wykorzystanie współzmiennych, wielkość jednostki eksperymentalnej, ujednolicenie technik doświadczalnych, randomizacja.

4. Próba doświadczalna i kontrolna. Próba ślepa i podwójnie ślepa. Modele liniowe obserwacji dla doświadczeń w układzie dwóch grup. Kontrola błędu w doświadczeniach z dwiema próbami. Statystyczna analiza wyników w doświadczeniach dwugrupowych.

5. Doświadczenia jednoczynnikowe w układzie trzech lub więcej grup. Analiza wariancji, jej istota i cele. Efekty stałe i losowe. Kontrasty ortogonalne i porównania wielokrotne.

6. Modele dwuczynnikowe, interakcja.

7.Współzależność między zmiennymi. Analiza regresji liniowej i nieliniowej. Regresja wielokrotna.

8.Metody nieparametryczne, różnice między grupami zależnymi i niezależnymi, współzależność między zmiennymi.

Ćwiczenia:

1. Przypomnienie podstawowych wiadomości ze statystyki matematycznej (próba, populacja, średnia, wariancja). Hipotezy statystyczne. Zagadnienia związane z weryfikacją hipotez. Planowanie doświadczeń. Układy doświadczeń. Techniki wykonywania doświadczeń.

2.Planowanie doświadczeń. Układy doświadczeń. Techniki wykonywania doświadczeń.

3.Testy istotności w populacjach o rozkładzie normalnym. Przedziały ufności dla parametrów rozkładu cechy w populacji.

4.Analiza wariancji w układzie jednoczynnikowym. Porównania wielokrotne.

5.Układ dwuczynnikowy z interakcją.

6.Korelacja i regresja. Analiza wariancji z regresją, Analiza kowariancji.

7.Zagadnienie transformacji danych. Metody nieparametryczne.

Literatura:

Podstawowa:

Adam Łomnicki. „Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników”, PWN, 2017

Wanda Olech, Mateusz Wieczorek. „Zastosowanie metod statystyki w doświadczalnictwie zootechnicznym”, SGGW, 2012

Uzupełniająca:

Robert G.D. Steel, James H. Torrie. „Principles and procedures of statistics. A biometrical approach”, 1997

Efekty uczenia się:

WIEDZA - absolwent zna i rozumie:

- zasady planowania i prowadzenia doświadczeń z zakresu biotechnologii.

- matematyczne podstawy najważniejszych metod statystycznych stosowanych w doświadczalnictwie w zakresie nauk biotechnologicznych i pokrewnych.

- przydatność nowoczesnej technologii informatycznej do statystycznej analizy wyników doświadczeń, a także badań symulacyjnych umożliwiających rezygnację z wykorzystania materiału żywego tam gdzie jest to możliwe.

UMIEJĘTNOŚCI - absolwent potrafi:

- samodzielnie zaplanować i przeprowadzić doświadczenie z udziałem organizmów żywych.

- opracować wyniki doświadczenia za pomocą właściwie dobranych metod statystycznych oraz poprawnie je zinterpretować.

- korzystać z literatury naukowej dostępnej w internetowych bazach danych.

- wskazać powszechnie dostępne pakiety oprogramowania statystycznego i zastosować najważniejsze z nich do analizy wyników swoich doświadczeń.

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie pisemne ćwiczeń i materiału wykładowego na ocenę.

Ocena pracy pisemnej (60%), wykonanie zadania obliczeniowego/rozwiązanie zadania problemowego (40%)

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)